Hoe belangrijk ben jij?

Jij bent heel belangrijk, wist je dat? Heel belangrijk.

Voor je partner, voor je kinderen, voor je vrienden, voor je bedrijf. Je bent onvervangbaar. Jij bent alles.

Jij zorgt voor stabiliteit. Jij zorgt voor inkomen, brood op de plank. Voor blije gezichten en tevreden klanten. Voor een goed product, goede service. Voor de geoliede machine die ‘het huishouden’ heet. Voor je hond. De kat. De planten. De schone was, keurig opgevouwen. Voor theaterkaartjes en een gezellige borrel. Voor een gezonde maaltijd, een schoon huis en een koekje bij de koffie.

 

Wat ben jij belangrijk.

 

Daar ben je je vast niet elke dag bewust van. En gelukkig maar. Want dat takenpakket is best omvangrijk. Misschien zijn het meer dan ‘taken’, het zijn ‘eisen’. Eisen die jij jezelf stelt en de lat ligt behoorlijk hoog. De klant krijgt waarvoor hij betaalt, en meer. De was strijk jij, tot de onderbroeken aan toe. Met minder neem jij geen genoegen.

Knap hoor, die lat zo hoog leggen. Al die ballen in de lucht houden. Echt, ik bedoel dit niet sarcastisch: chapeau. Ik herken dat namelijk wel, dat alles goed willen doen. Iedereen tevreden willen stellen. Ik ben precies zo. (Behalve dat van die onderbroeken strijken. Ik strijk nooit. Dat doet mijn moeder. Die strijkt elke twee weken de overhemden van mijn man weg, in ruil voor een kop koffie en een dikke zoen.)

Zo lang het thuis en op het werk lekker loopt, heb je er weinig last van, van die ‘belangrijkheid’, die druk. Jij staat aan het roer van jouw leven, van jouw bedrijf.

 

Je hebt alles voor elkaar.

 

Totdat de balans verstoord wordt. Je aan de knoppen moet draaien om op koers te blijven.
Er kan zo maar iets gebeuren. Je grootste klant gaat failliet. Je raakt je baan kwijt. Je lichaam werkt niet mee. Het bedrijf dat je net begonnen bent heeft niet de vliegende start die je voor ogen had.

 

Chaos.

 

In je hoofd, in je lijf, in je hart. Onzekerheid. En alle stemmetjes, die je altijd het zwijgen kon opleggen door gewoon door te gaan, hard te werken, iedereen tevreden te houden, echoën in je hoofd. “Zie je wel, je kan het niet.”
“Je faalt.”
“Je bent niet goed genoeg, niet sterk genoeg.”
“Wie zit er op jou te wachten?”
“Hoe belangrijk ben jij eigenlijk, wie denk jij dat je bent?”

Van het ene op het andere moment blijk je helemaal niet zo belangrijk.
Ben je de speelbal van de elementen, het slachtoffer van de situatie. Wat je ook probeert, de controle ben je kwijt.

 

Wat ik je nu ga vertellen komt misschien hard aan.

 

Maar geloof me, het is je redding.
Het is de enige overtuiging die jou gaat helpen de balans terug te vinden.

Jij bent niet belangrijk. Het draait niet om jou.
Als alles in je leven lekker loopt, is het heel verleidelijk om je hele identiteit aan dat succes op te hangen. Kijk eens hoe goed ik het doe!

Maar als jij verantwoordelijk bent voor het succes, ben je ook verantwoordelijk voor het falen.
IK heb het verknald, IK ben niet goed genoeg.

Maar luister nog eens goed naar wat ik zeg: jij bent niet belangrijk. Het gaat niet over jou.
Je succes en je mislukkingen, ze draaien niet om jou. Ga maar eens diep vanbinnen bij jezelf voelen. Ver voorbij al die emoties en gedachten en overtuigingen. Daar, bij je eigenste ik, je diepste zelf, verandert niets, bij succes of falen. Vanbinnen ben je altijd dezelfde. Of je nu gelukkig bent of verdrietig. Alles onder controle hebt of je leven in de soep ziet lopen. Er is niets veranderd aan jouw ‘zijn’.

 

Jij bent niet belangrijk. Het gaat niet over jou.

 

Laat de overtuigingen los dat iets dankzij jou, ondanks jou of door jou gebeurt. Shit happens. Life happens. Zoek niet naar schuld, buiten of in jezelf. Het is wat het is. Ervaar de emoties, ga er doorheen en doe wat gedaan moet worden. Jij bent niet belangrijk. Het draait niet om jou.

Kun jij dat accepteren? Helpt dat jou verder of schept het verwarring? Ik ben benieuwd naar jouw ideeën hierover.

4 Reacties

  1. Rita van Telgen

    Met het bereiken van de 65 jarige leeftijd wordt maar al te duidelijk dat het niet om jouw draait. Van de ene op de andere dag kun je gemakkelijk gemist worden op je werk. Alles wordt naadloos voortgezet. Als je man dan in diezelfde periode je inruilt voor een jonger exemplaar gaat zijn leven naadloos door. Eerder in je leven heb je je kind al losgelaten. Hij gaat zijn eigen weg en heeft je niet meer dagelijks nodig. Inderdaad “het leven draait niet om jou.” is een juiste opmerking. Op het moment dat het niet meer om jouw draait komt er eerst leegte, gevolgd door verwarring en wanhoop. De zoektocht naar een nieuwe invulling richt zich slechts op vandaag. Er is geen groter doel meer. Mijn zoektocht is nog gaande. Ik ben al blij als de dag een beetje zonnig begint en een beetje zonnig eindigt.

    Rita

    Antwoord
    • Eva Smitt-Steltman

      Een schrijnende ervaring, Rita. Dat hakt erin. Je hebt tijd en kracht nodig om weer op zoek te kunnen gaan naar nieuwe doelen en uitdagingen. Of misschien is zoeken niet het goede woord. Want als je zoekt, zul je alleen iets vinden als je precies weet wat je zoekt. Zoeken doe je naar sleutels, of je portemonnee. Een betere woordkeuze is waarschijnlijk ‘je ervoor openstellen’. En de bereidheid in simpele dingen lichtpuntjes te zien. Zoals jij al doet, met wat zonneschijn. Kun je nagaan hoe sterk jij bent, als een klein beetje zon al genoeg is om je op gang te helpen ‘s ochtends!

      Verwar ‘het leven draait niet om jou’ niet met ‘jij doet er niet toe’. Je doet er wel toe. Je hebt het verschil gemaakt en dat doe je nog steeds. Je hebt je zoon geleerd voor zichzelf te zorgen en je man een comfortabel leven geboden dat hij nu als standaard gebruikt. Ik weet dat je nog vol plannen zit en zeer actief bent, onder andere bij Radio Beverwijk. Dat is niet veel gepensioneerde vrouwen gegeven, die wens en kracht om nog middenin het leven te staan. Je kunt er ook voor kiezen in je bed te blijven liggen. Maar dat zit niet in jouw systeem. Voor jou geen geraniums!

      De komende pakweg 30 jaar zullen er nog veel mooie dingen op je pad komen. Zolang je maar je hart volgt en om je heen durft te kijken op dat pad. Het leven draait niet om jou, dus je hoeft je ook niet overal verantwoordelijk voor te voelen.
      Je hebt niet gefaald, je bent waar je bent en dat is goed.
      Er gaan altijd weer deuren open als er eentje gesloten wordt, maar je moet die deur wel durven zien en opentrekken. Je kunt geen fouten maken, want het leven draait niet om jou. Het leven draait gewoon. Het is wat het is. Je raakt wat kwijt, je krijgt wat terug. Je geeft wat, je neemt wat. En weer verder.
      Het leven draait niet om jou, en dat geeft jou de vrijheid om te doen en laten wat je wilt.
      Dikke zoen!

      Antwoord
  2. Atif

    Passief zijn dus?

    Antwoord
    • Eva Smitt

      Passief in de zin van: wachten tot je voelt waar het écht om gaat. Niet reageren om het reageren.

      Antwoord

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.