Waarom je iets moet schrijven dat niemand leest
‘Schrijf om het schrijven, het hoeft nergens over te gaan’.
Wat had ik een hekel aan zulke schrijfoefeningen, toen ik nog fulltime als tekstschrijver werkte. Ik schreef al de hele dag – waarom zou ik extra werk doen dat toch niemand leest? Nee, dat zweverige vrijschrijven was niks voor mij.
Totdat ik last kreeg van een onbestemd gevoel. Ik werd gek van de chaos in mijn hoofd, in mijn werk en in mijn leven.
Ik had leuke klanten, maar toch ging mijn werk als tekstschrijver me tegenstaan. Het plezier in het schrijven was weg. Ik was het kwijtgeraakt. Na twintig jaar webteksten schrijven voor kleine ondernemers en grote multinationals was ik er klaar mee. Misschien moest ik maar een koffiezaakje openen in de Pijp. Of babybroekjes verkopen online. Lifecoach worden. Een B&B in Andalusië beginnen. Whatever.
Een leven zonder schrijven. Fijn.
Ik liet mijn tekstbureau Quibble los en raakte direct gedesoriënteerd. Ik was Quibble, Quibble was ik. Wie was ik, zonder Quibble? De chaos in mijn hoofd verveelvoudigde zich. Mijn man gaf me alle ruimte om mezelf opnieuw uit te vinden, maar ik kon maar moeilijk omgaan met die vrijheid. Ik deed veel cursussen, van coaching tot reiki. Ontdekte nieuwe kanten aan mezelf, maar vulde ook veel tijd met apathisch staren, appeltaarten bakken, netflixen en candycrushen. Er zat geen structuur meer in mijn dag. Ik had geen doel meer in mijn leven.
Toen las ik Hal Elrods Miracle Morning. Zijn ideeën over een ochtendroutine zetten mij aan het denken. Wat wilde ik nou echt graag doen? Waar kwam ik nooit aan toe?
Wat zou mij een gelukkiger en beter en slimmer mens maken?
Ik maakte een lijstje. Dit was mijn top vijf:
- Meer lezen
- Meer leren
- Een fitter, sterker lijf
- Spaans leren
- Mediteren
Ik zocht er wat handige apps bij, installeerde ze op mijn telefoon en zette de wekker op 06.00 uur. Het eerste uur van mijn dag besteedde ik aan de acties op mijn lijst. Ik las elke ochtend een hoofdstuk in een boek. Oefende Spaans met Duolingo. Mediteerde met Headspace. Deed een cursus op udemy.com. Bouwde spiermassa op met apps van Runtastic. Fantastisch. Mijn dag was nog niet eens begonnen en ik kon al vijf to do’s afvinken.
Dat vroege opstaan lijkt zwaar, maar het went snel. Je creëert er extra tijd mee en je bent al actief voordat de smoezenmachine op gang komt en er domme excuses als “geen tijd”, “geen zin”, “kan ik niet” of “niks voor mij” in je op komen.
Ik werkte elke ochtend het lijstje af. Ik had nog geen idee wat het grotere doel was, maar ik was weer in beweging. Elke dag, een klein stapje.
Inmiddels zijn we zeven maanden verder. Mijn Spaans is redelijk, ik lees bijna twee boeken per week, doe lachend twintig push-ups en voel me superfit. Alleen het mediteren, dat gaf ik na een paar weken op. Maar het vroege opstaan, het lezen, het bewegen, het Spaans leren: het zijn gewoonten geworden. Ik hoef er nog zelden bij na te denken.
Ik begon mezelf terug te vinden.
Op jacht naar nieuw leesvoer vond ik in mijn boekenkast twee boeken: Julia Camerons The Artist’s Way en Writing down the bones van Natalie Goldberg. Ik was er nooit in begonnen. Het leken me zweverige new age-boeken over creatief schrijven. Julia schrijft zinnen als: “As we move towards our dreams, we move towards our divinity.” Jaja, blabla. Iets voor sherrydrinkende pensionada’s in een schrijfclubje. Maar goed, ik was aan het lezen geslagen, dus deze twee boeken konden er ook wel bij. Volgens Hal Elrod hoor je tijdens je Miracle Morning ook te schrijven. Daar had ik helemaal geen zin in. Maar misschien boden deze boeken wat inspiratie.
En toen ontdekte ik het schrijven. Opnieuw.
Julia Cameron liet me Morning Pages schrijven. Drie bladzijden die je vroeg in de ochtend volschrijft met alles wat er maar in je opkomt. Het mag complete onzin zijn en het mag stikvol taalfouten staan. Voor het eerst in maanden schreef ik weer. Voor het eerst in jaren schreef ik niet voor een klant, maar ging ik op papier in gesprek met mezelf. Zoals ik dat als kind ook deed. Zo oefende ik het schrijven, totdat ik mijn geld ermee kon verdienen. Dat veranderde veel. Toen moest het ergens over gaan. Morning Pages gaan werkelijk nergens over. En ze gaan over vanalles. Over alles waar je in je hoofd mee bezig bent, bewust én onbewust. Dat maakt iets los bij je.
Al na een paar dagen merkte ik een verandering.
Een verandering in mijzelf. In mijn perceptie van mijn omgeving. In de manier waarop mijn dag verliep. Elke ochtend schrijf ik mijn Morning Pages. Nu al 79 dagen. Elke dag leer ik mezelf een beetje beter kennen. Ik weet nu wat ik wil. Ik weet waar ik heen moet. Ik weet wie ik ben. Ik kan helemaal niet zonder schrijven. Ik ben een schrijver, altijd geweest. Ik was alleen mijn eigen verhaal kwijtgeraakt, want ik schreef altijd voor anderen. Over wie ze waren, wat ze deden, waarom ze deden wat ze deden. Hun visie, hun drive, hun passie. Wie was ik?
Ik weet weer waar mijn hart ligt. Dit is wie ik ben. Een schrijver.
Ik weet ook dat ik er iets mee moet doen. Dat ik meer mensen aan het schrijven moet krijgen. Omdat schrijven helderheid biedt, chaos ontrafelt en antwoorden geeft.
Schrijven is een actieve vorm van meditatie.
Het hoeft nergens over te gaan. Het schrijven van Morning Pages, gewoon opschrijven wat er in je hoofd rondspookt, is genoeg. De psychologische voordelen van het externaliseren van gedachten (bijvoorbeeld door ze op te schrijven) zijn wetenschappelijk vaak onderzocht en bewezen. Door op deze manier te schrijven groei je als mens, vind je antwoorden en oplossingen.
Je hoeft het niet te kunnen, je hoeft er niks van te vinden. Je hoeft het alleen maar te doen.
De antwoorden op al je vragen zitten al in je.
Door te schrijven leer je weer te vertrouwen op je intuïtie. Je betrapt je belemmerende overtuigingen op heterdaad en rekent er schrijvend mee af. Schrijf. Elke ochtend, als je wakker wordt. Kies een fijne pen en koop een mooi notitieboek voor jezelf. Van Julia Cameron moet het A4-formaat zijn, maar ik gebruik zelf A5. Dat formaat is handzaam en het schrijven van drie pagina’s kost je dan een minuut of twintig. Je kunt het niet fout doen. Zolang er woorden op papier verschijnen is het goed.
Houd je wel aan deze drie regels:
• Schrijf precies drie pagina’s. Niet korter, niet langer.
• Schrijf met de hand.
• Schrijf vroeg in de ochtend (in ieder geval zo snel mogelijk na het wakker worden). Schrijf voordat de smoezenmachine op gang komt
“You’re trying to catch yourself before your ego’s defences are in place.”
– Julia Cameron
Morning Pages… wat dacht je ervan?
Wil je meer rust in je hoofd? Of lijkt het je gewoon fijn je dag schrijvend te beginnen: probeer Morning Pages. Schrijf je gedachten achterna of doe voor een steuntje in de rug mee met het 30 dagen Morning Pages programma. Eindelijk schrijf ik teksten die niemand leest. Die nergens aan hoeven te voldoen. Ik krijg er geen cent voor betaald, maar het levert me meer op dan ik had durven hopen.
