Waarom je blog vol fouten moet zitten

10 03 2018 | 2 reacties

Waarom je blog vol fouten moet zitten

‘Daar gaan we dus niet eten.’ George klikt IENS weg. ‘Vijf sterren en nergens in de reviews een puntje van kritiek. Kom, we gaan gewoon naar onze Indiër. Dan weten we tenminste wat we krijgen.’

We wantrouwen perfectie. If it seems too good to be true, it probably is. Perfectie maakt ongeloofwaardig. Daar is zelfs onderzoek naar gedaan – alleen reviews met beoordelingen tussen de 4,2 en 4,5 sterren hebben een positief effect op de omzet. Meer dan 4,5 sterren werkt averechts. Dus zo perfect zijn vijf sterren niet.

Waarom houden we niet van perfectie?

Het is niet echt. Het staat buiten de realiteit. Maar we kíjken er wel graag naar. Miljoenen mensen volgen de geregisseerde levens van Sylvie Meis en Kim Kardashian. Het Perfecte Plaatje.

Totdat het misgaat. Want het gaat altijd een keer mis. Een scheiding, een schandaal, een foute tweet. Wat een opluchting: het zijn net echte mensen. Voor jouw blog geldt hetzelfde.

We willen niet lezen over die sojarommel met gefermenteerde quinoavlokken

Je weet wel, die smurrie die jij elke ochtend eet na het mediteren. Wat gebeurde er toen jij stomdronken bij de FEBO een kroketje uit de muur trok, dát willen we weten. Fijn dat je coachpraktijk zo goed loopt, maar waar betaalde je de rekeningen van toen je nog géén klanten had? Of hoe combineer jij het ondernemerschap met de mantelzorg voor je dementerende vader?

Dus als ik een interessant blog wil schrijven moet ik er ellende in stoppen?

Soms. Een beetje. Natuurlijk lezen mensen je blog om iets van je te leren. Maar ze willen je ook leren kennen. Hoe jij omgaat met tegenslagen zegt méér over jou dan de fles champagne die je opentrekt als je weer een klant binnenhaalt. We willen die struggle zien, niet het perfecte plaatje. Want al kijken we graag naar mooie plaatjes, we voelen meer bij imperfecties. Perfectie is saai. Daar zit geen verhaal in, daar is geen les uit te leren. Sprookjes beginnen er nooit mee; ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ is altijd het einde.

Maar ik heb geen slechte jeugd gehad

Geen vechtscheiding meegemaakt en nooit iets tekort gekomen als kind? Bummer. Slechte jeugden doen het goed.

Gelukkig hebben ook mensen met een HAVO-advies en een veterstrikdiploma, die tot hun 18e met beide ouders in een doorzonwoning hebben gewoond, uitdagingen gekend. Iedereen heeft momenten waarop de dingen even niet gaan zoals je wil. Deel af en toe gewoon een willekeurig persoonlijke detail.

Ik blog zakelijk. Wordt dat delen van persoonlijke details dan niet gênant?

Je hoeft niets te delen wat je niet wilt delen. Maar je moet wel durven laten zien dat niet alles bij jou altijd 100% is. Jij bent ook maar een mens, we nemen allemaal weleens een verkeerde beslissing. Gelukkig maar. Anders hebben we niks om van te leren én niks om over te schrijven. Voel je toch het bloed naar je wangen schieten, als je over een pijnlijk leermoment schrijft? Kies er dan één die verder achter je ligt, zodat je er met enig relativeringsvermogen over kunt vertellen. Write from the scar, never from the wound. Of nou ja: schrijven vanuit een emotie mag wel, maar publiceer pas iets als je een beetje bedaard bent en je een heldere beslissing kunt nemen of dit de tekst is die je je lezers wilt voorschotelen.

Kintsugi – de schoonheid van het imperfecte

Kintsugi is een 500 jaar oude Japanse methode om gebroken aardewerk te repareren met goudlijm. De breuk blijft zichtbaar en wordt onderdeel van de geschiedenis van het voorwerp. Jij bent ook zo’n kapot schaaltje, met de barsten en butsen die een mens nu eenmaal oploopt in het leven. De lessen die je leert van je fouten zijn het gouden randje dat karakter geeft aan jouw leven. Dat maakt jou uniek. Mooi, toch?

Hoe begin ik met persoonlijker worden in mijn blogs?

Wanneer maakte jij, zakelijk of privé, een verkeerde keuze? Waarom ging het mis? En welke les heb jij daarvan geleerd? Schrijf het op en leg het weg. Je hoeft het pas te delen als dat oké voelt voor jou. Maak je niet te druk over het taaltechnische aspect van je tekst. Want ook een taalfoutje hier of daar kan superauthentiek overkomen. Vergeet perfect, ga voor écht, voor perfect geknoei.

Lees ook: Wat ik in de keuken leerde van mijn oma over het schrijven van teksten

De do’s & don’ts voor het schrijven van een goede tekst

3 11 2017 | 0 Reacties

De do’s & don’ts voor het schrijven van een goede tekst

Dat zou je wel willen, hè.
Een mooi, strak lijstje van alle do’s & don’ts op schrijfgebied.

De do’s: als je tekst hieraan voldoet, heb je een goede tekst.
De don’ts: als je dit laat, heb je een goede tekst.
Voldoet je tekst aan beide lijstjes: je hebt een fantastische tekst. Perfect. Dikke tien.

Helaas. Zo werkt het niet.

Of je tekst goed is, hangt van zoveel factoren af.

Je tekst kan foutloos zijn. Geen dt-fout te vinden en elke komma staat op de juiste plek. Maar is hij effectief? Reageren lezers zoals je zou willen? Zijn er überhaupt lezers? Blijk je ook iets aan SEO te moeten doen. En promotie. Tja. Die stonden nou toevallig niet in het ‘do’-lijstje.

En dan de don’ts: zinloos. Iemand zeggen wat hij niet moet doen is als vragen om niet aan een roze olifant te denken. Succes. Bovendien weet ik voor elke don’t wel een uitzondering te bedenken.

De don’ts van schrijven: ik geef je een paar uitgekauwde voorbeelden.

Gebruik geen jargon: hoezo niet? Als jij schrijft voor je collega’s help je ze juist je tekst sneller te begrijpen door jullie eigen taal te gebruiken.

Schrijf actief, gebruik geen lijdende vorm: soms is de lijdende vorm juist wel goed, om subtiel wat afstand te creëren. Het kan een mooi literair stijlmiddel zijn.

Gebruik geen clichés: dit hele artikel gaat over clichés. Do’s & don’ts is een cliché. Toch lees jij dit artikel. Dat was mijn doel, dat jij mijn artikel leest. Mission accomplished. Ik kan je als pleister op de wonde een enorme waslijst met do’s geven. Do’s zijn er genoeg.

Ik kan je volop (eenvoudige) tips geven waarmee je een prettig leesbare tekst schrijft.

Toch doe ik het niet. Niet hier, niet in één enorme lijst. Ik denk dat je daardoor ontmoedigd raakt in het schrijven en je artikel niet durft te publiceren. Want je ziet wel dat het niet aan alle punten voldoet, maar je weet niet hoe je dat kunt veranderen. Het beste dat je kunt doen als je twijfelt aan je tekst: vraag hulp. Dat is de enige do waar je altijd iets aan hebt. Laat je tekst lezen door iemand die jij als ideale lezer beschouwt en luister naar het commentaar.

Ook ik doe dat, als professioneel tekstschrijver. Iedere schrijver heeft blinde vlekken. Je hebt iemand anders nodig om je erop te wijzen. Dat is dus de enige do-tip die ik je hier geef: zoek een tekstbuddy. Iemand die scherp en kritisch naar jouw teksten kijkt en je feedback geeft waar je echt iets mee kunt. Vergeet alle goedbedoelde do’s & don’ts-lijstjes en kijk wat het effect van je tekst is op een echt persoon. Je tekst is goed als het resultaat is zoals je had beoogd.

Oké, vooruit. Hier dan toch een checklist voor je blog. Je mag hem downloaden, maar alleen als je belooft:

• dat je je blog laat lezen door een echt mens,
• dat je hem publiceert én
• dat je nog meer schrijft. Want alleen door meer te schrijven word je een betere schrijver. Schrijven, durven, doen: jij kan dat.

Wat ik in de keuken leerde van mijn oma over het schrijven van teksten

22 07 2017 | 0 Reacties

Wat ik in de keuken leerde van mijn oma over het schrijven van teksten

Snel wat teksten schrijven. Even een blog posten.
Ik probeer dat regelmatig. Het moet in één keer goed. Huppetee, en klaar.

Soms lukt het. Meestal niet.
“Accepteer dat nou eens,” zeg ik tegen mijn ongeduldige zelf. Je kunt niet alles in één keer goed doen. Moet je ook niet willen.

Schrijven is een proces.

Een proces van ingeving, creativiteit, uitwerken, beoordelen en bijschaven. En tijd.
Tijd is een belangrijk element. Tijd in de vorm van geduld, van timing, en van rijping.

De keuken is een inspirerende plek voor een schrijver. Je kan er schrijven aan de keukentafel terwijl de geur van roomboter en laurierblaadjes herinneringen boven brengt. Bovendien struikel je er over de metaforen. Zeker wat tijd, timing en rijping betreft. Het deeg moet rijzen, de appeltaart moet bakken, het vlees moet rusten voor je het aansnijdt.

Op oudjaarsdag vond je vroeger mijn vader in de keuken en mijn moeder ver uit de buurt. Het was de enige dag in het jaar dat hij zijn garage verruilde voor de keuken. Hij deed een blauw keukenschort om en plakte het beduimelde briefje met oma’s oliebollenrecept op de afzuigkap. Er stonden flesjes bier op het aanrecht, er klonk Pink Floyd uit de boxen. Shine on you crazy diamond.

Gefascineerd keken mijn broertje en ik toe hoe hij met oliebollenbeslag bezig was in plaats van auto’s. Als de mixer het beslag in zijn gezicht spetterde, vloekte hij hemel en aarde bij elkaar. Maar het kwam altijd goed. Mijn vader zette de kom met de grijze substantie onder een natte theedoek op de verwarming en verdween weer naar zijn natuurlijke habitat, om een distributieriem of koppakking te vervangen. Langzaam rees het beslag tot een indrukwekkende hoeveelheid. Mijn vader was een tovenaar.

Tijd. Meer had het beslag niet nodig.

En een goed recept. Mijn oma’s oliebollen waren de beste. En haar natte cake. Ik heb heel wat woensdagmiddagen met oma Evia doorgebracht in de keuken. In haar cakes prikte ze gaatjes, met een dikke breinaald. Ze gaf me een knipoog en terwijl zij de cakegaatjes volgoot met Drambuie, oefende ik op mijn knipoog.

“Alles heeft tijd nodig. Je kunt gras niet sneller laten groeien door eraan te trekken.”

Oma’s natte cake was een begrip in de familie. Maar ik was acht en maakte liever koekjes. Ik vond het heerlijk om te spelen met vormpjes, eigeel en amandelschaafsel. Als de koekjes de oven in gingen, zette mijn oma de kookwekker. We speelden Memory in de woonkamer tot we teruggerinkeld werden naar de keuken. Oma tuurde door het ovenraam. Ik tuurde met haar mee. “Denk je dat ze klaar zijn, Eva?” vroeg ze dan. Ik had geen idee. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar oma. Als ze met haar trouwring tegen het ovenraam tikte, wist ik dat ze graag het deurtje wilde opentrekken. Dan zouden ze dus wel klaar zijn. Maar als ze met haar ogen naar de keukenwekker zocht, zei ik: “Nou, volgens mij moeten ze nog vijf minuutjes.” Zo leerde ik koekjes bakken. En later ook biefstukken. “Weg met die margarine,” zei mijn oma. “De oorlog is voorbij. Biefstukken bak je in roomboter. Peper en zout pas strooien na het keren. En na het bakken niet op een koud bord leggen. Daar schrikt zo’n koe van. Warm bord, stukje folie eroverheen. Laat ‘m even rusten, dat snijdt makkelijker en smaakt beter.”

Tijd. Het is in elk creatieproces een belangrijke factor. Niet alleen voor oliebollen, gemberkoekjes en biefstukken van de haas. Ook bij het schrijven. Ergens zet je een punt en ga je wat anders doen. Begin niet meteen met corrigeren, schrappen en herschrijven. Laat het rusten. Ga buiten wandelen. Bak een natte cake. Speel een potje Memory met een eigenwijs kind.

Laat de eerste versie van je blog een dagje liggen. Van de frisse blik waarmee je dan je tekst afmaakt, knapt hij op. Je mes gaat er makkelijker doorheen. En door de toevoegingen smaakt hij beter. Bon appetit.

Lees ook: Waarom je niet te veel tijd moet besteden aan het schrijven van je blog

Geen inspiratie? Hoezo? Heb je geen leven?

6 06 2017 | 0 Reacties

Geen inspiratie? Hoezo? Heb je geen leven?

Al die ‘geslaagde ondernemers’ op Facebook en Instagram.
Ze ontbijten met zelfgemaakte granola, lunchen vijf sterren-veganistisch en zitten om wine-thirty hun ‘work hard, play hard’-motto hoog te houden met een glas bubbels.

Dan jij. Krijgt met moeite je hoofd uit de slaapstand, ontmoet klanten onder TL-balken en pakt nóg een mentosje om de automatenkoffiesmaak weg te kauwen. Straks weer de file in, boodschappen doen, koken, kinderen in bed krijgen, offerte maken voor een klant en de was opvouwen. Bloggen? Schrijven? Waarover?

En toch…

Toch zit jouw leven, privé en zakelijk, ook vol mooie plaatjes en interessante verhalen. Ook jij hebt mooie plaatjes om je heen. Je moet het alleen leren zien. Mooie bloemen, de zon op je bureau, een perfecte cappuccino… Maak er een foto van, zoals die Instagrammers ook doen.
Pochen zij nou echt over hun perfecte leventje, of leggen ze gewoon hun genietmomenten onder een vergrootglas?

Probeer het gewoon zelf eens. Wedden dat jij elke dag minstens één verhaaltje of foto kan maken van een mooi moment?

En er is meer om over te schrijven.

Jij zwemt de hele dag rond in je privézwembad gevuld met je eigen expertise en je hebt het zelf niet eens door. Jouw leven is een opeenstapeling van leermomenten. Deel ze!

Alles wat voor jou normaal is, vanzelfsprekend of saai, is een bron van inspiratie, bezinning of vermaak voor een ander. #clichéAAN Het gaat er niet om WAT je meemaakt maar HOE je ermee omgaat. #clichéUIT

Observeer jezelf en de wereld om je heen: jouw visie is uniek. Er is niemand die het leven ziet, zoals jij dat doet. Jouw alledaagse bezigheden zijn een bron van inspiratie voor je blog.

Je bent een reporter (“Observaties in de rij bij de supermarkt”), een leraar (“Zeven tips om aan het einde van de maand wat huishoudgeld over te houden”), een artiest (“Alle ballen hooghouden als alleenstaande moeder”) of een onderhandelaar (“Zo krijg je een bijdehante kleuter snel in bed”).

Jij bent een schrijver, een poëet, een verhalenverteller. En ik heb 11 tips voor je om de content creator in jou wakker te maken.

via GIPHY

11 contenttips waarvoor je niet verder hoeft te zoeken dan in je eigen leven:

Jouw leven is een prachtige inspiratiebron. Schrijf erover en maak er een blog, boek, gedicht of online programma van. Geef je volgers informatie, educatie, inspiratie, inzicht en entertainment. Er is al genoeg glamourous shit online: maak jij nou maar een statement over het échte leven. Jouw leven!

Welke vragen krijg je vaak op feestjes? Waarvoor roepen klanten en vrienden jouw hulp in? Beantwoord die vragen, geef tips. Maak een checklist, of een handleiding.
Vertel over jouw klanten en welke problemen je voor ze oplost. Zes klanten? Dat zijn zes hoofdstukken van je boek! Zes blogs! Zes video’s! Verzin het maar.
Heb je een vage Tinderdate gehad? Wat zijn de overeenkomsten met een mislukt salesgesprek? Lijkt me een hilarisch artikel.
Heb je vroeger veel geblogd? Recycle oude artikelen. Wat is er veranderd en wat niet?
Heb je een bijzondere mailwisseling met een klant gehad? Bespreek hoe jullie daar beiden/samen een interessant blog van kunnen maken.
Welke ervaringen uit je leven hebben je gevormd als mens en als ondernemer?
Hoe ziet jouw dag eruit? Wedden dat je zelf niet eens weet wat je allemaal doet op een dag? Hou het eens een week bij. Schrijf alles op. Ja, ook dat je de planten water geeft terwijl je aan de telefoon zit met een klant, of dat je onderweg in de auto een nieuwe workshop hebt bedacht. Word je bewust van al je handelingen en bedenk waar ze aan bijdragen. Wellicht een artikel schrijven over productiviteit of timemanagement?
Wat heb je geleerd vandaag? Welke tip kun je iemand anders geven?
Waar wil je heen met je bedrijf? Wat doe je nu allemaal dat bijdraagt aan jouw toekomstbeeld?
Wat wil je anders zien in je leven en hoe kun je een eerste stap in die richting nemen? Schrijf erover; maak een stappenplan of actieplan. Je zult verbaasd zijn hoezeer jijzelf en anderen daarbij gebaat zijn.
Wie zegt dat jij overal het antwoord op moet hebben? Vraag om tips van lezers, laat je door hen inspireren.

Het leven is niet alleen maar rozengeur en maneschijn.

Scheidingen, financiële uitdagingen, kinderen opvoeden, grenzenzoekende peuters en pubers, inbraken en lekke banden: het zijn gebeurtenissen die niet passen bij groots en meeslepend leven, maar ze vormen wel het leven van alledag.
Zie ze als verhalen. Bewijzen van ervaring.
Jij hebt het overleefd, jij bent er weer/nog.

Natuurlijk zijn niet al die verhalen bruikbaar voor je zakelijke site, maar meer dan je denkt. Zeker als je focust op hoe je met alle uitdagingen in jouw leven omgaat. Want zo ben je in je werk waarschijnlijk ook.

Een ondernemer is ook maar een mens.

Dat levert niet elke dag een picture perfect Instagramplaatje op. Juist die plaatjes en verhalen vallen op in een tijdlijn, tussen al die gebruinde voeten in Dior-slippers met fris gelakte teennagels en glutenvrije paleoproof cocktails op een dakterras.

Wees jij nu maar gewoon jij, want dat is precies wat de wereld nu nodig heeft.

Wist je dat je ook kunt bloggen zonder (veel) te schrijven? Lees hier mijn acht tips >>>

Het schrijven van je blog: waarom je er vooral niet te veel tijd aan moet besteden

31 05 2017 | 0 Reacties

Het schrijven van je blog: waarom je er vooral niet te veel tijd aan moet besteden

Laat me raden: het schrijven van je blog kost je te veel tijd. Dagen kun je erop broeden, ermee stoeien en jezelf vervloeken omdat het een saai prutverhaal wordt.

Dan kun je twee dingen doen.
Of je stopt met bloggen en laat je website lekker verslonzen, of je gaat sneller schrijven.

Sneller schrijven? Hoe dan?
Een typcursus volgen? Aan de drugs?

No worries, je hoeft er niks geks voor te doen. Sterker nog, je gaat je keurig aan een wet houden. De wet van Parkinson.
Nee, die heeft niets met die ziekte te maken.

Schrijver Cyril Parkinson plaatste in november 1955 een stukje in The Economist. Het was een satirische aanklacht tegen de bureaucratie van de overheid:

“It is a commonplace observation that work expands so as to fill the time available for its completion. Thus, an elderly lady of leisure can spend the entire day in writing and dispatching a postcard to her niece at Bognor Regis.

An hour will be spent in finding the postcard, another in hunting for spectacles, half-an-hour in a search for the address, an hour and a quarter in composition, and twenty minutes in deciding whether or not to take an umbrella when going to the pillar-box in the next street.

The total effort which would occupy a busy man for three minutes.”

Kortom, hoe meer tijd je krijgt, hoe langer je taak duurt.

In 1958 publiceerde Parkinson een boek over dit fenomeen: Parkinson’s Law. De wet van Parkinson stelt dat het werk uitdijt naar de beschikbare tijd. Heb je drie uur de tijd om je huis op te ruimen voordat er visite komt? Dan zul je er ook drie uur over doen. Heb je maar tien minuten? Dan heb jij in tien minuten gestofzuigd, gedweild en de plee geschrobd.

Zo werkt dat dus ook met schrijven.

Als tekstschrijver ervaar ik regelmatig dat een deadline de beste inspiratie is.

Deze wetmatigheid geldt trouwens ook voor de inhoud van mijn handtas of de huizen die ik kocht – ze werden steeds groter en waren snel weer te klein. Tijd, ruimte: het is allemaal relatief. We hebben nooit genoeg.

Dus waar vind je tijd om te bloggen en hoe zorg je ervoor dat je zo snel mogelijk klaar bent? Drie tips:



Tip 1

Weet van tevoren waarover je wil bloggen. Schrijf over een onderwerp waar je veel vanaf, in een heldere lijn richting één eenvoudige, duidelijke boodschap. Keep it simple en focus op het eindresultaat: je lezers zullen blij zijn met die waardevolle tip, dat heldere inzicht of die leuke anekdote.



Tip 2

Je hebt echt wel tijd om te schrijven. Kijk één aflevering van The Office minder op Netflix (prompt heb je 25 minuten tot je beschikking), delete Candy Crush van je telefoon of sta gewoon een kwartier eerder op. Bespaar me je smoezen. Doe het gewoon.



Tip 3

Maak gebruik van Parkinson’s Law: maak tijd, maar niet te veel. Als jij drie uur inplant om aan je blog te schrijven is je halve werkdag weg. Zonde. Een uur is meer dan genoeg, of deel het op in twee keer dertig minuten. Dankzij de wet van Parkinson zul je in dat uur bijna net zo veel werk verzetten als in drie uur.

Hoe minder tijd je hebt voor een taak, hoe meer je je zult inspannen voor die taak. Je hebt geen keuze, er is geen tijd te verliezen, je moet aan de slag! Een krappe deadline helpt je prioriteiten te stellen en focus te houden bij het schrijven van je blog.

Gebruik het eerste half uur bijvoorbeeld om het artikel uit de losse pols te schrijven. De volgende dag gebruik je het tweede half uur om de tekst te redigeren en af te ronden.

Een eenvoudig blog van pakweg 300 woorden, waarvoor je geen ingewikkelde research hoeft te doen, kun je echt binnen een uur schrijven.

Is je artikel langer en moet je er research voor doen of mensen interviewen, dan heb je meer tijd nodig. Deel de werkzaamheden op in kleine blokken, bijvoorbeeld verspreid over de week:

Op dag 1 formuleer je je boodschap en schrijf je jezelf leeg over het onderwerp.
Op dag 2 ga je schaven en schrappen, doe je je research en voeg je informatie toe waar nodig.
Op dag 3 redigeer en corrigeer je je verhaal.
Op dag 4 kijk je naar titel, lay-out en kopjes, zoek je er een foto bij en publiceer je je artikel (én deel je de link op je socials.)

Per dag besteed je niet meer dan een uur aan het artikel, bij voorkeur zelfs een half uur. Met een beetje oefenen schrijf je dan in maximaal vier uur je blog. Gun jezelf de tijd om er handiger in te worden.

Geef jezelf altijd een deadline voor het schrijven van je blog.

Dit artikel begon ik te schrijven (dankzij een vlaag van inspiratie, en daar maak ik graag direct gebruik van) op maandag 29 mei om 14.38 uur. Ik gaf mezelf precies één uur, tot 15.38 uur. Om 15.33 was ik klaar en voegde ik deze zin toe, nu kan ik op ‘publiceren’ klikken. 😉

Jezelf weinig tijd gunnen voor het schrijven van je blog zorgt er ook voor dat je artikel simpel blijft, duidelijk. Hoe meer tijd je hebt, hoe ingewikkelder je het gaat maken.

Keep It Simple.

Dingen simpel houden betekent niet dat jij simpel bent. De kunst van duidelijk schrijven zit meestal in durven kiezen voor eenvoud. Als we onzeker worden over wat we schrijven, als perfectionisme in de weg gaat zitten, maken we ons verhaal vaak onnodig ingewikkeld. Zoeken we er ingewikkelde grafieken bij. En nietszeggende cijfers. Lekker interessant.

Misschien kan je blog beter. Maar je hoeft niet elke keer een diepgaand, life changing artikel te schrijven. Gun je zelf ruimte om te leren.
Leer te vertrouwen op je creativiteit.
Leer het verschil te zien tussen ‘goed’ en ‘goed genoeg’.
Leer vaker en consistenter publiceren.
Leer je innerlijke criticus negeren.

Ook dat zijn vaardigheden waar je als schrijver (en als mens) iets aan hebt.

Vaker schrijven en meer publiceren (kwantiteit) zorgt ervoor dat je sneller een betere schrijver wordt (kwaliteit).

En heb je zin en tijd om er goed voor te gaan zitten, dan mag dat natuurlijk. Schrijven aan je blogs, researchen, beetje mijmeren tussendoor: slow-cooking op z’n tijd is ook fijn.

Wil je snel meer leren over bloggen? De 4 stappen van het proces onder mijn begeleiding onder de knie krijgen? Meld je dan aan voor Bloggen voor je Business, waarbij je in 4 online masterclasses makkelijker en sneller leert schrijven. Start 28 november.

Meld je hier aan voor Bloggen voor je Business >>>

Acht tips om te bloggen zonder te schrijven

12 05 2016 | 0 Reacties

Acht tips om te bloggen zonder te schrijven

leeg papier om te schrijven, te kleuren of te tekenen

Ik kan niet schrijven, krijg ik vaak te horen van ondernemers. Gelukkig valt dat meestal wel mee, dat niet kunnen schrijven. Maar die overtuiging is een lastige. Eentje die veel ondernemers ervan weerhoudt te bloggen en echt zichtbaar te worden online.

Ze publiceren niks op hun website, maar produceren wel aan de lopende band posts op LinkedIn en facebook, tweeten erop los en leggen elke stap die ze zetten vast op Instagram. Jammer, want de vluchtigheid van een socialmediapost heeft niet de eeuwigheidswaarde die een artikel op je website wel heeft.

Je blog is de fundering onder je online succes.

Het is je podium, je basis. Je contentbibliotheek. Het is waarmee je kunt laten zien wie je bent, waar je voor staat. Waarom je doet wat je doet. Hoe meer je publiceert, hoe steviger dat podium.

Maar goed, jij denkt dus dat je niet kunt schrijven. Dus heb je geen blog.
Wel een prachtige website, maar geen blog.

Tja. Daar zit toch een beetje het probleem.
Want mensen delen geen websites, ze delen content. Kijk maar in je eigen tijdlijn op Facebook. Of op twitter, of LinkedIn. Daar worden foto’s, video’s en artikelen gedeeld. Geen homepages, of webpagina’s met het dienstenaanbod. Alleen de artikelen, met waardevolle tips of een leuke anekdote. Een interessante visie of een handige checklist.

Ook Google vindt zulke content interessant. Zet dus waardevolle content op je website. Geef tips, maak handige checklists voor je klanten, schrijf over wat je meemaakt. En weet je hoe we zo’n post op je website noemen? Een blog. Meer is het niet. Zelfs als je niet graag schrijft, kun je een blog maken.

Hoe kun je bloggen zonder artikelen te hoeven schrijven?

Je hoeft geen begenadigd schrijver te zijn om te bloggen. Als jij enthousiast over je werk kunt vertellen (en dat kun jij ongetwijfeld, anders had je wel een ander vak gekozen), dan kun je het ook opschrijven. Gewoon letterlijk opschrijven wat je vertelt. Neem het op, desnoods. Een beetje mobiele telefoon heeft een dicteerfunctie, en anders download je een app die dat kan.

Schrijf je (ingesproken) verhaal in je eigen woorden op. Gewoon zoals je het vertelt, in spreektaal. Er is niets mis met schrijven in spreektaal. Spreektaal leest lekker weg – de uh’tjes en de hahaha’tjes laat je eruit. En je zet wat vaker een punt waar je als je spreekt doordendert.

Perfectie is uitermate onbelangrijk – niemand verwacht van jou dat je prachtige volzinnen schrijft, tenzij je tekstschrijver bent. Je enthousiasme, je bezieling, je passie, hoe je het ook noemen wilt: dát is wat mensen willen voelen. Eigenlijk is schrijven meer een kwestie van durven dan van kunnen.

Voeg regelmatig een blogje toe aan je website. Dat hoeft dus echt geen essay-achtig stuk van 1200 woorden te zijn.

Met de volgende acht tips kun jij makkelijk je blog vullen. Zonder dat het je veel tijd en schrijfwerk kost.



Tip 1 - Bloggen met een foto

Met welk project ben je bezig? Wat heb je vandaag geleerd? Wie heb je vandaag geholpen? Het zijn onderwerpen waarover we op LinkedIn continu kort berichten. Maar wat als je die posts wat verder uitwerkt, net iets meer vertelt, en ze dan op je blog zet?

Maak een foto, een momentopname. Plaats die met een uitgebreid bijschrift op je website. Zou zo maar kunnen dat dat bijschrift zo lang wordt dat het toch op een ‘echte’ blogpost lijkt. Dat is dan mooi meegenomen. Maar de intentie is om een foto te plaatsen van wat jou bezighoudt, met een toelichting.

Die foto kun je ook op Instagram zetten, op LinkedIn of op Facebook. Daarbij verwijs je naar je blog.

Kijk ook eens naar de posts die je al op social media hebt staan. Kun je die niet als blogpost op je website plaatsen?



Tip 2 - Bloggen over een tof artikel

Ik raad je aan meer te lezen. Van lezen ga je (makkelijker) schrijven, lezen inspireert. Lees artikelen en deel de artikelen die jij interessant vindt en die ook voor jouw doelgroep relevant zijn.

Schrijf erbij waarom je het artikel interessant vindt. Zo kun je laten zien waar jij voor staat aan de hand van content van iemand anders. ‘Curated content’ noemen we dat. Je hoeft het zelf niet te schrijven, maar je kunt wel de inhoud ervan onderschrijven. Of juist uitleggen waarom je het er niet mee eens bent.



Tip 3 - Bloggen over een quote

Inspirerende citaten, grappige uitspraken: het internet hangt er vol mee. In je omgeving hoor je vast ook weleens rake opmerkingen. Van je klanten, je partner, je kinderen of van een wildvreemde in de trein.

Kies quotes die jou persoonlijk aanspreken en deel ze op je site. Het liefst met een kleine anekdote erbij over wat de quote voor jou betekent. Let er wel op dat je geen plagiaat pleegt met je citaten. Ik schreef er een blog over: Citeren: wanneer is een quote een citaat en wanneer is een citaat jatwerk?



Tip 4 - Bloggen over tips, tricks en FAQ’s

Welke vragen krijg je vaak? Je blog is de perfecte plek om daar eens uitgebreid antwoord op te geven. Of geef je lezers tips. Je weet meer dan je denkt. Vaak is wat voor jou vanzelfsprekend is, voor een ander een waardevolle tip of een echte eye-opener.



Tip 5 - Bloggen over een video (of vlog zelf)

Niets zo populair als video. Mensen kijken online graag filmpjes. Die kun je natuurlijk zelf maken maar een interessant of grappig filmpje delen van Youtube of Vimeo is ook goed.

Ook video’s delen van anderen valt onder de noemer ‘curated content’. Waardevolle content verdient het gedeeld te worden. Schrijf er altijd bij waarom je dit specifieke filmpje deelt.

Als je een zelfgemaakte video als blog op je website deelt, zet er dan een transcriptie (uitgeschreven tekstversie) bij. Zo kan Google ook goed zien waar de video over gaat. En de mensen die liever lezen maak je er ook blij mee.



Tip 6 - Bloggen over (of geïnspireerd door) een podcast

De podcast is weer helemaal hip, hot en happening! Mensen vinden het heerlijk om te luisteren naar goede tips, interviews en updates uit hun branche. Je kunt erover bloggen, of je maakt zelf een geluidsopname. Voeg ook hier wat achtergrondinformatie of een transcriptie van de opname toe. Zo’n blog over je podcast: zullen we het ploggen noemen?



Tip 7 - Bloggen in de vorm van een infographic

Eén plaatje zegt vaak meer dan duizend woorden. Het succes van infographics zit ‘m in het visualiseren van cijfers en verbanden waar je schrijvend een hele klus aan zou hebben. Kijk eens rond op Pinterest, daar vind je veel infographics.

Zelf een goede infographic maken vergt wat designkunsten, maar met websites als Piktochart, Infogr.am of Easel.ly kom je een heel eind.

Licht altijd jouw keuze voor andermans content toe. Zeker bij beeldmateriaal is het belangrijk dat je er tekst aan toevoegt. Google is blind en doof en heeft geen idee wat er in een video of plaatje gebeurt, al lukt dat steeds beter. Gebruik in je bijschrift concrete woorden (zoektermen) die interessant zijn voor de mensen voor wie je de content plaatst.



Tip 8 - Een oud blog opnieuw publiceren

Last but not least: recycle! Heb je ergens nog oude blogs online staan, die qua inhoud de tand des tijds hebben doorstaan? Publiceer ze opnieuw, al dan niet met een paar aanpassingen. Houd er wel rekening mee dat Google niet van duplicate content houdt, dus verwijder oudere versies. Wat duplicate content is en hoe je dat kunt oplossen, lees je in dit artikel dat ik schreef over duplicate content.

Deel je content van anderen? Denk dan wel aan:

Credits: ere wie ere toekomt. Wanneer je content cureert (dus content gebruikt die door anderen gemaakt is) plaats er dan altijd een link bij naar de originele content. Wees transparant over de herkomst van je materiaal en inspiratie.

Rechten: pas op met foto’s van internet, gebruik liever foto’s die je zelf maakt (unieker is er niet!). Als je toch een goede stockfoto zoekt (bijv. via istockphoto.com) betaal er dan gewoon voor. Of gebruik foto’s van rechtenvrije sites als pixabay.com, stocksnap.io of deathtothestockphoto.com.

Inspiratie genoeg? Aan de slag!

Vier tips om eindelijk in beweging te komen en je doelen te bereiken

26 03 2016 | 0 Reacties

Vier tips om eindelijk in beweging te komen en je doelen te bereiken

Voor een paar euro pakte ik bij de kassa een boekje mee van Ben Tiggelaar. ‘Mooi werk’ heet het. Leuk aardigheidje, voor mijn man. Zoals ik altijd doe met de boeken die ik voor mijn man koop: ik lees ze eerst zelf.

Ben verkent in het boekje onze relatie met werk – wat maakt werken plezierig, goed en zinvol? Een vraag die ik mezelf regelmatig stel. Wat maakt werken nou leuk? Wat is er leuk aan blogjes schrijven? Hoe kan ik mezelf motiveren om productiever te worden, meer te schrijven en er plezier in te hebben?

In het hoofdstuk Werkgenot behandelt Ben de nucleus accumbens: het ‘genotscentrum’ in onze hersenen dat verantwoordelijk is voor positieve belevingen, zoals verlangen, passie, motivatie en bevrediging. Ik heb me eens even verdiept in die nucleus accumbens. Zonder scalpels en schedelboren, hoor. Gewoon gegoogeld. Dit hersengebied speelt een rol bij onder andere verliefd worden en verslavingsgedrag. Maar ook bij seksualiteit, computerspelletjes en emoties die door het luisteren naar muziek worden opgewekt.

De nucleus accumbens reageert op de belonende effecten van gedrag. Helaas vooral op plezierige kortetermijnactiviteiten. De ‘snelle kick’. Een stuk chocola, een halfuurtje Netflixen, om de vijf minuten Facebook en je mail checken, nog even snoozen als de wekker gaat… achteraf heb je spijt van de extra calorieën en de verloren tijd. Maar ja, je nucleus accumbens hè. Die heeft niets met planning, doelen en grote dromen.

Hoe vecht je tegen de dwingende werking van je brein?

Bewustwording is de eerste stap. Je weet nu dat er een hersengebiedje is dat altijd op zoek is naar de kick. Je weet dat die nucleus accumbens niet je beste vriend is. Gebruik die wetenschap om er minder vaak in te trappen. Het is gedrag en gedrag kun je kiezen, hoe moeilijk dat soms dus ook is.

Ik geef je een paar tips om die nucleus accumbens te temmen.

Om productiever te worden, dromen te verwezenlijken en doelen te bereiken.

Tip 1 – Werk niet meer reactief, kies je contactmomenten bewust

Open op vaste tijden je mail en alleen als je ook de tijd hebt om de mails te behandelen (beantwoorden, actie inplannen of archiveren). Doe dat ook met social media. Tip: wijzig de instellingen op je telefoon voor social media en mail van push naar pull. Dat leidt tot minder piepjes waardoor je niet meer zo vaak naar je telefoon grijpt (reactief). Jij bepaalt wanneer er wat gedaan wordt, niet je telefoon.

Wat ook goed werkt is om de meldingen (de rode bolletjes) uit te zetten bij je apps en de meest verleidelijke apps niet op het eerste scherm van je telefoon te zetten. Verstop ze in mapjes.

Tip 2 – Maak je langetermijndoelen zichtbaar

Maak een lijst van je doelen over vijf of tien jaar. Of plak een moodboard bij elkaar, vol plaatjes van jouw doelen. Maak jezelf goed duidelijk waar je het allemaal voor doet en herinner jezelf er regelmatig aan.

Tip 3 – Droom groot, maar neem kleine stapjes richting je doel

Wil niet te veel tegelijk. Hak de stappen naar je doel op in kleine stapjes zodat je snel weer een stap kunt afstrepen. Check, check! Dat geeft een kick, nietwaar?

Tip 4 – Vier je successen, hoe klein ook

Weer een stapje gezet? Ontpop de kurken, koop die nieuwe broek, eet de taart. Beloon jezelf regelmatig, dat werkt bevredigend en motiverend.

Zou dit de blauwdruk zijn voor succes? Je tijd bewaken, groot dromen, kleine stapjes en veel champagne? Klinkt goed! Als we die blauwdruk voor succes over het bloggen heen leggen:

1. Schrijf liever vaak en kort dan sporadisch en lang.

2. Schrijf korte(re) blogs, over één afgebakend onderwerp.

3. Schets voor jezelf geen hoge verwachtingen rond aantallen lezers, reacties en likes.

4. Het publiceren is je doel (vier het!). De rest komt later wel.

Kun jij iets met deze tips, binnen jouw bedrijf? Wat werkt voor jou? Deel je tips hieronder, mijn nucleus accumbens is er dol op!