De helende kracht van goed gekozen woorden

De helende kracht van goed gekozen woorden

De helende kracht van goed gekozen woorden

je kunt met schrijven het zelfgenezend vermogen van je lichaam (fysiek en mentaal) verbeteren.

We zien ons lichaam nog vaak als een soort machine. Een pijntje hier, een ongemak daar, en hup, een pilletje erin om het ‘op te lossen’. Maar is dat echt de oplossing? Is ons lichaam niet veel meer dan een complexe verzameling onderdelen die af en toe een reparatie nodig hebben? En wat kan schrijven daarin betekenen?

De kijk op ons lichaam is in de loop der jaren gelukkig veranderd. Waar we vroeger symptomen zagen als de kern van het probleem, begrijpen we nu dat ze vaak slechts signalen zijn. Signalen van iets groters, iets dat dieper ligt. Ja, die hoofdpijn kan wel verdwijnen met een pilletje, maar wat als het steeds terugkomt?

 

De rol van stress, emoties en persoonlijke verhalen

 

Het wordt steeds duidelijker dat stress, emoties en zelfs de verhalen die we onszelf vertellen een enorme impact hebben op onze fysieke gezondheid. Neurowetenschappers, psychiaters en andere experts leggen steeds meer de link tussen lichamelijke pijn en ziekte, en de invloed die stress, emoties en zelfs voorouderlijk trauma op je lichaam kunnen hebben. Of jij, letterlijk of figuurlijk, lekker in je vel zit wordt onder andere beïnvloed door je overtuigingen: de persoonlijke, soms zelfs collectieve, verhalen die je in je hoofd hebt.

Hoe vaak vertellen we onszelf niet dat we ‘gewoon zo zijn’, of dat we ‘het altijd al zo gedaan hebben’, omdat ‘het zo hoort’? Deze overtuigingen kunnen diepgeworteld zijn in ons DNA, in onze genen, en worden weerspiegeld in de  woorden die we kiezen.

 

Jouw verhaal als sleutel naar geluk en gezondheid

 

 Als schrijver en taalliefhebber weet ik hoe krachtig woorden kunnen zijn. En ik verbaas me erover hoezeer we ons daar (nog) niet bewust van zijn. Zo stond ik laatst in de rij bij de kassa van een boekwinkel en hoorde ik een vrouw, ongevraagd, tegen de kassamedewerkster zeggen dat ze net terugkwam van een sollicitatiegesprek.

“Maar het zal het wel weer niets worden want ik heb nog maar net mijn diploma en nog geen werkervaring. En ze zoeken toch liever jongere mensen, hè. Ik ben te duur en niet interessant genoeg. En ik zag de mensen die daar werken en daar leek ik helemaal niet op, ik heb een maatje meer hè, en zij waren allemaal slank.”

Ik wist niet wat ik hoorde! In die paar zinnen deelde ze zoveel belemmerende overtuigingen over zichzelf dat ik dacht: als dit is hoe je naar jezelf en de wereld kijkt, dan wordt het inderdaad moeilijk om een baan te vinden. Wat natuurlijk weer een overtuiging is van mij, laten we wel wezen. Niets menselijks is mij vreemd.

Wij mensen zijn verhalenvertellers. Een verhaal is een fantastische manier om een boodschap over te brengen of iets te verduidelijken, maar ze kunnen je ook volledig van je pad brengen. In je hoofd kun je een voor jou realistische wereld creëren waarin je meer het slachtoffer bent van gebeurtenissen dan de held die alles overleeft en stoere keuzes maakt.

Door te schrijven en vervolgens kritisch te kijken naar het verhaal dat je jezelf vertelt en de woorden die je gebruikt, krijg je een beeld van de (gekleurde) bril waarmee jij naar jezelf en de wereld om je heen kijkt.

 

Schrijfoefening:

Maak een paar lijstje van feiten over jezelf. Begin elke regel met: ‘Ik ben…’ en als je daarop leeggeschreven bent, ga je verder met ‘Ik heb…’, ‘Ik moet…’, ‘Ik wil…’ en misschien komen er nog andere werkwoorden in je op.

Leg het lijstje een paar uur of een paar dagen weg en stel jezelf vervolgens vragen als:

• is dit echt waar?
• zal dit over 5 jaar ook nog steeds zo zijn?
• wil ik dit wel?
• moet ik dit accepteren?
• hoe zou ik het willen hebben?
• hoe zou ik willen zijn?
• Wat heb ik nodig om zo te worden?

 

Change your story, change your life

 

Je verhaal herschrijven (of er in ieder geval een fris, nieuw hoofdstuk aan toevoegen) is niet iets dat je binnen een dag lukt. (Of is dat niet waar?) Het vraagt bewustwording, inzet en oefenen, oefenen, oefenen. Wat wil je veranderen in je leven? Welke fysieke, mentale of emotionele ongemakken ervaar je? Waar kunnen die (metaforisch of letterlijk) mee te maken hebben? Wat bevalt je niet aan jezelf? Schrijf erover, ga erover in gesprek met jezelf. Wees zo eerlijk mogelijk, niemand krijgt het te lezen.

Een voorbeeld van Marjo* (i.v.m. privacy is haar naam veranderd):

“Ik ben te dik. Ik moet afvallen want ik pas niet meer in mijn kleding en ik zie er niet uit. Ik word doodongelukkig als ik mezelf in een spiegel zie en ik wil niet meer naar het strand. Vroeger liep ik in bikini maar nu alleen badpakken maar die staan ook niet meer. Ik zag een leuke bikini maar met mijn buik is dat geen gezicht. Maar ik durf niet naar een sportschool dus gaat het niks worden met dat afvallen. En ik lust geen groente dus gezonder eten lukt ook niet.”

Nu een versie waarin de overtuigingen en signaalwoorden zichtbaar zijn:

Ik ben te dik. Ik moet afvallen want ik pas niet meer in mijn kleding en ik zie er niet uit. Ik word doodongelukkig als ik mezelf in een spiegel zie en ik wil niet meer naar het strand. Vroeger liep ik in bikini maar nu alleen badpakken maar die staan me ook niet meer. Ik zag een leuke bikini maar met mijn buik is dat geen gezicht. Maar ik durf niet naar een sportschool dus gaat het niks worden met dat afvallen. En ik lust geen groente dus gezonder eten lukt ook niet.

Je ziet hoe sneaky gedachten en overtuigingen kunnen zijn. Het zit vaak in de kleine dingen, in zinnen als ‘ik ben niet…’ of ‘Ik kan niet…’ en woordjes als ‘maar’, ‘want’ en ‘dus’. Wat als dat niet waar is? Wat als we wel iets kunnen veranderen? Wat als we ons verhaal opnieuw kunnen schrijven, op een manier die ons helpt te helen en te groeien? Dat is de ware kracht van onze woorden en verhalen.

Marjo eet tegenwoordig groenten, by the way. Ze heeft geëxperimenteerd met allerlei recepten en heeft ontdekt dat als je bloemkool niet tot snot kookt, zoals haar moeder altijd deed, het best lekker is.

 

Pak je verantwoordelijkheid en kies wijze woorden, vanuit zelfliefde en compassie.

 

Waar je vandaan komt of wat je hebt meegemaakt kun je feitelijk niet veranderen. Zelfs als je iets naars meegemaakt hebt, een situatie waarin er sprake was van een dader en een slachtoffer, en jij was toen het slachtoffer, dan mag je die rol achter je laten. In dat moment was je het slachtoffer, nu niet meer. Je kunt aan het feit dat dat jou is overkomen nu niets meer veranderen. Wat je wél kunt veranderen is het verhaal dat je jezelf erover vertelt en hoe je je toekomst ziet. Wat jou gisteren tegenhield, kun je morgen gebruiken om vooruit te komen.

Durf jij je pen op te pakken en jouw pad naar heling te kiezen? Weg van pijn, stress en trauma? Probeer het, in kleine stapjes. In elk woord schuilt een wereld van mogelijkheden.

TIP: In de cursus Durf te schrijven leer je middels eenvoudige schrijftechnieken en leuke schrijfopdrachten hoe je die helende reis naar binnen maakt. Zelfacceptatie en leren luisteren naar je pen, je lichaam en je hart maken het leven een stuk lichter!

Wat wordt het: broccoli, of pen en papier?

Wat wordt het: broccoli, of pen en papier?

Wat wordt het: broccoli, of pen en papier?

Schrijven is gezond, net als broccoli

Als je denkt aan manieren om gezond te blijven, denk je waarschijnlijk aan hardlopen, broccoli, en misschien die yogalessen die je al drie maanden uitstelt. Maar wat als ik je vertel dat er een gezondheidselixer bestaat dat niets te maken heeft met zweten in de sportschool of groene smoothies? Jawel, lieve mensen: creatief schrijven!

 

Als de wetenschap zegt dat schrijven gezond is, moet het wel waar zijn, toch?

 

Uit diverse wetenschappelijke onderzoeken (waarin ik tussen het schrijven van mijn Morning Pages door even heb gespiekt) blijkt dat creatief en dagboekschrijven wonderen doen voor zowel geest als lichaam. Heb je last van pijnklachten, vermoeidheid of voel je je somber? Schrijf het van je af! Zelfs astmatische klachten kunnen verlicht worden door de magie van het geschreven woord. Wie had dat gedacht?

Regelmatig hoor ik van mensen over creatief schrijven ‘niks voor mij.’ Het lukt ze niet om simpelweg gedachten op papier te zetten. Dat is juist een reden om te reflecteren op en te experimenteren met gedachten en overtuigingen. Niks zo geduldig en laagdrempelig als een pen en een stuk papier. Met wat begeleiding wrik je dat verstarde brein zo weer los en soepel!

 

Creatief schrijven: meer dan woorden op papier

 

Schrijven helpt niet alleen bij het reflecteren en analyseren van je leven (hallo, dagboek!), maar het draagt ook bij aan het verwerken en accepteren van negatieve ervaringen. En laten we eerlijk zijn, wie heeft er geen oude koeien in de sloot liggen die af en toe naar boven komen drijven? Door deze ervaringen op papier te zetten, verminder je stress, wat op zijn beurt weer leidt tot een sterker immuunsysteem en een betere algemene gezondheid. Schrijven is gezond!

 

De bonusvoordelen van het creatief of reflecterend schrijven

 

Reflecteren en ervaringen in het juiste perspectief zetten kunnen je leven weer glans geven. Schrijvend een vinger aan de pols houden bij jezelf vergroot de kans dat je de persoonlijke doelen die je stelt ook echt bereikt.

Schrijven verbetert ook vaardigheden – je wordt een vlottere schrijver, je communiceert makkelijker en helderder en ook je cognitieve vaardigheden worden aangescherpt. Schrijven, reflecteren en spelen met taal zijn goed voor je geheugen, las ik ook. Hmm, ik geloof het meteen, al ben ik nog steeds vaak mijn sleutels kwijt, en ik schrijf wat af!

 

Schrijf jezelf fysiek en mentaal gezond

 

De volgende keer dat je denkt aan manieren om gezonder te leven, overweeg dan eens om die pen (of laptop) op te pakken. Creatief schrijven is niet alleen een artistieke uitlaatklep, maar ook een onmisbaar ingrediënt voor een gezond leven. Wie weet, misschien is het wel het gezondste wat je vandaag doet. Naast het eten van die broccoli dan.

P.S. Heb jij al ervaren hoe schrijven jouw gezondheid beïnvloedt? Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!

De magie van het schrijven

De magie van het schrijven

De magie van het schrijven

De helende werking van schrijven

Een van mijn passies is schrijven. Dat heb ik eigenlijk al van kinds af aan.
In de derde klas van de lagere school begon ik met het schrijven van verhaaltjes. Mijn fantasie was een welkome afleiding in een ingewikkelde jeugd. Lieve juf Andregg kreeg dit in de gaten en op een dag gaf ze mij een leeg boekje. “Als je de verhaaltjes opschrijft, kunnen we het opsturen naar een uitgever,” zei ze. Helaas had ik destijds te veel last van faalangst waardoor ik blokkeerde, dus het lege boekje belandde in de kast. Haar vertrouwen en geloof in mij, ben ik nooit vergeten. Dat waren waardevolle zaadjes die werden geplant.

De verhaaltjes hielpen mij de harde realiteit te ontvluchten en toen ik ouder werd leek het mij een goed idee om een dagboek te beginnen. Ook dat verzandde in niets want de woorden op papier bleken veel te confronterend. Het schrijven was een te heftige ontmoeting met wat er zich van binnen bij mij afspeelde. Ik liet mijn pen los.

Zo gingen de jaren voorbij en dankzij therapieën, opleidingen en oefeningen kwam het schrijven langzaam terug in mijn leven. Naarmate het opruimen en loslaten van ballast zijn vruchten afwierp, werd schrijven een genot, een passie.

 

Confrontaties op papier veranderden in kansen om te groeien.

 

 

Door af te dwalen in de diepere lagen van mijzelf veranderde mijn leven in positieve zin, op alle fronten! Mijn dagboek werd mijn vriendin.

Ik kreeg honger naar meer en anders schrijven. Toen ik in revalidatie zat vanwege knieblessures, wilde ik het schrijven op een andere manier vormgeven. Wat zou het fijn zijn als ik mijn levens- en werkervaring zou kunnen delen. Misschien dat iemand anders er iets aan heeft? Of zouden mijn ervaringen te confronterend zijn voor de lezer? Zodra iemand zijn of haar eigen pijn niet herkent, kan dat zich uiten in boosheid en frustratie naar mij toe. Maar de positieve kant van het delen van ervaringen won het van mijn angst voor nare reacties, dus het plan was geboren.

Ik had er zin in maar wist niet goed waar te beginnen.
Ik besloot op zoek te gaan naar een schrijfcoach. En zo kwam Eva van ‘Durf te schrijven’ op mijn pad. Bij haar leer ik bloggen. En wat ben ik blij met haar, dit gun ik iedereen! Eva redigeert en corrigeert, geeft handvatten en complimenteert. Ze is heel eerlijk en soms super kritisch, maar alles op een hele fijne manier.

Ik kreeg steeds meer plezier in het schrijven en dat had zelfs een positieve invloed op mijn revalidatieproces. Het werkt(e) op meerdere fronten door. Schrijven geeft mij een heerlijk gevoel, het is bewust worden, inzicht krijgen, accepteren, loslaten en vertrouwen. En door mijn ervaringen te delen, erken ik het deel in mezelf dat ik als kind heb weggestopt.

Schrijf jij wel eens?
Wat is jouw ervaring met schrijven?

Hartegroet, Marlies
Psychosociale hypnotherapie, Systemisch werk, Yoga, Mindfulness, Bosbaden en Ervaringsdeskundige

Heb je nog vragen voor Marlies of wil je meer over haar en haar werk weten? Check landgoedbergendal.com.

Wil jij ook gastbloggen voor Durf te schrijven? Stuur je blog naar , met een (rechtenvrije of zelfgemaakte) foto voor boven het blog, het liefst een foto waar je zelf op staat.

Waarom het niet lukt om je gedachten op papier te zetten

Waarom het niet lukt om je gedachten op papier te zetten

Waarom het niet lukt om je gedachten op papier te zetten

zet je gedachten op papier

Als schrijven niet lukt…
welke van deze 10 mogelijke oorzaken herken je bij jezelf?

“Je gedachten volgen? Maar wat moet ik dan opschrijven?”
“Nou, precies dat.”
“Wat?”
Maar wat moet ik dan opschrijven? Ik weet niet wat ik moet opschrijven. Enzovoorts. Dat zijn je gedachten, dus die schrijf je op.”

Ze probeert te begrijpen wat ik zeg. Haar ogen schieten door de ruimte, op zoek naar het beginnetje van haar gedachten die als enorme kluwen wol verstrikt raken in haar hoofd.

Ik zie het vaak bij cursisten die zich lang niet (of nog nooit) aan creatief schrijven hebben overgegeven. Schrijven om het schrijven? Dat is toch een zinloze oefening? Ze hoeven niks aan te prijzen, het hoeft nergens over te gaan en niemand krijgt het te lezen.

Ze schrijven voor het eerst eens niet voor een ander. Daarom zijn het vaak juist de professionals die vastlopen. Tekstschrijvers, marketingtoppers en zakelijke bloggers die binnen no-time een goede tekst voor jouw bedrijf schrijven, maar niet meer weten hoe ze de deur bij zichzelf naar binnen kunnen openen.

 

Er valt niks te verkopen of uit te leggen tijdens een wandelingetje door je innerlijke landschap.

 

Ik weet hoe dat voelt. I’ve been there. Ik schreef bijna 20 jaar voor anderen; honderden websites, brochures, advertorials, blogs en LinkedIn-posts over even zoveel onderwerpen, diensten en producten. Tot het niet meer lukte om origineel te zijn en de energie van de klant te vangen in woorden. Ik was leeg.

Pas toen ik weer leerde in te tunen op wat er in mij leefde, begon de creativiteit weer te stromen. Het mooie is dat je daar niks ‘zinnigs’ voor hoeft te doen. Het hoeft nergens over te gaan. Je hoeft jezelf alleen toe te staan die pen over het papier te laten bewegen.

 

En toch vinden veel mensen dát nou juist zo moeilijk, die vliegensvlugge gedachten grijpen met hun pen.

 

Daarom noemen ze het maar snel “onzin” of “zinloos”, want in onze yang-gevoede wereld moet alles ergens over gaan en moeten we altijd een duidelijk gedefinieerd doel hebben, en een excelsheet met checklist.

 

Waarom hebben we toch zo’n moeite met gewoon opschrijven wat er in ons opkomt?

 

Waarom schrijven niet lukt? Hier zijn tien mogelijke oorzaken:

1. Perfectionisme

Perfectionisme kan leiden tot zelfkritiek en een angst om fouten te maken. Je wil dat elk woord perfect is en dat je gedachten op de juiste manier in prachtige volzinnen worden uitgedrukt. Hierdoor loop je vast en blijf je moeite hebben om je ideeën op papier te zetten.

 

2. Angst voor oordeel

Schrijven is een creatieve en persoonlijke activiteit. En zodra het persoonlijk wordt, komt de angst voor het oordeel van anderen om de hoek kijken. Alsof schrijven een wedstrijdje is. Je vindt de ideeën van een ander beter, origineler. Deze angst houdt je klein en stil. Terwijl je alles kan opschrijven – jij bepaalt toch of iemand het te lezen krijgt? Schrijf alsof niemand het ooit te lezen krijgt.

 

3. Blokkades in het denkproces

Soms kost het moeite om je gedachten te organiseren, te structureren of helder te formuleren. Je kan de juiste woorden niet vinden om je gedachten over te brengen. Deze blokkades bemoeilijken of vertragen het schrijfproces. En dan is de lol er gauw af, want het moet in één keer goed, toch? 😉

 

4. Gebrek aan zelfvertrouwen

Te weinig vertrouwen in jezelf of in je schrijfvaardigheid kan je vreselijk in de weg zitten. Meestal komt dat door negatieve ervaringen in het verleden, zoals een onvoldoende voor Nederlands of een negatieve beoordeling van een werkstuk. “Ik kan niet schrijven” vrijwaart je dan van alle toekomstige kritiek.

 

5. Creatieve blokkade

Schrijven is een creatief proces. Creativiteit stroomt makkelijker als we lekker in ons vel zitten, waardoor we vergeten dat inspiratie ook écht wel komt als je gewoon begint met schrijven. Al is er wel één voorwaarde: geen verwachtingen. Als je creativiteit dwingt, kun je een droogte in gedachten en ideeën ervaren en creatief vastlopen.

 

6. Gebrek aan focus en een overvloed aan afleiding

Schrijven is me-time, met een focus op jezelf. Dat gunnen we onszelf vaak (onbewust) niet – iemand die om aandacht vraagt, krijgt dat direct. En als er dan ook nog externe prikkels zijn, zoals geluiden, sociale media of andere omgevingsfactoren, wordt het wel erg moeilijk je te concentreren.

 

7. Emotionele blokkades

Hoe dieper je naar binnen gaat bij jezelf, hoe meer je tegenkomt wat je hebt weggestopt. Dat kan intense emoties oproepen die je belemmeren om vrijuit te schrijven. De confrontatie met verdriet, angst, boosheid of andere intense emoties kan bevrijdend zijn, maar kan je ook blokkeren als je die confrontatie niet wil aangaan, of dat niet durft.

 

8. Gebrek aan tijd en prioriteit

O, wat zijn we toch een bezige bijtjes. Een overvolle werkagenda, een druk gezinsleven en talloze sociale verplichtingen zorgen ervoor dat we creatieve zelfexpressie (zoals door te schrijven) als een lage prioriteit beschouwen. Het gebrek aan tijd en de neiging om andere taken voorrang te geven, zorgt ervoor dat zelfs iets simpels als een paar regels je gedachten achterna te schrijven je niet lukt.

 

9. Gebrek aan training van de schrijfspier of te weinig schrijverstools op zak

Schrijven is een vaardigheid die je ontwikkelt met oefening en training. Je schrijfspier wordt slap als je die vaardigheid niet onderhoudt. Je zal schrijven ook niet leuk vinden als je een stomme leraar Nederlands had met een dikke, rode pen, of te laat als dyslectisch gediagnosticeerd bent. Dan kun je je enorm onzeker voelen over je grammatica en spelling, terwijl schrijven over zo veel meer gaat dan dat. Oefenen helpt en ook als je meerdere creatieve schrijftechnieken en schrijverstools tot je beschikking hebt, wordt schrijven leuker en dus makkelijker, makkelijker en dus leuker.

 

10. Beperkte woordenschat of taalvaardigheid

Als Nederlands niet je moedertaal is of je hebt door een andere oorzaak een beperkte woordenschat of taalvaardigheid, kan schrijven een uitdaging voor je zijn. De (prestatie)druk die je jezelf daarbij oplegt staat je creatieve ontwikkeling in de weg en maakt het moeilijk jezelf uit te drukken, zeker als het om emoties gaat. Door te spelen met taal, veel te lezen en jezelf toestaan fouten te maken in creatieve schrijfoefeningen haal je de druk van de ketel.

 

Bovenstaande oorzaken van jezelf niet durven of kunnen uiten op papier, zijn veelvoorkomend en heel normaal.

 

Misschien herken je er eentje, misschien meerdere. Je kunt ze overwinnen, met oefening, geduld en een beetje lef. Het identificeren van de specifieke uitdagingen die jij ervaart, kan je helpen bij het vinden van oplossingen om deze obstakels te overwinnen en vrijuit te schrijven.

Word je bewust van jouw uitdaging hierin en vind een strategie om haar te overwinnen. Wat kan helpen is:

  • jezelf toestaan fouten te maken (niemand leest wat je schrijft!)
  • het creëren van een rustige schrijfomgeving
  • van (dagelijks) schrijven een gewoonte maken, al zijn het maar een paar regels tekst, een lijstje of een gedichtje
  • volg een workshop of cursus waarin je (creatieve) schrijftechnieken verkent waarmee je blokkades opheft en emoties kanaliseert

Heb je hulp nodig bij het identificeren van je blokkades of het trainen van je schrijfvaardigheid? Boek een inspiratiegesprek, dan help ik je uitzoeken wat jij nodig hebt om vrijuit te kunnen schrijven.

 

Waarom creatief schrijven?

Waarom creatief schrijven?

Waarom creatief schrijven?

wat zijn de voordelen van creatief schrijven?


Oftewel: het belang van schijnbaar zinloos schrijven.

De meeste mensen schrijven alleen functioneel. Boodschappenlijstjes, to do-lijstjes, salesteksten, blogs, LinkedIn-posts, alles met een doel.

Het is fijn als we doelen bereiken.
Weer iets om van je lijstje af te strepen.
Dat geeft een gevoel van voldoening.

In de wereld waarin we leven wordt het stellen en behalen van doelen als een groot goed beschouwd. Al is er niks mis met een beetje ambitie, ik zie toch bij veel van mijn klanten dat ze opbranden door deze continue drive, ‘powered by yang’. Het idee regeert dat je altijd iets moet doen om ‘succesvol’ te zijn. Er is weinig ruimte voor yin, het vrouwelijke. Simpelweg mogen zijn, in het moment, en voelen, innerlijk weten, dat dat genoeg is. Dat jij genoeg bent.

 

Als kind weten we dat wel, onbewust.

 

Ik heb mijn hele jeugd voor de lol geschreven. Verhaaltjes, gedichtjes, een buurtkrant en zelfs een heel boek toen ik 11 was. Ik wilde journalist worden, of kinderboekenschrijfster. Nederlands/Tekstschrijven studeren na het VWO was dus geen opmerkelijke keuze.

Ik belandde al tijdens mijn studie in het bedrijfsleven en bleef daar, ook als tekstschrijver, nog zo’n 20 jaar ronddolen. Ik schreef de verhalen van ondernemers op, hielp hen met teksten voor hun websites, magazines en blogs en verdiende een prima boterham met mijn kennis van contentmarketing.

 

En toch brandde ik op.

 

Hoe kon dat nou gebeuren?
Ik was goed in mijn vak, had van mijn hobby mijn beroep gemaakt, dus wat kon er misgaan?

Ik ben zelf uit die diepe put geklauterd.
Puur omdat ik op papier in gesprek ging met mezelf.
Omdat ik mezelf toestond weer gewoon voor de lol te schrijven. Schrijven om het schrijven. Ik deelde niks en oefende vooral op het niet oordelen over dat wat ik schreef.

 

Schrijven werd een oefening in zelfliefde.

 

Ik verdiepte me in de helende kracht van creatief schrijven en leerde mijn authentieke stem weer te gebruiken. Dat wat me als kind moeiteloos afging, zat op mijn 45e compleet vastgeroest. De creativiteit moest weer gaan stromen.

Dat geldt ook voor jou. De mens is van nature een creatief wezen, we kunnen niet zonder zelfexpressie. Je kunt gaan schilderen, zingen of pottenbakken: als je maar iets maakt. Iets dat uit jou komt. Iets dat er nog niet was voordat jij het in de wereld zette, op een manier zoals alleen jij dat kan.

 

Schrijven is een fijne uitlaatklep voor je creativiteit.

 

Om verschillende redenen (als je die al nodig hebt):

Vrijheid van expressie

Schrijven biedt je de vrijheid om je gedachten, gevoelens, verbeelding en perspectieven op een unieke en persoonlijke manier uit te drukken. Je kunt jouw creatieve ideeën, ervaringen en emoties in alle vrijheid en zonder beperkingen op papier zetten.

 

Verkenning en zelfontdekking

Schrijvend kun je diep in jezelf graven en je innerlijke landschap verkennen. Het proces van schrijven helpt je je eigen gedachten en gevoelens beter te begrijpen, inzicht te krijgen in wie je bent en wat belangrijk voor je is. Schrijven leidt tot nieuwe inzichten en perspectieven op jezelf en de wereld om je heen.

 

Creatieve probleemoplossing

Schrijven stimuleert je creatieve denkvermogen. Het kan helpen om complexe problemen en uitdagingen vanuit verschillende invalshoeken te benaderen en zodoende creatieve oplossingen te vinden. Door te schrijven stimuleer je je verbeeldingskracht en je vermogen om buiten de gebaande paden te denken, waardoor je nieuwe ideeën en perspectieven ontwikkelt.

 

Emoties verwerken

Schrijvend kun je gevoelens uiten, zowel positieve als negatieve, ze proberen te begrijpen en uitzoeken hoe je ermee om kunt gaan. Zo wordt schrijven een therapeutisch hulpmiddel om stress te verminderen, spanningen los te laten en je emotionele welzijn te bevorderen.

 

Verbinding en communicatie

Schrijven brengt je in verbinding met jezelf, en als je je verhaal durft te delen verbind je jezelf met anderen. Via verhalen, blogs, gedichten en andere schrijfvormen kun je je ervaringen, ideeën en emoties delen met anderen. Wat je terugkrijgt is begrip, inspiratie en empathie, zolang je intenties en boodschap oprecht en authentiek zijn.

 

 

Creatief schrijven is dus een krachtige en veelzijdige manier om je creativiteit te uiten, jezelf uit te drukken, beter te leren kennen, ergens op te reflecteren en jezelf te verbinden met anderen. Het is een waardevol instrument voor persoonlijke groei, zelfexpressie en het delen van jouw unieke stem met de wereld. En je wordt er nog een betere schrijver van ook, dus het levert ook ‘echt’ iets op. 😉

Als je wilt ervaren wat creatief schrijven jou oplevert, gun jezelf dan het Durf te schrijven-programma. In 6 weken neem ik je mee op een schrijfreis langs eenvoudige creatieve schrijftechnieken die je altijd en overal kunt inzetten voor zelfexpressie, ‘braintraining’ of rust in je hoofd. Even gewoon zijn. Jij, je pen en het papier. Dat is zo waardevol.

Download in ieder geval het gratis Durf te schrijven speelboek. Daarin geef ik je tien schrijftips (+ schrijfoefeningen) om op een eenvoudige manier met creatief schrijven aan de slag te gaan. Ik wens je veel schrijfplezier! 

 

Ik ben verliefd

Ik ben verliefd

Ik ben verliefd

tulpenboom Jacoba Mulder Amsterdamse Bos

Ik ben verliefd.
Op een boom.

Vijf jaar woonde ik in Amstelveen, vlakbij het Amsterdamse Bos. Bijna dagelijks maakte ik er lange wandelingen met mijn honden. Ik ken er de weg, ben vele van de 113 (!) bruggen overgegaan en heb er genoten van de seizoenswisselingen. Het bos voelt als thuis. Mijn opa en oma hebben er vast ook gewandeld, met mijn aan de Graaf Aelbrechtlaan geboren vader in de kinderwagen.

Ook nu ik in het prachtig groene Almere woon, pak ik nog regelmatig mijn kans om weer door het Amsterdamse Bos te dwalen. Ik coach hoofdzakelijk online, maar met elke coachee spreek ik minstens één keer buiten af. Om te wandelen en elkaar ook buiten de kaders van het scherm te leren kennen. Vanaf de parkeerplaats ‘bij de Hurley’ wandelen we dan het bos in.

Amsterdamse Bos tulpenboomDe route leidt altijd langs mijn Boom.

Een prachtige, majestueuze groene reus, vlakbij het Kleine Kinderbad. Ze staat als een soort oermoeder los van de bomenrij erachter, als een fiere leider die voor de troepen uitgaat. Ze is in het voorjaar de eerste die haar knoppen laat knallen, geeft in de herfst een kleurenshow waar Bob Ross steil van achterover zou slaan en blijft blad houden tot diep in december. Growing old gracefully. Ik word echt blij van deze boom, elke keer weer. Dat mag je liefde noemen, toch?

Woensdag liep ik met Eva (ik coach een naamgenoot!) langs de Boom. “Wat voor boom is het?” vroeg ze. Ik viel stil. Ik had werkelijk geen idee. Een beuk? Een eik? Waarom wist ik het niet? Ik loop elke krop sla te ‘obsen’ (plantjes en beestjes opzoeken met de ObsIdentify-app), maar wat voor soort mijn Boom is, wist ik niet?

het blad van de tulpenboom“Dat gaan we uitzoeken,” zei ik en met mijn telefoon in de aanslag liepen we naar de Boom. Op de grond genoeg gele, rode en bruine bladeren om de soort te definiëren, leek me. Maar ObsIdentify bracht geen uitkomst, die doet het niet best op bladeren. Google Lens herkende het blad wel. Boom is een liriodendron tulipifera, oftewel een tulpenboom. Een wat?

Zie je wel, ik wist wel dat mijn Boom bijzonder was!

Gefascineerd googelde ik thuis nog eens op ‘tulpenboom’, in combinatie met ‘Amsterdamse Bos’. Mijn hart jubelde, Boom heeft haar eigen webpagina! Op monumentaltrees.com staat een beschrijving van mijn Boom. Ze heet Jacoba en is waarschijnlijk in 1938 geplant ter ere van Jacoba Mulder, één van de architecten van het bos.

De Jacoba Mulder boom.
Het voelt plots als het hoogst haalbare: je naam mogen geven aan een bijzondere boom in het Amsterdamse Bos. Ik ga er in dit leven mijn best voor doen.

5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

5 redenen om Morning Pages te schrijven

(Al doe je het 30 dagen en daarna nóóit meer)

 

Nee, je hoeft niet om 5 uur je wekker te zetten. Morning Pages schrijf je als je net wakker bent. Hoe laat jouw ochtend begint, bepaal je zelf. Wrijf de slaap uit je ogen, pak je pen en schrijf de meuk van je af die je gedurende de nacht niet hebt kunnen verwerken. Stomweg je gedachten volgen en er drie pagina’s mee vol schrijven, meer is het niet.

Toen ik een jaar of zeven geleden kennismaakte met deze vorm van dagboekschrijven, ging er een wereld voor me open. Ik werd helderder in mijn hoofd, rustiger. Letterlijk leeg stond ik na mijn ochtendschrijfsessie onder de douche. Niet leeg als in ‘uitgeblust’ maar als in ‘opgeruimd’. Niet met een hoofd vol drukke gedachten, maar met rust in mijn lijf. Klaar voor de dag die voor me lag. Ik was volkomen aanwezig in het moment, onder die douche. Wat een fijn begin van de dag!

 

Het schrijven van Morning Pages:

 

• maakt je hoofd helder
• sust je innerlijke criticus (dat negatieve zeikstemmetje)
• kalmeert je overactieve (ADD-)brein
• temt je angsten
• zorgt ervoor dat je vanuit rust en vertrouwen de dag ingaat
• laat de creatieve ideeën stromen

Het is moeilijk uit te leggen wat het opschrijven van de zin en onzin in je hoofd met je doet. Dat moet je zelf ervaren. Probeer het maar een paar weken; je wordt er sowieso een betere schrijver van. Beter als in: schrijven gaat makkelijker, je komt sneller in een flow en vindt sneller de woorden voor wat je wil zeggen.

 

Je moet het schrijven van Morning Pages zeker proberen…

 

1…als je van schrijven houdt en van regelmatig schrijven een gewoonte wil maken.

Schrijf eerst je schrijfspier soepel met Morning Pages, voordat je je op perfecte volzinnen stort. Als je meteen focust op kwaliteit raak je teleurgesteld en geef je het schrijven snel op. Maak eerst een dagelijkse gewoonte van ‘de schrijftaak’.

Veel schrijvers schrijven zich warm met Morning Pages of gebruiken ze als een creatieve braindump. Daarna pas gaan ze aan de slag met hun boek of blog.

 

2…als je van die stortvloed aan gedachten af wil, zodat het wat rustiger wordt in je bovenkamer.

Heb je meditatie geprobeerd, maar is dat (nog) niets voor jou? Dan heb ik goed nieuws voor je – het schrijven van Morning Pages is een actieve vorm van meditatie. Mijn ADD-hoofd en ik durven zelfs te beweren dat het schrijven van Morning Pages sneller effect heeft op je ‘zijn’ dan meditatie.

 

3…als je jezelf beter wil leren kennen en wil groeien als mens.

Blijf groeien, blijf jezelf ontwikkelen als mens, het is een beproefd recept voor een gelukkig leven. Een eerste stap daarin is je bewust worden van wat er allemaal voor zin en onzin in je hoofd rondhangt. Schrijf het er maar uit.

 

4…als je eerlijke antwoorden nodig hebt op vragen en zaken die je dwarszitten.

Waarom ben je zo streng voor jezelf? Waarom geef je je partner altijd de schuld van alles? Waarom blijf je steeds in dezelfde emotie hangen?
Je hebt vast al een vermoeden dat je de antwoorden op die vragen allang hebt, diep van binnen…

 

5…als je meer in sync wil zijn met je intuïtie en wil weten welke dingen in je leven nou écht belangrijk voor je zijn.

Het is tijd dat je weer meer naar je hart luistert, op je onderbuikgevoel vertrouwt. Stop met het verspillen van energie aan dat wat niet goed voor je is. Als je hoofd rustig is, kun jij weer luisteren naar je lijf. Dáár zitten de antwoorden.

 

Je kan morgenochtend beginnen.

 

Je kan élke ochtend beginnen. It’s your call.

Ga jij ook Morning Pages schrijven?


Je hebt geen vooropleiding of schrijftalent nodig, alleen pen en papier (en zelfs die krijg je van mij). Maar misschien heb je behoefte aan een stok achter de deur. Een beetje aanmoediging. Probeer dan het 30 dagen Morning Pages programma. Als jij durft te beginnen, zorgt het programma ervoor dat je blijft schrijven.

Lees ook:

Jezelf wapenen tegen de wereld

Jezelf wapenen tegen de wereld

Mijn sterkste wapen? Je zou denken mijn pen, want ik ben een schrijver. Maar mijn sterkste wapen in deze boze wereld is iets anders.

Wat is human design?

Wat is human design?

Ik snapte geen moer van mijn human design. Nu is het een bron van inspiratie en heb ik altijd iets om over te schrijven!

Waarom je niet geweldig hoeft te kunnen schrijven om een succesvolle blogger te worden

Waarom je niet geweldig hoeft te kunnen schrijven om een succesvolle blogger te worden

Waarom je niet geweldig hoeft te kunnen schrijven om een succesvolle blogger te worden

Ik heb een grenzeloze bewondering voor schrijvers die in één zin een personage neerzetten. Of een heel verhaal vertellen in zes woorden.

‘For sale, baby shoes, never worn.’

Het is de kunst van het weglaten. Less is more.

Veel zeggen in weinig woorden maakt een tekst krachtig. Het leest ook makkelijker als een verhaal schijnbaar moeiteloos is opgetekend.
Geloof me: daar zit veel werk in.

Die verhalen vloeien niet kort en krachtig uit een pen, ze worden kort en krachtig gemaakt. Daarin schuilt het grootste verschil tussen jou en professionele schrijvers: zij besteden meer tijd aan het redigeren van hun tekst dan jij. Jij denkt dat een goede schrijver iemand is die in één keer een geweldige tekst uit z’n mouw schudt.

Floep, en klaar.
Maar daar begint het pas.

 

‘Deze brief is nogal lang uitgevallen omdat ik geen tijd had hem korter te maken.’
– Blaise Pascal

 

Na ‘floep’ begint het werkelijke creëren, het vormgeven. ‘Floep’ is een grote brok steen van verzamelde gedachten. Je moet hakken en breken, schaven en slijpen, als een beeldhouwer. Als schrijver heb je één voordeel: als je iets te veel weghaalt, kun je het terugplakken. CTRL+Z. Dat is Rodin nooit gelukt.

Het schrijven is het makkelijkste stuk. Helemaal als je een onderwerp kiest waar je veel van afweet. Dan schrijft zo’n blog zich vanzelf. Daarna komt het: de teleurstelling.

 

‘The first draft of anything is shit.’ ― Ernest Hemingway

 

Je enthousiasme zal flink temperen als je het resultaat van je gepassioneerde getyp terugleest. ‘Zo zat het niet in mijn hoofd,’ zeg je dan. ‘Deze tekst is saai. Zie je wel, ik kan niet schrijven.’

Ho, ho.
Je kunt heus schrijven.
Je weet alleen niet hoe je moet redigeren.

Redigeren (het werkwoord van redactie) is meer dan de foutjes uit je tekst halen. Om je verhaal logisch, spannend en leesbaar te maken, moet je woorden en zinnen verbouwen, verplaatsen of zelfs helemaal schrappen.

Ik snij vaak hele alinea’s uit mijn blogs. Niet omdat ze niet goed zijn, maar omdat ze niets toevoegen aan het artikel. Ze vertragen het verhaal, of sturen de lezer de verkeerde kant op. Soms gebruik ik deze alinea’s in een ander blog, vaker verdwijnen ze volledig.
Kill your darlings, my dear.

 

‘I spent all morning putting in a comma and all afternoon taking it out.’ – Oscar Wilde

 

Schrappen. Verplaatsen. Herschrijven. Synoniemen zoeken. Punten, komma’s. In dit proces gaat veel meer tijd zitten dan in het uitschrijven van de grote lijn, de ruwe tekst.

In de afbeelding hieronder geef ik een indicatie van de tijd die in de voorbereiding, het schrijven en het redigeren van een blog zit. Zonder enige wetenschappelijke onderbouwing – ik verzin het ter plekke, op basis van bijna 25 jaar ervaring met bloggen en (al dan niet professionele) bloggers en tekstschrijvers.

 


Broeden: het idee laten borrelen, je invalshoek kiezen en nadenken over de boodschap, de vorm en eventuele voorbeelden die je wilt gebruiken
Schrijven: het daadwerkelijke ‘leeglopen’
Redigeren: een logische lijn aanbrengen in je verhaal, leesbaarheid/SEO verbeteren, typ- en taalfouten eruit halen, boodschap duidelijker maken etc.

 

Waarom besteedt een professionele blogger verhoudingsgewijs zo weinig tijd aan het schrijven van een blog?

 

Dat prof-bloggers meer tijd kwijt zijn aan redigeren dan aan het schrijven van hun blog, heeft drie redenen.

 

1. Ze hebben het blog door het voorwerk, het broeden, in hun hoofd al geschreven

De boodschap, de invalshoek, de rode draad: alles is al bedacht. Je kent dat verschijnsel vast wel: je hebt een probleem waarvan je niet goed weet wat je ermee moet, slaapt er een nachtje over en als je wakker wordt, weet je wat de oplossing is. Dat broeden lijkt op niksnutterige procrastinatie, maar het hoort gewoon bij het creatieve proces.

 

2. Ze schrijven over iets waar ze veel vanaf weten

Als blogger moet je vertrouwen op je kennis – waar die tekort schiet, bluf je jezelf eruit met je enthousiasme. Blijf dichtbij jezelf en bij wat je weet, dat schrijft een stuk sneller en makkelijker.

 

3. Ze weten dat de echte winst te behalen valt met het goed redigeren van het stuk

Je kunt blijven schrijven aan je blog, maar uiteindelijk gaat het erom dat je een punt maakt. Dat je een kraakheldere boodschap hebt die mensen in beweging zet. Als jij in 400 woorden geen punt kunt maken, waarom zou je dat in 1200 woorden wel lukken?

Geef jezelf hooguit 30 minuten om een eerste versie te schrijven. Het bijschaven en opleuken met feiten en voorbeelden bewaar je voor de redactiefase.

 

Als je geen schrijftalent hebt, moet je gewoon goed worden in Jenga

Schrijven vraagt om lef, een artikel geschikt maken voor publicatie om redactievaardigheden. Je blog wordt écht beter als je het redigeren ziet als een potje Jenga: haal een blokje weg (een woord, een zin of een alinea) en kijk of die toren van je blijft staan. Weg met alle overbodige ballast. Less is more, weet je nog? Speel het spel, krijg er lol in. Hoe vaker je het speelt, hoe beter je erin wordt. 

 

Eerste keren zijn bijzonder

Eerste keren zijn bijzonder

Eerste keren zijn bijzonder

Eerste keren zijn bijzonder.

De eerste keer in het badje.
De eerste geprakte banaan.
De eerste stapjes.

Ik fiets graag met mijn dochter. Ze zit pal voor me, in het zitje aan mijn stuur. We delen het uitzicht, fietsend langs de huizen, de tuinen en door het bos.
‘Kijk India, ganzen.’
‘Oi!’
‘Zie je dat hondje?’
‘Oi!’
‘Wat doet het hondje?’
‘Waf.’
Ik ruik aan haar haar en geef haar een zoen op haar hoofd. Ze zwaait naar iedereen die we tegenkomen. Als de zon en de wind lang genoeg haar huid hebben gestreeld, valt ze in slaap op de slaaprol.

‘Dag India!’
India zwaait uitbundig terug naar de vrouw met de bruine lammy. Ook het jongetje in het voorzitje zwaait en kraait naar India.
‘Wie is dat?’ vraag ik.
‘Dat is Milan, van de groep,’ antwoordt mijn inmiddels driejarige. Voor het eerst kent zij mensen die ik niet ken. Er zijn mensen die weten hoe zij heet en ik ken ze niet.

‘Zit je goed?’
‘Ja, mama.’
‘Goed je benen wijd houden, hè. Zet je voeten maar op die plankjes.’
‘Jaahaa.’
Ze is te groot voor het voorzitje. Voor haar voelt het als een upgrade naar businessclass, de eerste keer achterop.
‘Voorop zitten is voor baby’s, hè, mam?’
Ik mis haar geur, haar haren in mijn gezicht. Ze wordt zo groot, zo snel.

Dan voel ik twee armpjes om mijn middel en haar hoofd tegen mijn rug.

Eerste keren zijn bijzonder.

Waarom je iets moet schrijven dat niemand leest

Waarom je iets moet schrijven dat niemand leest

Waarom je iets moet schrijven dat niemand leest

schrijf iets dat niemand leest
‘Schrijf je hoofd leeg’.
‘Schrijf om het schrijven, het hoeft nergens over te gaan’.

Wat had ik een hekel aan zulke schrijfoefeningen, toen ik nog fulltime als tekstschrijver werkte. Ik schreef al de hele dag – waarom zou ik extra werk doen dat toch niemand leest? Nee, dat zweverige vrijschrijven was niks voor mij.

Totdat ik last kreeg van een onbestemd gevoel. Ik werd gek van de chaos in mijn hoofd, in mijn werk en in mijn leven.

Ik had leuke klanten, maar toch ging mijn werk als tekstschrijver me tegenstaan. Het plezier in het schrijven was weg. Ik was het kwijtgeraakt. Na twintig jaar webteksten schrijven voor kleine ondernemers en grote multinationals was ik er klaar mee. Misschien moest ik maar een koffiezaakje openen in de Pijp. Of babybroekjes verkopen online. Lifecoach worden. Een B&B in Andalusië beginnen. Whatever.

 

Een leven zonder schrijven. Fijn.

 

Ik liet mijn tekstbureau Quibble los en raakte direct gedesoriënteerd. Ik was Quibble, Quibble was ik. Wie was ik, zonder Quibble? De chaos in mijn hoofd verveelvoudigde zich. Mijn man gaf me alle ruimte om mezelf opnieuw uit te vinden, maar ik kon maar moeilijk omgaan met die vrijheid. Ik deed veel cursussen, van coaching tot reiki. Ontdekte nieuwe kanten aan mezelf, maar vulde ook veel tijd met apathisch staren, appeltaarten bakken, netflixen en candycrushen. Er zat geen structuur meer in mijn dag. Ik had geen doel meer in mijn leven.

Toen las ik Hal Elrods Miracle Morning. Zijn ideeën over een ochtendroutine zetten mij aan het denken. Wat wilde ik nou echt graag doen? Waar kwam ik nooit aan toe?

 

Wat zou mij een gelukkiger en beter en slimmer mens maken?

 

Ik maakte een lijstje. Dit was mijn top vijf:

  1. Meer lezen
  2. Meer leren
  3. Een fitter, sterker lijf
  4. Spaans leren
  5. Mediteren

Ik zocht er wat handige apps bij, installeerde ze op mijn telefoon en zette de wekker op 06.00 uur. Het eerste uur van mijn dag besteedde ik aan de acties op mijn lijst. Ik las elke ochtend een hoofdstuk in een boek. Oefende Spaans met Duolingo. Mediteerde met Headspace. Deed een cursus op udemy.com. Bouwde spiermassa op met apps van Runtastic. Fantastisch. Mijn dag was nog niet eens begonnen en ik kon al vijf to do’s afvinken.

Dat vroege opstaan lijkt zwaar, maar het went snel. Je creëert er extra tijd mee en je bent al actief voordat de smoezenmachine op gang komt en er domme excuses als “geen tijd”, “geen zin”, “kan ik niet” of “niks voor mij” in je op komen.

Ik werkte elke ochtend het lijstje af. Ik had nog geen idee wat het grotere doel was, maar ik was weer in beweging. Elke dag, een klein stapje.

Inmiddels zijn we zeven maanden verder. Mijn Spaans is redelijk, ik lees bijna twee boeken per week, doe lachend twintig push-ups en voel me superfit. Alleen het mediteren, dat gaf ik na een paar weken op. Maar het vroege opstaan, het lezen, het bewegen, het Spaans leren: het zijn gewoonten geworden. Ik hoef er nog zelden bij na te denken.

 

Ik begon mezelf terug te vinden.

 

Op jacht naar nieuw leesvoer vond ik in mijn boekenkast twee boeken: Julia Camerons The Artist’s Way en Writing down the bones van Natalie Goldberg. Ik was er nooit in begonnen. Het leken me zweverige new age-boeken over creatief schrijven. Julia schrijft zinnen als: “As we move towards our dreams, we move towards our divinity.” Jaja, blabla. Iets voor sherrydrinkende pensionada’s in een schrijfclubje. Maar goed, ik was aan het lezen geslagen, dus deze twee boeken konden er ook wel bij. Volgens Hal Elrod hoor je tijdens je Miracle Morning ook te schrijven. Daar had ik helemaal geen zin in. Maar misschien boden deze boeken wat inspiratie.

 

En toen ontdekte ik het schrijven. Opnieuw.

 

Julia Cameron liet me Morning Pages schrijven. Drie bladzijden die je vroeg in de ochtend volschrijft met alles wat er maar in je opkomt. Het mag complete onzin zijn en het mag stikvol taalfouten staan. Voor het eerst in maanden schreef ik weer. Voor het eerst in jaren schreef ik niet voor een klant, maar ging ik op papier in gesprek met mezelf. Zoals ik dat als kind ook deed. Zo oefende ik het schrijven, totdat ik mijn geld ermee kon verdienen. Dat veranderde veel. Toen moest het ergens over gaan. Morning Pages gaan werkelijk nergens over. En ze gaan over vanalles. Over alles waar je in je hoofd mee bezig bent, bewust én onbewust. Dat maakt iets los bij je.

 

Al na een paar dagen merkte ik een verandering.

 

Een verandering in mijzelf. In mijn perceptie van mijn omgeving. In de manier waarop mijn dag verliep. Elke ochtend schrijf ik mijn Morning Pages. Nu al 79 dagen. Elke dag leer ik mezelf een beetje beter kennen. Ik weet nu wat ik wil. Ik weet waar ik heen moet. Ik weet wie ik ben. Ik kan helemaal niet zonder schrijven. Ik ben een schrijver, altijd geweest. Ik was alleen mijn eigen verhaal kwijtgeraakt, want ik schreef altijd voor anderen. Over wie ze waren, wat ze deden, waarom ze deden wat ze deden. Hun visie, hun drive, hun passie. Wie was ik?

Ik weet weer waar mijn hart ligt. Dit is wie ik ben. Een schrijver.

Ik weet ook dat ik er iets mee moet doen. Dat ik meer mensen aan het schrijven moet krijgen. Omdat schrijven helderheid biedt, chaos ontrafelt en antwoorden geeft.

 

Schrijven is een actieve vorm van meditatie.

 

Het hoeft nergens over te gaan. Het schrijven van Morning Pages, gewoon opschrijven wat er in je hoofd rondspookt, is genoeg. De psychologische voordelen van het externaliseren van gedachten (bijvoorbeeld door ze op te schrijven) zijn wetenschappelijk vaak onderzocht en bewezen. Door op deze manier te schrijven groei je als mens, vind je antwoorden en oplossingen.

 

Je hoeft het niet te kunnen, je hoeft er niks van te vinden. Je hoeft het alleen maar te doen.

 

De antwoorden op al je vragen zitten al in je.
Door te schrijven leer je weer te vertrouwen op je intuïtie. Je betrapt je belemmerende overtuigingen op heterdaad en rekent er schrijvend mee af. Schrijf. Elke ochtend, als je wakker wordt. Kies een fijne pen en koop een mooi notitieboek voor jezelf. Van Julia Cameron moet het A4-formaat zijn, maar ik gebruik zelf A5. Dat formaat is handzaam en het schrijven van drie pagina’s kost je dan een minuut of twintig. Je kunt het niet fout doen. Zolang er woorden op papier verschijnen is het goed.

Houd je wel aan deze drie regels:

• Schrijf precies drie pagina’s. Niet korter, niet langer.

• Schrijf met de hand.

• Schrijf vroeg in de ochtend (in ieder geval zo snel mogelijk na het wakker worden). Schrijf voordat de smoezenmachine op gang komt

 

“You’re trying to catch yourself before your ego’s defences are in place.”
– Julia Cameron

Morning Pages… wat dacht je ervan?

 

Wil je meer rust in je hoofd? Of lijkt het je gewoon fijn je dag schrijvend te beginnen: probeer Morning Pages. Schrijf je gedachten achterna of doe voor een steuntje in de rug mee met het 30 dagen Morning Pages programma. Eindelijk schrijf ik teksten die niemand leest. Die nergens aan hoeven te voldoen. Ik krijg er geen cent voor betaald, maar het levert me meer op dan ik had durven hopen.

Morning Pages 30 dagen programma