5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

12 10 2021 | 0 Reacties

5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

5 redenen om Morning Pages te schrijven

(Al doe je het 30 dagen en daarna nóóit meer)

 

Nee, je hoeft niet om 5 uur je wekker te zetten. Morning Pages schrijf je als je net wakker bent. Hoe laat jouw ochtend begint, bepaal je zelf. Wrijf de slaap uit je ogen, pak je pen en schrijf de meuk van je af die je gedurende de nacht niet hebt kunnen verwerken. Stomweg je gedachten volgen en er drie pagina’s mee vol schrijven, meer is het niet.

Toen ik een jaar of zeven geleden kennismaakte met deze vorm van dagboekschrijven, ging er een wereld voor me open. Ik werd helderder in mijn hoofd, rustiger. Letterlijk leeg stond ik na mijn ochtendschrijfsessie onder de douche. Niet leeg als in ‘uitgeblust’ maar als in ‘opgeruimd’. Niet met een hoofd vol drukke gedachten, maar met rust in mijn lijf. Klaar voor de dag die voor me lag. Ik was volkomen aanwezig in het moment, onder die douche. Wat een fijn begin van de dag!

 

Het schrijven van Morning Pages:

 

• maakt je hoofd helder
• sust je innerlijke criticus (dat negatieve zeikstemmetje)
• kalmeert je overactieve (ADD-)brein
• temt je angsten
• zorgt ervoor dat je vanuit rust en vertrouwen de dag ingaat
• laat de creatieve ideeën stromen

Het is moeilijk uit te leggen wat het opschrijven van de zin en onzin in je hoofd met je doet. Dat moet je zelf ervaren. Probeer het maar een paar weken; je wordt er sowieso een betere schrijver van. Beter als in: schrijven gaat makkelijker, je komt sneller in een flow en vindt sneller de woorden voor wat je wil zeggen.

 

Je moet het schrijven van Morning Pages zeker proberen…

 

1…als je van schrijven houdt en van regelmatig schrijven een gewoonte wil maken.

Schrijf eerst je schrijfspier soepel met Morning Pages, voordat je je op perfecte volzinnen stort. Als je meteen focust op kwaliteit raak je teleurgesteld en geef je het schrijven snel op. Maak eerst een dagelijkse gewoonte van ‘de schrijftaak’.

Veel schrijvers schrijven zich warm met Morning Pages of gebruiken ze als een creatieve braindump. Daarna pas gaan ze aan de slag met hun boek of blog.

 

2…als je van die stortvloed aan gedachten af wil, zodat het wat rustiger wordt in je bovenkamer.

Heb je meditatie geprobeerd, maar is dat (nog) niets voor jou? Dan heb ik goed nieuws voor je – het schrijven van Morning Pages is een actieve vorm van meditatie. Mijn ADD-hoofd en ik durven zelfs te beweren dat het schrijven van Morning Pages sneller effect heeft op je ‘zijn’ dan meditatie.

 

3…als je jezelf beter wil leren kennen en wil groeien als mens.

Blijf groeien, blijf jezelf ontwikkelen als mens, het is een beproefd recept voor een gelukkig leven. Een eerste stap daarin is je bewust worden van wat er allemaal voor zin en onzin in je hoofd rondhangt. Schrijf het er maar uit.

 

4…als je eerlijke antwoorden nodig hebt op vragen en zaken die je dwarszitten.

Waarom ben je zo streng voor jezelf? Waarom geef je je partner altijd de schuld van alles? Waarom blijf je steeds in dezelfde emotie hangen?
Je hebt vast al een vermoeden dat je de antwoorden op die vragen allang hebt, diep van binnen…

 

5…als je meer in sync wil zijn met je intuïtie en wil weten welke dingen in je leven nou écht belangrijk voor je zijn.

Het is tijd dat je weer meer naar je hart luistert, op je onderbuikgevoel vertrouwt. Stop met het verspillen van energie aan dat wat niet goed voor je is. Als je hoofd rustig is, kun jij weer luisteren naar je lijf. Dáár zitten de antwoorden.

 

Je kan morgenochtend beginnen.

 

Je kan élke ochtend beginnen. It’s your call.

Ga jij ook Morning Pages schrijven?


Je hebt geen vooropleiding of schrijftalent nodig, alleen pen en papier (en zelfs die krijg je van mij). Maar misschien heb je behoefte aan een stok achter de deur. Een beetje aanmoediging. Probeer dan het 30 dagen Morning Pages programma. Als jij durft te beginnen, zorgt het programma ervoor dat je blijft schrijven.

Lees ook:

Jezelf wapenen tegen de wereld

Jezelf wapenen tegen de wereld

Mijn sterkste wapen? Je zou denken mijn pen, want ik ben een schrijver. Maar mijn sterkste wapen in deze boze wereld is iets anders.

Wat is human design?

Wat is human design?

Ik snapte geen moer van mijn human design. Nu is het een bron van inspiratie en heb ik altijd iets om over te schrijven!

Durf jij je gedachten los te laten?

Durf jij je gedachten los te laten?

12 02 2019 | 0 Reacties

Durf jij je gedachten los te laten?
Wanneer neem jij echt tijd voor jezelf? Om eens goed naar je eigen wensen en dromen te luisteren? Om eens af te dwalen in jezelf, op zoek naar wat je nou echt belangrijk vindt? Ik te weinig, ik geef het eerlijk toe. De waan van de dag heeft me regelmatig in zijn greep. Maar gelukkig zijn er manieren om daaruit te komen.

De hele dag worden we gebombardeerd met informatie, vragen en aanbiedingen. En we verzamelen spullen – ik noem het de Action-ziekte: je gaat naar binnen voor een paar keukenrollen en je komt naar buiten met een tas vol meuk in de categorie ‘altijd-handig’ en ‘te-goedkoop-om-te-laten-liggen’.

 

Ook in je hoofd verzamel je van die onzin.

 

Het zijn veelal gedachten die ooit een doel hadden maar dat doel nu compleet voorbijschieten en je alleen maar belemmeren in je geluk en je groei. Je bent zo gewend geraakt aan die gedachten dat je ze niet eens meer opmerkt en ze ervaart als ‘de waarheid’. Het zijn je overtuigingen geworden. Oeps.

Een overtuiging als ‘ik ben de leukste vrouw op aarde’ is een hele goeie, maar helaas zijn de meest hardnekkige gedachten negatief.
“Dat is niet voor mij weggelegd.”
“Ik ben niet goed genoeg.”
“Er zit niemand op mij te wachten.”
Tja. Als dat het beeld is dat je van jezelf hebt, hoe krijg je jezelf dan ooit in beweging?

Door zulke gedachten roest je vast. Af en toe moet je een raampje openzetten in die bovenkamer, er moet geventileerd worden.

 

Er moet een swiffer door je hersenpan.

 

En dat kan. Door te schrijven.
Er is voor mij één snelwerkende activiteit die me helpt af te rekenen met lelijke, beschimmelde gedachten en belemmerende overtuigingen: schrijven. En dan niks hoogdravends, geen blogs of literaire werken, maar gewoon die pen in beweging zetten, zonder te weten waar het heengaat met de tekst. Ik vang de gedachten die ik tegenkom en leg ze vast op papier.

Ik schrijf het liefst ’s ochtends vroeg zodat ik, slaapdronken, nog geen tijd heb gehad om mijn innerlijke criticus wakker te maken. Dit ’s ochtends je hoofd leegschrijven heet Morning pages schrijven. Mijn Morning Pages (drie pagina’s in een A5-schrift, met de hand geschreven) zijn een stroom aan gezeur en gezanik, dankbaarheid en vrolijke noten, van de hak op de tak. Mijn dagen zijn er lichter en productiever door geworden. Sommigen zweren bij meditatie, ik vind schrijven makkelijker.

 

Morning Pages schrijven is voor iedereen.

 

Je hoeft het niet te kunnen, je hoeft het alleen maar te doen. Er is geen goed of fout, het enige wat je doet is de ongecensureerde versie van je gedachten opschrijven. Probeer het maar eens paar dagen. Laat verwachtingen los en vertrouw op het proces. Loslaten.

Wil je ook Morning Pages schrijven?

Je kunt beginnen wanneer je wilt, voor het schrijven van Morning Pages heb je niemand nodig.

Maar misschien wil je toch een beetje begeleiding, een licht duwtje in de rug om die commitment van elke ochtend schrijven vol te houden. Dan is het 30 dagen Morning Pages programma iets voor jou. Probeer het maar.

Succesvol ondernemen: waarom ook een zzp’er zich als leider moet gedragen

Succesvol ondernemen: waarom ook een zzp’er zich als leider moet gedragen

13 07 2017 | 0 Reacties

Succesvol ondernemen: waarom ook een zzp’er zich als leider moet gedragen

Succesvol ondernemen - Extreme Ownership - Jocko Willink

Succesvoller ondernemen dankzij Extreme ownership - Jocko WillinkIk las het boek Extreme Ownership: how U.S. Navy SEALs lead and win van ex-Navy SEAL Jocko Willink. Natuurlijk zo Amerikaans als je mag verwachten, maar ik haalde er een paar mooie inzichten uit over (persoonlijk) leiderschap en succesvol ondernemen die ik graag met je deel.

Willink vertelt in het boek hoe de leiderschapslessen die hij leerde als SEAL-leider in o.a. Irak ook relevant zijn voor business leaders. Ook in het zakenleven geldt: geen leider zonder team, geen team zonder missie.

De kwaliteit van je team is het belangrijkst – je bent maar zo goed als de man of vrouw achter je. Verder kun je veel zeggen over soorten leiders, maar volgens Willink zijn er maar twee soorten: effectieve leiders en ineffectieve leiders. Effectieve leiders leiden hun team naar de overwinning, ineffectieve leiders niet. Zo simpel is het.

Willink trapt met zijn vereenvoudigingen regelmatig een open deur in. Toch houd ik er ook van om de werkelijkheid af en toe te versimpelen en zo de essentie van het ondernemerschap weer even helder te krijgen. Wat wil ik, wie zet ik in mijn team, wat is ons doel en hoe gaan we dat bereiken?

 

Succesvol ondernemen: hoe word ik een effectieve leider?

 

Willink omschrijft de effectieve leider als volgt:

  • Is bescheiden genoeg om fouten te erkennen en toe te geven
  • Neemt altijd alle verantwoordelijkheid (extreme ownership)
  • Maakt direct een plan om de fouten te herstellen
  • Gelooft oprecht en volledig in de missie
  • Focust op de missie en op hoe hij/zij die het best kan volbrengen
  • Wordt niet gedreven door zijn/haar ego of persoonlijke agenda’s

Zeker dat laatste punt vind ik sterk. Je ego loslaten is inderdaad nodig om te groeien als mens en als ondernemer. We laten ons vaak in de waan van alledag leiden door onzekerheden en belemmerende overtuigingen. Die zien we weerspiegeld in onze acties en zo raken we van ons missiepad af. Zonde. #ego #missie #loskoppelen

 

“Often, the most difficult ego to deal with is your own. Be confident, not cocky.”
– Jocko Willink

Willinks boek is opgedeeld in drie delen:
1. Winning the war within
2. The laws of combat
3. Sustaining victory

Die eerste herken ik meteen. Het grootste gevecht voer je altijd met jezelf. Daarom schrijf ik regelmatig Morning Pages, om mezelf nog beter te leren kennen. Ik zie wanneer ik weer verzand in succesondermijnend gepieker en oeverloos geklooi met zaken die niets met mijn ‘missie’ te maken hebben. Dankzij dat bewustzijn kan ik mezelf snel weer vlottrekken zodat ik terug op koers kom. Door te schrijven ontwikkel ik kennelijk de leider in mij. Ik neem mijn verantwoordelijkheid, verschuil me niet achter excuses en smoezen. Het is mijn bedrijf en ik ben verantwoordelijk voor alles. Extreme Ownership.

 

Verantwoordelijkheidsgevoel vraagt om persoonlijk leiderschap

 

Verantwoordelijkheid, dat is vaak waar startende ondernemers van schrikken.
Zeker degenen die voordat ze zzp’er werden in loondienst werkten. Plotseling zijn ze zelf overal verantwoordelijk voor. Ze kunnen zich niet meer verschuilen achter collega’s, andere afdelingen of bedrijfsbeleid. Een heftige eye-opener die veel nieuwbakken ondernemers onzeker maakt of verlamt.

Toch zul je die verantwoordelijkheid voor alles in en rond je bedrijf moeten nemen om ermee te leren omgaan. Zorg ervoor dat je je zaakjes goed op orde hebt. Je facturatie, je voorwaarden, je manier van werken, je communicatie, je marketing, ALLES.

Zodra je de financiële armslag hebt om experts in te huren, moet je dat zeker doen. Je kunt het niet alleen, je moet niet alles zelf willen doen. Formeer dat team. En dan nog ligt alle verantwoordelijkheid bij jou. Voor zowel de successen als de fiasco’s. Je kunt niemand de schuld geven, ook al maakt een teamlid er een potje van. Heb jij het wel goed uitgelegd? Heb jij wel de juiste persoon op de juiste plek gezet? Heb jij wel regelmatig de vinger aan de pols gehouden? Jij bent de trainer en mentor van die persoon. Own your mistakes. En los ze op.

 

Er bestaan geen slechte teams, alleen slechte leiders.

 

Als het teamlid zich niet kan of wil verbeteren, moet je afscheid nemen van die persoon. Dat is niet altijd makkelijk, maar als leider moet je loyaal zijn aan het team en de missie, niet aan het individu. Extreme Ownership geldt voor iedereen in het team. Als leider geef je het goede voorbeeld. Het prestatieniveau stijgt of daalt op basis van wat je tolereert, niet van wat je preekt.

 

“It’s not what you preach, it’s what you tolerate.”
– Jocko Willink

Het laatste punt waar je een innerlijke strijd op kunt voeren is het geloof in de missie. Als jij als leider niet volledig gelooft in de missie, wordt het moeilijk je teamleden te inspireren en hen zover te krijgen dat ze alles geven. Bovendien zul je zelf ook niet alle risico’s nemen die horen bij de onvermijdelijke uitdagingen die op je pad komen.

In deel 2, The laws of combat, benadrukt Willink het teamwerk.
Je werkt alleen én samen om de missie te volbrengen. Wanneer de missie is volbracht, deelt iedereen in het succes. Successen zijn de verdienste van het team, niet van jou als leider. Ja, je bent verantwoordelijk voor het succes. Nee, het is niet jouw succes.

Cruciaal voor dat succes is het zo eenvoudig mogelijk maken van de missie. Plannen en opdrachten moeten simpel, duidelijk en precies zijn. Het einddoel spreekt tot de verbeelding. Wanneer is de missie geslaagd? Hoe ziet dat eruit? Wat vieren we dan?

Deel 3, Sustaining victory, gaat over het bijsturen van plannen en leren van ervaringen.
Een planning maken begint met een analyse van de missie. Wat is de gewenste eindsituatie? Verder bevat de checklist voor je planning in ieder geval:

  • Welke mensen, middelen, bronnen en tijd heb je beschikbaar?
  • Wie beheert de planning?
  • Wat is de beste aanpak? (Hou het simpel)
  • Zijn de tactieken nog de juiste? Hebben ze effect? Moet je andere methodes kiezen?
  • Wat kan er misgaan en wat doe je dan?
  • Wat kun je nu doen om dat te voorkomen?
  • Is er nieuwe informatie die je dwingt het plan opnieuw tegen het licht te houden?
  • Kennen alle betrokkenen het up-to-date plan?
  • Stel vragen aan je teamleden en discussieer met hen over het plan.
  • Analyseer genomen stappen en leer voor de toekomst.

“Don’t ask your leader what you should do, tell them what you are going to do.”
– Jocko Willink

Wat ik bij de deelnemers aan mijn programma’s vaak zie is een misplaatst gebrek aan zelfvertrouwen. Ze vinden zichzelf (nog) niet goed genoeg om te bloggen of om zich een expert op hun vakgebied te noemen. Ze denken dat ze nog meer moeten lezen, leren, en ervaren. Het getuigt van persoonlijk leiderschap als je op enig moment durft te zeggen: het is goed zo. Ik ben goed genoeg. Ik weet waar ik over praat. Mijn mening doet ertoe. Er moet nu actie worden ondernomen, de tijd dringt.

Je bent als zzp’er misschien geen leider van een team, maar wel van je eigen leven en je eigen bedrijf. Je toont leiderschap aan je Zelf, aan je ego, aan je angsten, aan je belemmerende overtuigingen, aan je weerstand en aan je besluiteloosheid als je gewoon gaat doen wat jou te doen staat.

Jij wacht liever tot je zeker weet dat je er 100% klaar voor bent? Geloof me, dat moment komt nooit.

 

“Waiting for the 100 percent right and certain solution leads to delay, indecision, and an inability to execute.”
– Jocko Willink

Het schrijven van je blog: waarom je er vooral niet te veel tijd aan moet besteden

Het schrijven van je blog: waarom je er vooral niet te veel tijd aan moet besteden

31 05 2017 | 0 Reacties

Het schrijven van je blog: waarom je er vooral niet te veel tijd aan moet besteden

schrijf sneller je blog

Laat me raden: het schrijven van je blog kost je te veel tijd. Dagen kun je erop broeden, ermee stoeien en jezelf vervloeken omdat het een saai prutverhaal wordt.

Dan kun je twee dingen doen.
Of je stopt met bloggen en laat je website lekker verslonzen, of je gaat sneller schrijven.

Sneller schrijven? Hoe dan?
Een typcursus volgen? Aan de drugs?

No worries, je hoeft er niks geks voor te doen. Sterker nog, je gaat je keurig aan een wet houden. De wet van Parkinson.
Nee, die heeft niets met die ziekte te maken.

Schrijver Cyril Parkinson plaatste in november 1955 een stukje in The Economist. Het was een satirische aanklacht tegen de bureaucratie van de overheid:

 

“It is a commonplace observation that work expands so as to fill the time available for its completion. Thus, an elderly lady of leisure can spend the entire day in writing and dispatching a postcard to her niece at Bognor Regis.  
An hour will be spent in finding the postcard, another in hunting for spectacles, half-an-hour in a search for the address, an hour and a quarter in composition, and twenty minutes in deciding whether or not to take an umbrella when going to the pillar-box in the next street.
The total effort which would occupy a busy man for three minutes.”

 

Kortom, hoe meer tijd je krijgt, hoe langer je taak duurt.

In 1958 publiceerde Parkinson een boek over dit fenomeen: Parkinson’s Law. De wet van Parkinson stelt dat het werk uitdijt naar de beschikbare tijd. Heb je drie uur de tijd om je huis op te ruimen voordat er visite komt? Dan zul je er ook drie uur over doen. Heb je maar tien minuten? Dan heb jij in tien minuten gestofzuigd, gedweild en de plee geschrobd.

Zo werkt dat dus ook met schrijven.

 

Als tekstschrijver ervaar ik regelmatig dat een deadline de beste inspiratie is.

 

Deze wetmatigheid geldt trouwens ook voor de inhoud van mijn handtas of de huizen die ik kocht – ze werden steeds groter en waren snel weer te klein. Tijd, ruimte: het is allemaal relatief. We hebben nooit genoeg.

 

Dus waar vind je tijd om te bloggen en hoe zorg je ervoor dat je zo snel mogelijk klaar bent? Drie tips:

Tip 1

Weet van tevoren waarover je wil bloggen. Schrijf over een onderwerp waar je veel vanaf, in een heldere lijn richting één eenvoudige, duidelijke boodschap. Keep it simple en focus op het eindresultaat: je lezers zullen blij zijn met die waardevolle tip, dat heldere inzicht of die leuke anekdote.

Tip 2

Je hebt echt wel tijd om te schrijven. Kijk één aflevering van The Office minder op Netflix (prompt heb je 25 minuten tot je beschikking), delete Candy Crush van je telefoon of sta gewoon een kwartier eerder op. Bespaar me je smoezen. Doe het gewoon.

Tip 3

Maak gebruik van Parkinson’s Law: maak tijd, maar niet te veel. Als jij drie uur inplant om aan je blog te schrijven is je halve werkdag weg. Zonde. Een uur is meer dan genoeg, of deel het op in twee keer dertig minuten. Dankzij de wet van Parkinson zul je in dat uur bijna net zo veel werk verzetten als in drie uur.

 

Hoe minder tijd je hebt voor een taak, hoe meer je je zult inspannen voor die taak. Je hebt geen keuze, er is geen tijd te verliezen, je moet aan de slag! Een krappe deadline helpt je prioriteiten te stellen en focus te houden bij het schrijven van je blog.

 

Gebruik het eerste half uur bijvoorbeeld om het artikel uit de losse pols te schrijven. De volgende dag gebruik je het tweede half uur om de tekst te redigeren en af te ronden.

Een eenvoudig blog van pakweg 300 woorden, waarvoor je geen ingewikkelde research hoeft te doen, kun je echt binnen een uur schrijven.

Is je artikel langer en moet je er research voor doen of mensen interviewen, dan heb je meer tijd nodig. Deel de werkzaamheden op in kleine blokken, bijvoorbeeld verspreid over de week:

Op dag 1 formuleer je je boodschap en schrijf je jezelf leeg over het onderwerp.
Op dag 2 ga je schaven en schrappen, doe je je research en voeg je informatie toe waar nodig.
Op dag 3 redigeer en corrigeer je je verhaal.
Op dag 4 kijk je naar titel, lay-out en kopjes, zoek je er een foto bij en publiceer je je artikel (én deel je de link op je socials.)

Per dag besteed je niet meer dan een uur aan het artikel, bij voorkeur zelfs een half uur. Met een beetje oefenen schrijf je dan in maximaal vier uur je blog. Gun jezelf de tijd om er handiger in te worden.

 

Geef jezelf altijd een deadline voor het schrijven van je blog.

 

Dit artikel begon ik te schrijven (dankzij een vlaag van inspiratie, en daar maak ik graag direct gebruik van) op maandag 29 mei om 14.38 uur. Ik gaf mezelf precies één uur, tot 15.38 uur. Om 15.33 was ik klaar en voegde ik deze zin toe, nu kan ik op ‘publiceren’ klikken. 😉

Jezelf weinig tijd gunnen voor het schrijven van je blog zorgt er ook voor dat je artikel simpel blijft, duidelijk. Hoe meer tijd je hebt, hoe ingewikkelder je het gaat maken.

 

Keep It Simple.

 

Dingen simpel houden betekent niet dat jij simpel bent. De kunst van duidelijk schrijven zit meestal in durven kiezen voor eenvoud. Als we onzeker worden over wat we schrijven, als perfectionisme in de weg gaat zitten, maken we ons verhaal vaak onnodig ingewikkeld. Zoeken we er ingewikkelde grafieken bij. En nietszeggende cijfers. Lekker interessant.

Misschien kan je blog beter. Maar je hoeft niet elke keer een diepgaand, life changing artikel te schrijven. Gun je zelf ruimte om te leren.
Leer te vertrouwen op je creativiteit.
Leer het verschil te zien tussen ‘goed’ en ‘goed genoeg’.
Leer vaker en consistenter publiceren.
Leer je innerlijke criticus negeren.

Ook dat zijn vaardigheden waar je als schrijver (en als mens) iets aan hebt.

 

Vaker schrijven en meer publiceren (kwantiteit) zorgt ervoor dat je sneller een betere schrijver wordt (kwaliteit).

 

En heb je zin en tijd om er goed voor te gaan zitten, dan mag dat natuurlijk. Schrijven aan je blogs, researchen, beetje mijmeren tussendoor: slow-cooking op z’n tijd is ook fijn.

redigeren van je blog

Wil je snel meer leren over bloggen? De 4 stappen van het proces onder mijn begeleiding onder de knie krijgen? Meld je dan aan voor Bloggen voor je Business, waarbij je in 4 online masterclasses makkelijker en sneller leert schrijven. Start 28 november.

Meld je hier aan voor Bloggen voor je Business >>>

redigeren van je blog
Miracle Morning februari

Miracle Morning februari

28 02 2017 | 0 Reacties

Miracle Morning februari

Hoe heb ik mijn Miracle Mornings ervaren?

MM maand 4: een evaluatie van mijn Miracle Morning ervaringen

Vrijdag 3 februari: het leven wordt weer makkelijker

Januari is niet mijn favoriete maand.
Ze is koud, saai, duurt lang en vraagt veel van mijn gezondheid en geestelijke gesteldheid. Maar goed, ik heb me er weer doorheen gesnotterd.

Met de lente in zicht gaat alles een stuk makkelijker

Op 6 februari begint de energetische lente.
Er is een meteorologische lente (1 maart), een astronomische lente (21 maart) en er is een energetische lente. Daar staat mijn kompas op afgesteld. Zo rond 6 februari begint de lente, 6 mei de zomer, 6 augustus de herfst en 6 november de winter. Sinds ik daar meer rekening mee houd, voel ik me het jaar rond een stuk prettiger.

Je merkt aan de natuur dat het lente is. Overal zwaaien de sneeuwklokjes hun stolpjes boven de grond, dansen bladknoppen de polonaise op schijnbaar dode boomtakken en stroomt mijn tijdlijn vol met zin-in-de-zomer-foto’s.

De lente is hier.
Dit is het moment om een knoop door te hakken.
Ik stop met mijn Miracle Morning op de manier zoals Hal Elrod die doet.

Miracle Morning - Hal Elrod

De Miracle Morning zoals ik die begon in november is ter ziele.
Dat klinkt alsof mijn MM-experiment mislukt is. Integendeel.

Op de eerste plaats kan een experiment nooit mislukken.

Elke uitkomst van een experiment draagt bij aan het formuleren van de conclusie, het finetunen van de aanpak en het bijstellen van de doelen. Het vroege opstaan was geen probleem, dat lukte me uitstekend. Vooral omdat mijn hond Yara maar twee of drie dagen nodig had om aan het nieuwe ritme te wennen. Een wekker is dan niet meer nodig – Yara laat wel van zich horen. Dat beest heeft een ingebouwde atoomklok.

Op de tweede plaats heeft de ervaring met Miracle Morning me op het pad gezet van chronische levensverbetering.

Ik heb nagedacht over welke activiteiten nou echt waarde toevoegen aan mijn leven en ik heb ze in mijn agenda ingebouwd. Ik schrijf meer, lees meer en volg weer Spaanse les via de app Duolingo. Ik heb niks met mediteren net na het wakker worden, dan val ik weer in slaap. Ik schrijf liever Morning Pages, dat is ook een vorm van meditatie. Voor ik het weet, is het uur voorbij en heb ik nog niks aan bewegen gedaan.

Ja, ik verzaak. Dat komt vooral omdat het me niet goed lukt alles in één uur te proppen. Elke dag tien minuten Spaans oefenen werkt prima. Maar lezen en schrijven doe ik liever langer dan tien minuten. En om nou elke ochtend een lijstje affirmaties op te lezen als een schlemielige Emile Ratelband: ik voel het niet.

Ik stop met het experiment. Het is een ervaring waar ik veel aan heb gehad.

Door de Miracle Morning ben ik eindelijk weer meer gaan lezen. Ik lees nu elke dag. Daardoor heb ik nieuwe boeken en inzichten vergaard die me verder helpen op het pad van mijn persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Inzichten die beter passen bij de persoonlijke invulling van mijn Miracle Morning. Zoals het inzicht dat ik liever schrijf dan mediteer of visualiseer. En dat ik een go with the flow-persoon ben, en dat ik mezelf die ruimte moet gunnen.

 

“Wees doelbewust. Richt je op het ene waartoe je hebt besloten.”

– generaal George S. Patton

Vanaf nu richt ik me op een paar grote doelen en besteed ik dagelijks voldoende tijd aan de stappen richting dat doel om het binnen afzienbare tijd te bereiken. Dat betekent dus ook geen tijd verspillen aan het schrijven OVER het pad richting mijn doelen, wat ik hier nu doe.

Natuurlijk zal ik mijn ervaringen blijven delen en waar ik kan tips geven om jou te helpen ook stappen te durven nemen richting grote doelen. Maar deze blogreeks over de Miracle Morning eindigt hier.

Het Miracle Morning-concept is goed en werkt ook uitstekend als aanjager voor het ontwikkelen van nieuw gedrag, maar uiteindelijk moet je er ZELF vorm aan geven. Want ik ben Hal Elrod niet en jij bent mij niet. Volg je eigen pad, bouw aan je eigen vangnet van gewoonten.

 

“You are the miracle in every Miracle Morning.”

– Eva Smitt

 

Als je net als ik ‘s ochtends wilt blijven schrijven, probeer dan Morning Pages. Ik vond het schrijven in de ochtend het meest effectieve en leukste onderdeel van de Miracle Morning.

Begin met 30 dagen Morning Pages schrijven en voeg er dan in de loop van een aantal weken onderdelen uit de Miracle Morning aan toe. Dan weet je zeker dat je een ochtendroutine creëert die past bij jouw wensen en behoeften.

Het ga je goed!

Miracle Morning week 6

Miracle Morning week 6

22 12 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning week 6

niets moeten en alles mogen: december doet dat

Week 6: niets moeten

Maandag 19 december: Miracle Morning 26

Het is fantastisch winterweer. Koud, droog, weinig wind, veel zon. Houden zo, tot maart.

Mijn Daily Lunch Walk brengt mij en de honden zoals elke dag (nou ja, bijna elke dag) naar het bos. Soms gaan we links, dan weer rechts. Net hoe mijn pet staat. Of de wind.

Ik hou van het bos. Vooral van het Amsterdamse Bos. Omdat het Amsterdams is. Ook hier in Amstelveen. Omdat het mijn achtertuin is. De mooiste die ik ooit had. Omdat je er heerlijk kunt verdwalen maar nooit de weg kwijt bent. Omdat het is aangelegd met hand, schep en kruiwagen. Omdat het geen Vondelpark is. Omdat er altijd iets te doen is, als je iets wil doen. Omdat er lekker niks te doen is, als je niks wil doen. Omdat er veel hondjes zijn. Mijn hondjes houden van hondjes. Daarom. 

Ik voel me vrij. Ik voel geen moeten.

Dinsdag 20 december: Miracle Morning 27

Oeps. Ik heb The Jane Austen Book Club nog niet uit. Het is een erg leuk boek, maar ik heb de afgelopen week meer geschreven dan gelezen. Bovendien, het ‘niets moeten’ krijgt deze maand voorrang. Dus ook het lezen doe ik alleen als ik er zin in heb. Ik kan in december niet tegen het opgejaagde gevoel, die onrust van unfinished business. Als het augustus is, kan ik dat gevoel ook hebben, terwijl ik zo hou van dat ‘niets moeten’-gevoel.   

Om mijn gemiddelde van één boek per week toch te halen, ben ik alvast begonnen aan een volgend boek, de luisterversie van Belgravia, van Downton Abbey-auteur Julian Fellowes. Slim hè: wie voor lezen geen tijd heeft, kiest luisteren. Ik boekluister tijdens het uitlaten van de honden, als ik kook, in de auto en tijdens het stofzuigen. Belgravia speelt zich af in de tijd dat Jane Austen haar romans schreef, dus ik dompel me deze week helemaal onder in Britse aristocratie. Jolly good, my dear. 

Woensdag 21 december: Miracle Morning 28

Eindelijk. De kortste dag. De langste nacht.
Nog een week of zes en ik kom weer in mijn lentestand.

Ik ben niet zo goed in winters.
Ik drink te veel wijn, kook te vet en eet te veel. Ik zie bleek, ben moe en voel me oud.

De Miracle Mornings helpen wel. De rust waarmee ik de dag begin, helpt me afstand te nemen van de mensen die ik tegenkom op straat, of in de supermarkt. Zij zijn ook moe, als in: afgedraaid. Dat is een ander soort vermoeidheid dan ik denk te hebben. Ik sta om 05.30 uur op om dingen te doen die ik leuk vind, die me helpen groeien. Zij zijn moe van de ratrace, van achter de feiten aanlopen, van ‘moeten’. Ik voel geen moeten. Ik voel me vrij.

Donderdag 22 december: Miracle Morning 29

Wat een raar jaar was 2016. Raar. Ik kan geen ander woord bedenken.

De hoogtepunten waren euforisch. De dieptepunten, vooral op het wereldtoneel, intens verdrietig. Schrijven helpt mij bij het verwerken van wat er om me heen gebeurt. Schrijven is mijn wapen, schrijven is mijn troost. Ik heb dit jaar veel geschreven. Zeker sinds ik aan Miracle Mornings doe, schrijf ik meer dan ik ooit gedaan heb.

Ik krijg er plannen door. Plannen voor Durf te schrijven, voor workshops, voor een boek. Ik zal keuzes moeten maken, focus moeten aanbrengen. Maar dat 2017 een bijzonder jaar wordt, dat is me nu al duidelijk. Begin januari ga ik mijn plannen voor 2017 uitwerken, nu gun ik mezelf rust. Volgende week ga ik naar Suriname. 28 graden. Roti kip. Dansen. Zwembad. Boek. Niks.

Ik wens je fijne dagen, zoek de warmte op bij elkaar. De wereld is een klotezooi. Laten wij er wat moois van maken.

Spreek je uit naar je naasten.
Bid voor Aleppo, en voor Berlijn.
Ga vol goede moed het nieuwe jaar in.
Kies doelen, bedenk plannen.

Maak van 2017 je mooiste jaar ooit.
Durf te schrijven.
Het zit allemaal al in jou.

Miracle Morning week 3

Miracle Morning week 3

2 12 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning week 3

Amsterdamse Bos miracle morning

Week 3: ‘t Amsterdamse Bos is mijn life-SAVER

Maandag 28 november: Miracle Morning 11

Dat vroege opstaan om 5.30u gaat me goed af, al krijg ik mijn ogen maar moeilijk open.

Om 5.40u loop ik weer zwijgend mijn rondje met het hondje. Ik ben nog steeds aan het finetunen: wat maakt mijn Miracle Morning nou echt fijn? Het mirakelse gevoel van de eerste dagen is natuurlijk allang vervlogen. Het gevoel van ‘christmas morning’ waar Hal Elrod het over had duurde maar twee ochtenden. Hal, heb jij nog echt dat gevoel elke ochtend? Make that the cat wise…

Anyway, wat een fantastisch mooie dag was het vandaag! Misschien wel de mooiste van de hele winter. Heel koud en heel zonnig. Ik heb twee uur met Yara door het bos gewandeld. Het leverde prachtige plaatjes op. Vandaag was meer een Miracle Afternoon dan een Miracle Morning.

Dinsdag 29 november: Miracle Morning 12

Wat ik in ieder geval heb aangepast sinds vandaag: ik stap eerst onder de warme douche. Anders blijf ik te lang in joggingpak rondlopen. Dus vandaag is het nieuwe schema: opstaan, douchen, aankleden, hond uitlaten, kaarsje aan (de drie seconden die me wel een kerstgevoel geven), koffie, lezen, affirmaties oplezen (een summier lijstje egoboosters dat schreeuwt om een complete reconstructie), schrijven en een rondje in de thuisgym.

Dat laatste is niet meer dan een uitgerolde yogamat in de logeerkamer, waarop ik, tussen het bed, het bureau en de printer, een paar minuten besteed aan sit-ups, push-ups, crunches, leg-raises en een minuutje planken. Nou ja, een minuutje… het zit eerder in de richting van de 15 seconden. Maar we hebben het doel voor ogen, zeg maar. Dan rek en strek ik nog wat en doe ik, om mezelf te imponeren, nog ‘even’ een handstand tegen de kledingkast.

Hijgend en puffend, met rood aangelopen hoofd, kruip ik weer achter mijn laptop. Dat was de Miracle Morning. Het is 7.30 uur. We gaan aan het werk.

Woensdag 30 november: Miracle Morning 13

Vandaag mijn affirmaties volledig herschreven. Heerlijk! Meteen ook mijn belangrijkste doelen voor 2017 opgeschreven. Lijkt me een goed idee om die ook elke dag hardop uit te spreken. Wat ik merk is dat ik de rest van de dag doelgerichter werk, met meer focus. Ik zit pas op dag 13 van de Miracle Mornings, dus ik mag nog geen conclusies trekken. Maar het voelt goed. Al zit ik ‘s middags om twee uur enorm te knikkebollen. Dat vind ik wel een nadeel – mijn concentratie is na mijn Daily Lunch Walk in het Amsterdamse Bos ver te zoeken. We nemen het mee in de evaluatie; zowel dat mijn energie niet evenredig verdeeld is over de dag en dat een natuurwandeling zeker onderdeel uit moet maken van mijn Miracle Mornings én Afternoons.

Donderdag 1 december: Miracle Morning 14

Al voordat ik begon met Miracle Mornings was ik gestart met het lezen van één boek per week. Soms is het een pdf van zestig pagina’s over marketing, dan weer een roman van zeshonderd pagina’s. Dat laatste vraagt wel even doorlezen. Ik zorg ook voor afwisseling met luisterboeken, ebooks en ‘echte’ boeken. Deze week lees ik Herman Kochs nieuwste roman: De Greppel. Geweldig geschreven. Maandag heb ik ‘m uit. Op Goodreads vind je meer boeken die ik heb gelezen (ben op enig moment gestopt met mijn leeslijst daar bij te houden, al blijf ik lekker doorlezen).

Vrijdag 2 december: Miracle Morning 15

Op vrijdag sta ik iets later op, als aanloopje naar het weekend. Deed ik vorige week ook en dat bevalt me prima.

Ik lees, ik schrijf, maak een wandeling in het Amsterdamse Bos én ik werk verder aan mijn Actieplan 2017.
Dat is het mooie aan Miracle Morning, ik neem opstaan niet meer als iets vanzelfsprekends, iets dat ‘moet’. Het is een keuze, elke ochtend weer. Ik kan die wekker ook níet zetten, ik kan me ook nog een keer omdraaien als mijn wake-up lamp oplicht. Maar ik doe het niet. Ik kies ervoor op te staan en meteen iets te ‘doen’. Alleen dat al, een bewuste start aan mijn dag plakken, maakt een verschil. Misschien nog niet iets zichtbaars, maar ik voel het.

Who knows?
It’s only just out of reach,
Down the block, on a beach,
Under a tree.
I got a feeling there’s a miracle due,
Gonna come true,
Coming to me!

Miracle Morning week 2

Miracle Morning week 2

21 11 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning week 2

Yara, mijn hond en Miracle Morning coach

Week 2: hulde aan mijn hond Yara

Maandag 21 november, Miracle Morning 6

Het weekend was heerlijk. Natuurlijk blafte mijn hond Yara me op zaterdagochtend tegen zessen wakker, maar ik ben nog een uur blijven liggen. Het voelde als uitslapen.

Ik heb nog wel het een en ander geschreven dit weekend. Dat zit er toch al een beetje in! Verder zo weinig mogelijk achter mijn laptop gezeten. Vanochtend was het ‘gewoon’ weer opstaan om 05.30u. Ik was om 5.20u al wakker. Lekker geschreven, meer niet. Niet Mirakels genoeg, vind ik. Morgen beter mijn best doen.

 

Dinsdag 22 november: Miracle Morning 7

Vreselijk slecht geslapen, toch om 5.30u opgestaan. Alleen wat gelezen en geschreven. De rest van de dag hobbelde ik enorm achter de feiten aan. ‘s Avonds met mijn vader naar een concert geweest, Jean Michel Jarre trad op in de Heineken Music Hall. Het was heel gezellig, die ouwe nachtbraker houdt wel van een muzikaal uitje. Van Miracle Mornings heeft hij nog nooit gehoord. Mijn pa is van de Miracle Nights.

Woensdag 23 november: Miracle Morning 8

#fail. Bewust het magische moment van 5.30u overgeslagen. De wekker op 7u gezet, ik had echt wat slaap nodig. Om 6.45u werd ik wakker. Redelijk uitgerust. Geen spijt. Hond Yara had ik nog uitgelaten toen ik vannacht thuiskwam, dus zij heeft zich koest gehouden. Wel bijzonder: meteen al weer zin in de Miracle Morning van morgen!

Donderdag 24 november: Miracle Morning 9

Yara snapt er weinig meer van. Nu lopen we wél weer om 5.30u buiten. Honden kunnen dat zo goed, snel aan nieuwe ritmes wennen. Ze hebben een ingebouwde klok die binnen twee, drie dagen precies weet wat het ritme is.

Een hond is een goede Miracle Morning-coach.
Yara zit al klaar als ik naar beneden kom, doet actief mee aan Silence en Exercise en bij de andere onderdelen (Affirmations, Visualisation, Reading & Writing) ligt ze te slapen, mij alle ruimte gevend voor wat gedaan moet worden. Misschien moet ik er een boek over schrijven: Miracle Mornings for dog-owners.

Vrijdag 25 november: Miracle Morning 10

Braaf mijn Miracle Morning afgewerkt. Het feit dat ik alle life-SAVERS doe geeft voldoening, al kan ik niet veel met de visualisaties. Visualiseren wordt in mijn hoofd een puinhoop, te veel plaatjes en opties. Ik schrijf liever wat langer door. Dat elke ochtend schrijven geeft rust, fijn! 

Miracle Morning dag 2

Miracle Morning dag 2

15 11 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning dag 2

Miracle Morning dag 2

Dinsdag 15 november: vroeg opstaan is een makkie

De wekker gaat om 5.30u.
Het vroeg opstaan kost wederom weinig moeite.

Ik laat Yara uit, zet koffie, brandt een kaarsje en zwijg, lees, schrijf en fröbel tot de zon opkomt. Mijn gedachten zijn helder en ik voel me goed. Ik krijg een briljant idee voor een nieuwe weggever op mijn website. Ja, het is heus. Ik krijg een geniale ingeving, om 6.40u.

Toch heb ik net als gisteren het gevoel dat ik het niet helemaal goed aanpak. Ik doe dingen nog niet heel anders dan anders. Mijn werkdag begint gewoon een paar uur eerder. Per saldo werk ik dus elke dag een uurtje of drie langer. Goed voor de productiviteit, maar niet voor het realiseren van een groots en meeslepend, succesvol leven. Ik moet iets doen met die A van Affirmaties en de E van Exercise tijdens mijn Miracle Mornings. Sporten is zo’n beetje het eerste dat ik wegstreep van mijn to do-lijst als ik zogenaamd geen tijd heb.

Opvallend is wel dat ik beduidend meer en betere ideeën heb dan op een ‘gewone’ dag. En het volste vertrouwen dat ik ze kan realiseren. En dat ik ook meteen actie onderneem om dat te bewijzen. Daarnaast heb ik nog geen seconde last gehad van uitstelgedrag in de vorm van een Netflix- of spelletjes-intermezzo op mijn iPad.

’s Avonds zit ik om negen uur knikkebollen. Om half tien gaat het licht uit, letterlijk en figuurlijk. Het is even wennen, dat  vroege opstaan en die verandering in het ritme. Maar we gaan door.
Eva vs. Uitstelgedrag: 2 – 0.

Vier tips om eindelijk in beweging te komen en je doelen te bereiken

Vier tips om eindelijk in beweging te komen en je doelen te bereiken

26 03 2016 | 4 reacties

Vier tips om eindelijk in beweging te komen en je doelen te bereiken

Voor een paar euro pakte ik bij de kassa een boekje mee van Ben Tiggelaar. ‘Mooi werk’ heet het. Leuk aardigheidje, voor mijn man. Zoals ik altijd doe met de boeken die ik voor mijn man koop: ik lees ze eerst zelf.

Ben verkent in het boekje onze relatie met werk – wat maakt werken plezierig, goed en zinvol? Een vraag die ik mezelf regelmatig stel. Wat maakt werken nou leuk? Wat is er leuk aan blogjes schrijven? Hoe kan ik mezelf motiveren om productiever te worden, meer te schrijven en er plezier in te hebben?

In het hoofdstuk Werkgenot behandelt Ben de nucleus accumbens: het ‘genotscentrum’ in onze hersenen dat verantwoordelijk is voor positieve belevingen, zoals verlangen, passie, motivatie en bevrediging. Ik heb me eens even verdiept in die nucleus accumbens. Zonder scalpels en schedelboren, hoor. Gewoon gegoogeld. Dit hersengebied speelt een rol bij onder andere verliefd worden en verslavingsgedrag. Maar ook bij seksualiteit, computerspelletjes en emoties die door het luisteren naar muziek worden opgewekt.

De nucleus accumbens reageert op de belonende effecten van gedrag. Helaas vooral op plezierige kortetermijnactiviteiten. De ‘snelle kick’. Een stuk chocola, een halfuurtje Netflixen, om de vijf minuten Facebook en je mail checken, nog even snoozen als de wekker gaat… achteraf heb je spijt van de extra calorieën en de verloren tijd. Maar ja, je nucleus accumbens hè. Die heeft niets met planning, doelen en grote dromen.

 

Hoe vecht je tegen de dwingende werking van je brein?

 

Bewustwording is de eerste stap. Je weet nu dat er een hersengebiedje is dat altijd op zoek is naar de kick. Je weet dat die nucleus accumbens niet je beste vriend is. Gebruik die wetenschap om er minder vaak in te trappen. Het is gedrag en gedrag kun je kiezen, hoe moeilijk dat soms dus ook is.

 

Ik geef je een paar tips om die nucleus accumbens te temmen.

 

Om productiever te worden, dromen te verwezenlijken en doelen te bereiken.

 

Tip 1 – Werk niet meer reactief, kies je contactmomenten bewust

 

Open op vaste tijden je mail en alleen als je ook de tijd hebt om de mails te behandelen (beantwoorden, actie inplannen of archiveren). Doe dat ook met social media. Tip: wijzig de instellingen op je telefoon voor social media en mail van push naar pull. Dat leidt tot minder piepjes waardoor je niet meer zo vaak naar je telefoon grijpt (reactief). Jij bepaalt wanneer er wat gedaan wordt, niet je telefoon.

Wat ook goed werkt is om de meldingen (de rode bolletjes) uit te zetten bij je apps en de meest verleidelijke apps niet op het eerste scherm van je telefoon te zetten. Verstop ze in mapjes.

 

Tip 2 – Maak je langetermijndoelen zichtbaar

 

Maak een lijst van je doelen over vijf of tien jaar. Of plak een moodboard bij elkaar, vol plaatjes van jouw doelen. Maak jezelf goed duidelijk waar je het allemaal voor doet en herinner jezelf er regelmatig aan.

 

Tip 3 – Droom groot, maar neem kleine stapjes richting je doel

 

Wil niet te veel tegelijk. Hak de stappen naar je doel op in kleine stapjes zodat je snel weer een stap kunt afstrepen. Check, check! Dat geeft een kick, nietwaar?

 

Tip 4 – Vier je successen, hoe klein ook

 

Weer een stapje gezet? Ontpop de kurken, koop die nieuwe broek, eet de taart. Beloon jezelf regelmatig, dat werkt bevredigend en motiverend.

Zou dit de blauwdruk zijn voor succes? Je tijd bewaken, groot dromen, kleine stapjes en veel champagne? Klinkt goed! Als we die blauwdruk voor succes over het bloggen heen leggen:

 

1. Schrijf liever vaak en kort dan sporadisch en lang.
2. Schrijf korte(re) blogs, over één afgebakend onderwerp.
3. Schets voor jezelf geen hoge verwachtingen rond aantallen lezers, reacties en likes.
4. Het publiceren is je doel (vier het!). De rest komt later wel.

 

Kun jij iets met deze tips, binnen jouw bedrijf? Wat werkt voor jou? Deel je tips hieronder, mijn nucleus accumbens is er dol op!

Vier inzichten over angst die mij een stap dichterbij succes brengen

Vier inzichten over angst die mij een stap dichterbij succes brengen

2 03 2016 | 0 Reacties

Vier inzichten over angst die mij een stap dichterbij succes brengen

Wat krijg ik toch vaak cadeautjes van het leven.
In toeval geloof ik niet, dat maakt het leven zo saai. Wat me nu weer overkomt… Het gaat over angst en ik wil het met je delen. Ik móet het met je delen.

Als vier verschillende mensen op vier verschillende manieren mij iets duidelijk maken, dan sputter ik niet tegen. Dan laat ik mijn ‘ja, maar…’ achterwege, buig ik nederig het hoofd en zwijg ik. Ik leer mijn les, zeg “dankjewel voor het inzicht” en archiveer de ervaring onder Gevallen Kwartjes. Het begon vanochtend met de video van coach Marloes Halmans, als onderdeel van haar Onderneem vanuit je hart-week waar ik aan meedoe.

Zij vertelde daarin over een mij bekend fenomeen: het geweldige idee waar je niets mee doet omdat het toch bagger is. Wat er bij Marloes gebeurt als ze een nieuw idee krijgt, herkende ik direct:

 

“Ik begin met enthousiasme en binnen een dag ontstaat er een heel onbestemd en onrustig gevoel in me. Een weerstand, niet normaal.”

 

Schrijver Steven Pressfield noemt dat onbestemde, vervelende gevoel ‘resistance’, vertelde Marloes erbij. Wat blijkt? Het is een muur waar je doorheen moet. De weerstand is meestal een teken dat je met iets essentieels aan de slag gaat. Dat je op de goede weg zit.

Dit inzicht was precies wat ik nodig had. Hier kan ik iets mee. En alsof het universum zeker wil weten dat ik het nu snap, stuurde het me deze boodschap vandaag nog drie keer.

Zo zit ik al een paar dagen naar een video te kijken van ‘spiritual leader’ Betinho Massaro. Betinho is een vriendelijke, intelligente jongen en hij snapt alles rond spiritualiteit ook erg goed, maar ik vind het soms vermoeiend om naar hem te kijken. Dus doe ik nu al drie dagen over een video van 1 uur en 17 minuten, getiteld Overcoming Limiting Beliefs. Net als ik wil afhaken, begint hij over iets dat mijn aandacht trekt: stop fighting beliefs, it will only make them stronger. Vecht niet tegen je overtuigingen, accepteer ze. Van daaruit kun je verder.

Je kent die overtuigingen wel. “Je bent nog niet goed genoeg.”
“Niemand vind je aardig.”
“Wat heb jij nou te melden.” Dat soort stemmetjes. Ze zijn niet waar, maar waarschijnlijk lukt het je al jaren niet ze te verslaan. Vecht er maar niet tegen, laat ze maar winnen. Geef eraan toe.

 

“A real warrior feels empowered by defeat.”

– Betinho Massaro

 

Laat die stemmetjes maar praten, ga er in mee.
“Klopt, ik ben niet goed genoeg. Maar ik ga toch beginnen, want alleen zo kan ik beter worden.”
“Niemand vindt mij aardig, dat is waar. Ik ben een irritant wijf. Maar toch ga ik door, lekker doen waar ik zelf zin in heb. Want dat doen irritante wijven.”

En dan neem je gewoon de stap. Doe je wat je moet doen. Dit is een interessante manier om de door Marloes beschreven gevoelens van weerstand (die ongetwijfeld worden ingegeven door angst en belemmerende overtuigingen) te omzeilen, vind je ook niet?

Blij als een kind in een snoepwinkel klik ik de video van Betinho weg en ploeg wat door mijn mailbox. Momenteel opvallend veel mail van en over Marie Forleo, de Amerikaanse online business coach, wier populaire B-school weer van start gaat. Ik ben geen groot fan, maar heb respect voor haar zelf opgebouwde online imperium en vind het interessant om te zien hoe zij haar marketing aanpakt.

Marie TV is een goed geproduceerde vlog, ‘really amazing’, zoals alleen Amerikanen dat kunnen. Maar raad eens wat het thema was bij Marie TV van gisteren? Angst! Ook zij beschrijft de angst die je voelt als je iets wil doen wat je echt graag wil. En ze citeert ‘her friend’ Steven Pressfield:

 

“The more scared we are of a work or calling, the more sure we can be that we have to do it… …the more fear we feel about a specific enterprise, the more certain we can be that that enterprise is important to us and to the growth of our soul.”

– Steven Pressfield

 

Zelf vat Marie het samen in deze tweet:

 

“Follow your fear. It’s a GPS for where your soul wants you to go.”

– Marie Forleo

 

Meteen moet ik denken aan de woorden van auteur Elizabeth Gilbert, die in Big Magic (heerlijk boek, over creatief leven) ook angst bespreekt. Ook zij zegt: omarm je angst. Je hoeft hem niet te overwinnen. Ik wil je haar precieze kijk daarop laten weten, dus ik googel een beetje. Guess what? Liz Gilbert zat een half jaar geleden op de stoel bij Marie Forleo om over Big Magic te praten. Bingo. Kwartet. Vierde cadeautje.

Ik laat de video beginnen bij waar Liz vertelt over hoe zij met angst omgaat.

Na vier aanwijzingen is het tijd om aan de slag te gaan. Er staan al maanden wat nieuw te ontwikkelen producten op mijn actielijst waar ik zelf heel blij van word, al denk ik nog steeds dat ze amateuristisch prutswerk gaan opleveren, niks nieuws zullen brengen en niemand erop zit te wachten. Maar ik ga ze wel maken. Gewoon omdat dat leuk is. Ik geniet van het creatieve proces en maak er iets moois van. Ik hoop dat jij dat ook doet.

 

“Done is better than good.”

– Elizabeth Gilbert

Hoe belangrijk ben jij?

Hoe belangrijk ben jij?

2 02 2016 | 0 Reacties

Hoe belangrijk ben jij?

Jij bent heel belangrijk, wist je dat? Heel belangrijk.

Voor je partner, voor je kinderen, voor je vrienden, voor je bedrijf. Je bent onvervangbaar. Jij bent alles.

Jij zorgt voor stabiliteit. Jij zorgt voor inkomen, brood op de plank. Voor blije gezichten en tevreden klanten. Voor een goed product, goede service. Voor de geoliede machine die ‘het huishouden’ heet. Voor je hond. De kat. De planten. De schone was, keurig opgevouwen. Voor theaterkaartjes en een gezellige borrel. Voor een gezonde maaltijd, een schoon huis en een koekje bij de koffie.

 

Wat ben jij belangrijk.

 

Daar ben je je vast niet elke dag bewust van. En gelukkig maar. Want dat takenpakket is best omvangrijk. Misschien zijn het meer dan ‘taken’, het zijn ‘eisen’. Eisen die jij jezelf stelt en de lat ligt behoorlijk hoog. De klant krijgt waarvoor hij betaalt, en meer. De was strijk jij, tot de onderbroeken aan toe. Met minder neem jij geen genoegen.

Knap hoor, die lat zo hoog leggen. Al die ballen in de lucht houden. Echt, ik bedoel dit niet sarcastisch: chapeau. Ik herken dat namelijk wel, dat alles goed willen doen. Iedereen tevreden willen stellen. Ik ben precies zo. (Behalve dat van die onderbroeken strijken. Ik strijk nooit. Dat doet mijn moeder. Die strijkt elke twee weken de overhemden van mijn man weg, in ruil voor een kop koffie en een dikke zoen.)

Zo lang het thuis en op het werk lekker loopt, heb je er weinig last van, van die ‘belangrijkheid’, die druk. Jij staat aan het roer van jouw leven, van jouw bedrijf.

 

Je hebt alles voor elkaar.

 

Totdat de balans verstoord wordt. Je aan de knoppen moet draaien om op koers te blijven.
Er kan zo maar iets gebeuren. Je grootste klant gaat failliet. Je raakt je baan kwijt. Je lichaam werkt niet mee. Het bedrijf dat je net begonnen bent heeft niet de vliegende start die je voor ogen had.

 

Chaos.

 

In je hoofd, in je lijf, in je hart. Onzekerheid. En alle stemmetjes, die je altijd het zwijgen kon opleggen door gewoon door te gaan, hard te werken, iedereen tevreden te houden, echoën in je hoofd. “Zie je wel, je kan het niet.”
“Je faalt.”
“Je bent niet goed genoeg, niet sterk genoeg.”
“Wie zit er op jou te wachten?”
“Hoe belangrijk ben jij eigenlijk, wie denk jij dat je bent?”

Van het ene op het andere moment blijk je helemaal niet zo belangrijk.
Ben je de speelbal van de elementen, het slachtoffer van de situatie. Wat je ook probeert, de controle ben je kwijt.

 

Wat ik je nu ga vertellen komt misschien hard aan.

 

Maar geloof me, het is je redding.
Het is de enige overtuiging die jou gaat helpen de balans terug te vinden.

Jij bent niet belangrijk. Het draait niet om jou.
Als alles in je leven lekker loopt, is het heel verleidelijk om je hele identiteit aan dat succes op te hangen. Kijk eens hoe goed ik het doe!

Maar als jij verantwoordelijk bent voor het succes, ben je ook verantwoordelijk voor het falen.
IK heb het verknald, IK ben niet goed genoeg.

Maar luister nog eens goed naar wat ik zeg: jij bent niet belangrijk. Het gaat niet over jou.
Je succes en je mislukkingen, ze draaien niet om jou. Ga maar eens diep vanbinnen bij jezelf voelen. Ver voorbij al die emoties en gedachten en overtuigingen. Daar, bij je eigenste ik, je diepste zelf, verandert niets, bij succes of falen. Vanbinnen ben je altijd dezelfde. Of je nu gelukkig bent of verdrietig. Alles onder controle hebt of je leven in de soep ziet lopen. Er is niets veranderd aan jouw ‘zijn’.

 

Jij bent niet belangrijk. Het gaat niet over jou.

 

Laat de overtuigingen los dat iets dankzij jou, ondanks jou of door jou gebeurt. Shit happens. Life happens. Zoek niet naar schuld, buiten of in jezelf. Het is wat het is. Ervaar de emoties, ga er doorheen en doe wat gedaan moet worden. Jij bent niet belangrijk. Het draait niet om jou.

Kun jij dat accepteren? Helpt dat jou verder of schept het verwarring? Ik ben benieuwd naar jouw ideeën hierover.