5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

12 10 2021 | 0 Reacties

5 redenen waarom je het schrijven van Morning Pages zeker eens moet proberen

5 redenen om Morning Pages te schrijven

(Al doe je het 30 dagen en daarna nóóit meer)

 

Nee, je hoeft niet om 5 uur je wekker te zetten. Morning Pages schrijf je als je net wakker bent. Hoe laat jouw ochtend begint, bepaal je zelf. Wrijf de slaap uit je ogen, pak je pen en schrijf de meuk van je af die je gedurende de nacht niet hebt kunnen verwerken. Stomweg je gedachten volgen en er drie pagina’s mee vol schrijven, meer is het niet.

Toen ik een jaar of zeven geleden kennismaakte met deze vorm van dagboekschrijven, ging er een wereld voor me open. Ik werd helderder in mijn hoofd, rustiger. Letterlijk leeg stond ik na mijn ochtendschrijfsessie onder de douche. Niet leeg als in ‘uitgeblust’ maar als in ‘opgeruimd’. Niet met een hoofd vol drukke gedachten, maar met rust in mijn lijf. Klaar voor de dag die voor me lag. Ik was volkomen aanwezig in het moment, onder die douche. Wat een fijn begin van de dag!

 

Het schrijven van Morning Pages:

 

• maakt je hoofd helder
• sust je innerlijke criticus (dat negatieve zeikstemmetje)
• kalmeert je overactieve (ADD-)brein
• temt je angsten
• zorgt ervoor dat je vanuit rust en vertrouwen de dag ingaat
• laat de creatieve ideeën stromen

Het is moeilijk uit te leggen wat het opschrijven van de zin en onzin in je hoofd met je doet. Dat moet je zelf ervaren. Probeer het maar een paar weken; je wordt er sowieso een betere schrijver van. Beter als in: schrijven gaat makkelijker, je komt sneller in een flow en vindt sneller de woorden voor wat je wil zeggen.

 

Je moet het schrijven van Morning Pages zeker proberen…

 

1…als je van schrijven houdt en van regelmatig schrijven een gewoonte wil maken.

Schrijf eerst je schrijfspier soepel met Morning Pages, voordat je je op perfecte volzinnen stort. Als je meteen focust op kwaliteit raak je teleurgesteld en geef je het schrijven snel op. Maak eerst een dagelijkse gewoonte van ‘de schrijftaak’.

Veel schrijvers schrijven zich warm met Morning Pages of gebruiken ze als een creatieve braindump. Daarna pas gaan ze aan de slag met hun boek of blog.

 

2…als je van die stortvloed aan gedachten af wil, zodat het wat rustiger wordt in je bovenkamer.

Heb je meditatie geprobeerd, maar is dat (nog) niets voor jou? Dan heb ik goed nieuws voor je – het schrijven van Morning Pages is een actieve vorm van meditatie. Mijn ADD-hoofd en ik durven zelfs te beweren dat het schrijven van Morning Pages sneller effect heeft op je ‘zijn’ dan meditatie.

 

3…als je jezelf beter wil leren kennen en wil groeien als mens.

Blijf groeien, blijf jezelf ontwikkelen als mens, het is een beproefd recept voor een gelukkig leven. Een eerste stap daarin is je bewust worden van wat er allemaal voor zin en onzin in je hoofd rondhangt. Schrijf het er maar uit.

 

4…als je eerlijke antwoorden nodig hebt op vragen en zaken die je dwarszitten.

Waarom ben je zo streng voor jezelf? Waarom geef je je partner altijd de schuld van alles? Waarom blijf je steeds in dezelfde emotie hangen?
Je hebt vast al een vermoeden dat je de antwoorden op die vragen allang hebt, diep van binnen…

 

5…als je meer in sync wil zijn met je intuïtie en wil weten welke dingen in je leven nou écht belangrijk voor je zijn.

Het is tijd dat je weer meer naar je hart luistert, op je onderbuikgevoel vertrouwt. Stop met het verspillen van energie aan dat wat niet goed voor je is. Als je hoofd rustig is, kun jij weer luisteren naar je lijf. Dáár zitten de antwoorden.

 

Je kan morgenochtend beginnen.

 

Je kan élke ochtend beginnen. It’s your call.

Ga jij ook Morning Pages schrijven?


Je hebt geen vooropleiding of schrijftalent nodig, alleen pen en papier (en zelfs die krijg je van mij). Maar misschien heb je behoefte aan een stok achter de deur. Een beetje aanmoediging. Probeer dan het 30 dagen Morning Pages programma. Als jij durft te beginnen, zorgt het programma ervoor dat je blijft schrijven.

Lees ook:

Jezelf wapenen tegen de wereld

Jezelf wapenen tegen de wereld

Mijn sterkste wapen? Je zou denken mijn pen, want ik ben een schrijver. Maar mijn sterkste wapen in deze boze wereld is iets anders.

Wat is human design?

Wat is human design?

Ik snapte geen moer van mijn human design. Nu is het een bron van inspiratie en heb ik altijd iets om over te schrijven!

Durf jij je gedachten los te laten?

Durf jij je gedachten los te laten?

12 02 2019 | 0 Reacties

Durf jij je gedachten los te laten?
Wanneer neem jij echt tijd voor jezelf? Om eens goed naar je eigen wensen en dromen te luisteren? Om eens af te dwalen in jezelf, op zoek naar wat je nou echt belangrijk vindt? Ik te weinig, ik geef het eerlijk toe. De waan van de dag heeft me regelmatig in zijn greep. Maar gelukkig zijn er manieren om daaruit te komen.

De hele dag worden we gebombardeerd met informatie, vragen en aanbiedingen. En we verzamelen spullen – ik noem het de Action-ziekte: je gaat naar binnen voor een paar keukenrollen en je komt naar buiten met een tas vol meuk in de categorie ‘altijd-handig’ en ‘te-goedkoop-om-te-laten-liggen’.

 

Ook in je hoofd verzamel je van die onzin.

 

Het zijn veelal gedachten die ooit een doel hadden maar dat doel nu compleet voorbijschieten en je alleen maar belemmeren in je geluk en je groei. Je bent zo gewend geraakt aan die gedachten dat je ze niet eens meer opmerkt en ze ervaart als ‘de waarheid’. Het zijn je overtuigingen geworden. Oeps.

Een overtuiging als ‘ik ben de leukste vrouw op aarde’ is een hele goeie, maar helaas zijn de meest hardnekkige gedachten negatief.
“Dat is niet voor mij weggelegd.”
“Ik ben niet goed genoeg.”
“Er zit niemand op mij te wachten.”
Tja. Als dat het beeld is dat je van jezelf hebt, hoe krijg je jezelf dan ooit in beweging?

Door zulke gedachten roest je vast. Af en toe moet je een raampje openzetten in die bovenkamer, er moet geventileerd worden.

 

Er moet een swiffer door je hersenpan.

 

En dat kan. Door te schrijven.
Er is voor mij één snelwerkende activiteit die me helpt af te rekenen met lelijke, beschimmelde gedachten en belemmerende overtuigingen: schrijven. En dan niks hoogdravends, geen blogs of literaire werken, maar gewoon die pen in beweging zetten, zonder te weten waar het heengaat met de tekst. Ik vang de gedachten die ik tegenkom en leg ze vast op papier.

Ik schrijf het liefst ’s ochtends vroeg zodat ik, slaapdronken, nog geen tijd heb gehad om mijn innerlijke criticus wakker te maken. Dit ’s ochtends je hoofd leegschrijven heet Morning pages schrijven. Mijn Morning Pages (drie pagina’s in een A5-schrift, met de hand geschreven) zijn een stroom aan gezeur en gezanik, dankbaarheid en vrolijke noten, van de hak op de tak. Mijn dagen zijn er lichter en productiever door geworden. Sommigen zweren bij meditatie, ik vind schrijven makkelijker.

 

Morning Pages schrijven is voor iedereen.

 

Je hoeft het niet te kunnen, je hoeft het alleen maar te doen. Er is geen goed of fout, het enige wat je doet is de ongecensureerde versie van je gedachten opschrijven. Probeer het maar eens paar dagen. Laat verwachtingen los en vertrouw op het proces. Loslaten.

Wil je ook Morning Pages schrijven?

Je kunt beginnen wanneer je wilt, voor het schrijven van Morning Pages heb je niemand nodig.

Maar misschien wil je toch een beetje begeleiding, een licht duwtje in de rug om die commitment van elke ochtend schrijven vol te houden. Dan is het 30 dagen Morning Pages programma iets voor jou. Probeer het maar.

Hoe je van je grootste dromen dagelijkse gewoonten kunt maken

Hoe je van je grootste dromen dagelijkse gewoonten kunt maken

28 07 2017 | 2 reacties

Hoe je van je grootste dromen dagelijkse gewoonten kunt maken

van ochtendroutine naar droomdoel

Sprak ik maar Spaans.
Was ik maar sterker en leniger.
Kon ik maar de tijd vinden om meer te lezen en te schrijven.

Zo maar een paar eenvoudige wensen die een mens kan hebben.
Wensen waarvan ik vond dat ze maar eens vervuld moesten worden.
Vaak is dat helemaal niet moeilijk, een wens uit te laten komen.
Zeker als je eenvoudige, dagelijkse gewoonten wilt inbouwen, is het gewoon een kwestie van doen.
In beweging komen. Prioriteiten stellen. Een besluit nemen.

Op een dag besloot ik meer te gaan lezen.
Er tijd voor vrij te maken.

Gek is dat.
Jaren lukt het niet, en dan plotseling hak je een knoop door.
Zet je Netflix uit en pak je een boek.

 

Eigenlijk is het heel simpel.

 

Ik las een paar bladzijden, elke dag.
Tien minuten lezen werden er al snel twintig, dertig.
Ik installeerde de Kobo- en de Kindle-app op mijn telefoon en las op de wc, bij de bushalte en bij Gusto di Casto, wachtend op een afspraak.
Ik nam een abonnement op Storytel en luisterde naar voorgelezen boeken, tijdens het stofzuigen en in de auto.

Ik lees nu één à twee boeken per week. Moeiteloos.
Er is tijd. Genoeg, zelfs.

Hal Elrods Miracle Morning gaat over hoe je met zes dagelijkse gewoonten een fijne ochtendroutine creëert.
Als je gewoon een uur eerder opstaat, heb je zo maar zestig minuten gecreëerd.
Bam.
Een heel uur, helemaal voor jezelf.
Je kunt gaan jammeren over ‘slaap’ en ‘moe’ en ‘moeilijk’, of je kunt het gewoon doen.
Aan jou de keuze.

 

"Kleine acties leveren na een jaar meer resultaat op dan
grote voornemens die nooit van de grond komen."

 

Ik wilde het wel proberen, die Miracle Morning.
Dus ging ik iets eerder naar bed en stond elke weekdag om 6 uur op.

De eerste keer was leuk.
De tweede en derde keer al minder. Maar ik hield vol.
Nu word ik uit mezelf al wakker tegen zessen. Mijn lichaam weet niet meer beter. Het is een gewoonte geworden.

Ik las ook The Artist’s Way van Julia Cameron.
Sindsdien begin ik de dag met het schrijven van mijn Morning Pages.
Daarna doe ik Spaans in de gratis Duolingo-app.
Yo como una manzana.
Elke dag, tien minuutjes.
In het begin vergat ik het weleens – nu zit ik al op een streak van 154 dagen.
Ik sla geen dag over. Anders moet ik weer bij 1 beginnen.

Dat spelelement helpt je een dagelijkse gewoonte vol te houden.

Met aller SitUps, PushUps en Squats apps bouw ik langzaam maar zeker aan een sterker lichaam.
Op de eerste dag waren vijf push-ups al te veel.
Nu doe ik er lachend vijfentwintig.

 

Ik leer Spaans. Ik word sterker. Ik lees, ik schrijf.

 

Kleine stapjes. Elke dag.
Kleine acties leveren na een jaar meer resultaat op dan grote voornemens die nooit van de grond komen. Het gaat om volhouden.
Je moet eerst die routine kweken, daarna kun je de stapjes groter maken.

 

Hoe werk je aan je droomdoelen?

 

  1. Of je dromen nu groot zijn of klein, er is altijd een eerste stap die je kunt nemen. Bedenk die actie en neem 'm.
  2. Neem 'm het liefst elke dag zodat je niet kunt uit- of afstellen. Bovendien wordt de actie sneller een gewoonte als je 'm elke dag doet.
  3. Denk er niet te veel bij na, doe gewoon wat je je hebt voorgenomen. Wacht minstens 30 dagen met het beoordelen van je vooruitgang.
  4. Maak de actie pas groter als hij echt geen moeite meer kost.
  5. Beloon jezelf voor het volhouden, vier je successen.

 

Welke wensen heb jij, die je uit kunt laten komen met kleine stapjes?

Waarom je iets moet schrijven dat niemand leest

Waarom je iets moet schrijven dat niemand leest

5 07 2017 | 0 Reacties

Waarom je iets moet schrijven dat niemand leest

schrijf iets dat niemand leest
‘Schrijf je hoofd leeg’.
‘Schrijf om het schrijven, het hoeft nergens over te gaan’.

Wat had ik een hekel aan zulke schrijfoefeningen, toen ik nog fulltime als tekstschrijver werkte. Ik schreef al de hele dag – waarom zou ik extra werk doen dat toch niemand leest? Nee, dat zweverige vrijschrijven was niks voor mij.

Totdat ik last kreeg van een onbestemd gevoel. Ik werd gek van de chaos in mijn hoofd, in mijn werk en in mijn leven.

Ik had leuke klanten, maar toch ging mijn werk als tekstschrijver me tegenstaan. Het plezier in het schrijven was weg. Ik was het kwijtgeraakt. Na twintig jaar webteksten schrijven voor kleine ondernemers en grote multinationals was ik er klaar mee. Misschien moest ik maar een koffiezaakje openen in de Pijp. Of babybroekjes verkopen online. Lifecoach worden. Een B&B in Andalusië beginnen. Whatever.

 

Een leven zonder schrijven. Fijn.

 

Ik liet mijn tekstbureau Quibble los en raakte direct gedesoriënteerd. Ik was Quibble, Quibble was ik. Wie was ik, zonder Quibble? De chaos in mijn hoofd verveelvoudigde zich. Mijn man gaf me alle ruimte om mezelf opnieuw uit te vinden, maar ik kon maar moeilijk omgaan met die vrijheid. Ik deed veel cursussen, van coaching tot reiki. Ontdekte nieuwe kanten aan mezelf, maar vulde ook veel tijd met apathisch staren, appeltaarten bakken, netflixen en candycrushen. Er zat geen structuur meer in mijn dag. Ik had geen doel meer in mijn leven.

Toen las ik Hal Elrods Miracle Morning. Zijn ideeën over een ochtendroutine zetten mij aan het denken. Wat wilde ik nou echt graag doen? Waar kwam ik nooit aan toe?

 

Wat zou mij een gelukkiger en beter en slimmer mens maken?

 

Ik maakte een lijstje. Dit was mijn top vijf:

  1. Meer lezen
  2. Meer leren
  3. Een fitter, sterker lijf
  4. Spaans leren
  5. Mediteren

Ik zocht er wat handige apps bij, installeerde ze op mijn telefoon en zette de wekker op 06.00 uur. Het eerste uur van mijn dag besteedde ik aan de acties op mijn lijst. Ik las elke ochtend een hoofdstuk in een boek. Oefende Spaans met Duolingo. Mediteerde met Headspace. Deed een cursus op udemy.com. Bouwde spiermassa op met apps van Runtastic. Fantastisch. Mijn dag was nog niet eens begonnen en ik kon al vijf to do’s afvinken.

Dat vroege opstaan lijkt zwaar, maar het went snel. Je creëert er extra tijd mee en je bent al actief voordat de smoezenmachine op gang komt en er domme excuses als “geen tijd”, “geen zin”, “kan ik niet” of “niks voor mij” in je op komen.

Ik werkte elke ochtend het lijstje af. Ik had nog geen idee wat het grotere doel was, maar ik was weer in beweging. Elke dag, een klein stapje.

Inmiddels zijn we zeven maanden verder. Mijn Spaans is redelijk, ik lees bijna twee boeken per week, doe lachend twintig push-ups en voel me superfit. Alleen het mediteren, dat gaf ik na een paar weken op. Maar het vroege opstaan, het lezen, het bewegen, het Spaans leren: het zijn gewoonten geworden. Ik hoef er nog zelden bij na te denken.

 

Ik begon mezelf terug te vinden.

 

Op jacht naar nieuw leesvoer vond ik in mijn boekenkast twee boeken: Julia Camerons The Artist’s Way en Writing down the bones van Natalie Goldberg. Ik was er nooit in begonnen. Het leken me zweverige new age-boeken over creatief schrijven. Julia schrijft zinnen als: “As we move towards our dreams, we move towards our divinity.” Jaja, blabla. Iets voor sherrydrinkende pensionada’s in een schrijfclubje. Maar goed, ik was aan het lezen geslagen, dus deze twee boeken konden er ook wel bij. Volgens Hal Elrod hoor je tijdens je Miracle Morning ook te schrijven. Daar had ik helemaal geen zin in. Maar misschien boden deze boeken wat inspiratie.

 

En toen ontdekte ik het schrijven. Opnieuw.

 

Julia Cameron liet me Morning Pages schrijven. Drie bladzijden die je vroeg in de ochtend volschrijft met alles wat er maar in je opkomt. Het mag complete onzin zijn en het mag stikvol taalfouten staan. Voor het eerst in maanden schreef ik weer. Voor het eerst in jaren schreef ik niet voor een klant, maar ging ik op papier in gesprek met mezelf. Zoals ik dat als kind ook deed. Zo oefende ik het schrijven, totdat ik mijn geld ermee kon verdienen. Dat veranderde veel. Toen moest het ergens over gaan. Morning Pages gaan werkelijk nergens over. En ze gaan over vanalles. Over alles waar je in je hoofd mee bezig bent, bewust én onbewust. Dat maakt iets los bij je.

 

Al na een paar dagen merkte ik een verandering.

 

Een verandering in mijzelf. In mijn perceptie van mijn omgeving. In de manier waarop mijn dag verliep. Elke ochtend schrijf ik mijn Morning Pages. Nu al 79 dagen. Elke dag leer ik mezelf een beetje beter kennen. Ik weet nu wat ik wil. Ik weet waar ik heen moet. Ik weet wie ik ben. Ik kan helemaal niet zonder schrijven. Ik ben een schrijver, altijd geweest. Ik was alleen mijn eigen verhaal kwijtgeraakt, want ik schreef altijd voor anderen. Over wie ze waren, wat ze deden, waarom ze deden wat ze deden. Hun visie, hun drive, hun passie. Wie was ik?

Ik weet weer waar mijn hart ligt. Dit is wie ik ben. Een schrijver.

Ik weet ook dat ik er iets mee moet doen. Dat ik meer mensen aan het schrijven moet krijgen. Omdat schrijven helderheid biedt, chaos ontrafelt en antwoorden geeft.

 

Schrijven is een actieve vorm van meditatie.

 

Het hoeft nergens over te gaan. Het schrijven van Morning Pages, gewoon opschrijven wat er in je hoofd rondspookt, is genoeg. De psychologische voordelen van het externaliseren van gedachten (bijvoorbeeld door ze op te schrijven) zijn wetenschappelijk vaak onderzocht en bewezen. Door op deze manier te schrijven groei je als mens, vind je antwoorden en oplossingen.

 

Je hoeft het niet te kunnen, je hoeft er niks van te vinden. Je hoeft het alleen maar te doen.

 

De antwoorden op al je vragen zitten al in je.
Door te schrijven leer je weer te vertrouwen op je intuïtie. Je betrapt je belemmerende overtuigingen op heterdaad en rekent er schrijvend mee af. Schrijf. Elke ochtend, als je wakker wordt. Kies een fijne pen en koop een mooi notitieboek voor jezelf. Van Julia Cameron moet het A4-formaat zijn, maar ik gebruik zelf A5. Dat formaat is handzaam en het schrijven van drie pagina’s kost je dan een minuut of twintig. Je kunt het niet fout doen. Zolang er woorden op papier verschijnen is het goed.

Houd je wel aan deze drie regels:

• Schrijf precies drie pagina’s. Niet korter, niet langer.

• Schrijf met de hand.

• Schrijf vroeg in de ochtend (in ieder geval zo snel mogelijk na het wakker worden). Schrijf voordat de smoezenmachine op gang komt

 

“You’re trying to catch yourself before your ego’s defences are in place.”
– Julia Cameron

Morning Pages… wat dacht je ervan?

 

Wil je meer rust in je hoofd? Of lijkt het je gewoon fijn je dag schrijvend te beginnen: probeer Morning Pages. Schrijf je gedachten achterna of doe voor een steuntje in de rug mee met het 30 dagen Morning Pages programma. Eindelijk schrijf ik teksten die niemand leest. Die nergens aan hoeven te voldoen. Ik krijg er geen cent voor betaald, maar het levert me meer op dan ik had durven hopen.

Morning Pages 30 dagen programma
Miracle Morning februari

Miracle Morning februari

28 02 2017 | 0 Reacties

Miracle Morning februari

Hoe heb ik mijn Miracle Mornings ervaren?

MM maand 4: een evaluatie van mijn Miracle Morning ervaringen

Vrijdag 3 februari: het leven wordt weer makkelijker

Januari is niet mijn favoriete maand.
Ze is koud, saai, duurt lang en vraagt veel van mijn gezondheid en geestelijke gesteldheid. Maar goed, ik heb me er weer doorheen gesnotterd.

Met de lente in zicht gaat alles een stuk makkelijker

Op 6 februari begint de energetische lente.
Er is een meteorologische lente (1 maart), een astronomische lente (21 maart) en er is een energetische lente. Daar staat mijn kompas op afgesteld. Zo rond 6 februari begint de lente, 6 mei de zomer, 6 augustus de herfst en 6 november de winter. Sinds ik daar meer rekening mee houd, voel ik me het jaar rond een stuk prettiger.

Je merkt aan de natuur dat het lente is. Overal zwaaien de sneeuwklokjes hun stolpjes boven de grond, dansen bladknoppen de polonaise op schijnbaar dode boomtakken en stroomt mijn tijdlijn vol met zin-in-de-zomer-foto’s.

De lente is hier.
Dit is het moment om een knoop door te hakken.
Ik stop met mijn Miracle Morning op de manier zoals Hal Elrod die doet.

Miracle Morning - Hal Elrod

De Miracle Morning zoals ik die begon in november is ter ziele.
Dat klinkt alsof mijn MM-experiment mislukt is. Integendeel.

Op de eerste plaats kan een experiment nooit mislukken.

Elke uitkomst van een experiment draagt bij aan het formuleren van de conclusie, het finetunen van de aanpak en het bijstellen van de doelen. Het vroege opstaan was geen probleem, dat lukte me uitstekend. Vooral omdat mijn hond Yara maar twee of drie dagen nodig had om aan het nieuwe ritme te wennen. Een wekker is dan niet meer nodig – Yara laat wel van zich horen. Dat beest heeft een ingebouwde atoomklok.

Op de tweede plaats heeft de ervaring met Miracle Morning me op het pad gezet van chronische levensverbetering.

Ik heb nagedacht over welke activiteiten nou echt waarde toevoegen aan mijn leven en ik heb ze in mijn agenda ingebouwd. Ik schrijf meer, lees meer en volg weer Spaanse les via de app Duolingo. Ik heb niks met mediteren net na het wakker worden, dan val ik weer in slaap. Ik schrijf liever Morning Pages, dat is ook een vorm van meditatie. Voor ik het weet, is het uur voorbij en heb ik nog niks aan bewegen gedaan.

Ja, ik verzaak. Dat komt vooral omdat het me niet goed lukt alles in één uur te proppen. Elke dag tien minuten Spaans oefenen werkt prima. Maar lezen en schrijven doe ik liever langer dan tien minuten. En om nou elke ochtend een lijstje affirmaties op te lezen als een schlemielige Emile Ratelband: ik voel het niet.

Ik stop met het experiment. Het is een ervaring waar ik veel aan heb gehad.

Door de Miracle Morning ben ik eindelijk weer meer gaan lezen. Ik lees nu elke dag. Daardoor heb ik nieuwe boeken en inzichten vergaard die me verder helpen op het pad van mijn persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Inzichten die beter passen bij de persoonlijke invulling van mijn Miracle Morning. Zoals het inzicht dat ik liever schrijf dan mediteer of visualiseer. En dat ik een go with the flow-persoon ben, en dat ik mezelf die ruimte moet gunnen.

 

“Wees doelbewust. Richt je op het ene waartoe je hebt besloten.”

– generaal George S. Patton

Vanaf nu richt ik me op een paar grote doelen en besteed ik dagelijks voldoende tijd aan de stappen richting dat doel om het binnen afzienbare tijd te bereiken. Dat betekent dus ook geen tijd verspillen aan het schrijven OVER het pad richting mijn doelen, wat ik hier nu doe.

Natuurlijk zal ik mijn ervaringen blijven delen en waar ik kan tips geven om jou te helpen ook stappen te durven nemen richting grote doelen. Maar deze blogreeks over de Miracle Morning eindigt hier.

Het Miracle Morning-concept is goed en werkt ook uitstekend als aanjager voor het ontwikkelen van nieuw gedrag, maar uiteindelijk moet je er ZELF vorm aan geven. Want ik ben Hal Elrod niet en jij bent mij niet. Volg je eigen pad, bouw aan je eigen vangnet van gewoonten.

 

“You are the miracle in every Miracle Morning.”

– Eva Smitt

 

Als je net als ik ‘s ochtends wilt blijven schrijven, probeer dan Morning Pages. Ik vond het schrijven in de ochtend het meest effectieve en leukste onderdeel van de Miracle Morning.

Begin met 30 dagen Morning Pages schrijven en voeg er dan in de loop van een aantal weken onderdelen uit de Miracle Morning aan toe. Dan weet je zeker dat je een ochtendroutine creëert die past bij jouw wensen en behoeften.

Het ga je goed!

Miracle Morning januari

Miracle Morning januari

10 01 2017 | 0 Reacties

Miracle Morning januari

Miracle Mornings januari 2017 ziek

MM Maand 3: vakantie en ziek

Maandag 9 januari: de eerste Miracle Morning van het nieuwe jaar

Ik heb het er flink van genomen tijdens onze vakantie in Suriname. Geen wekker gezet, geNetflixt tot ik scheel zag, 63 pina colada’s gedronken en alles wat me aan voedsel werd voorgeschoteld, heb ik keurig opgegeten. Suriname was heerlijk, de bami kip ook. Er zit drie kilo extra op mijn dijen om ervoor te zorgen dat deze vakantie me nog wel even zal heugen.

vakantie Suriname, Miracle Mornings elke dagIk vond het fijn om even niet met werk bezig te zijn. Ik vond het ook fijn te merken dat ik na anderhalve week luieren weer zin kreeg in mijn Miracle Mornings en alle zakelijke activiteiten. 2017 is begonnen en I am ready to rumble!

Het enige Miracle Morning-ingrediënt dat ik ook in mijn vakantie met plezier tot me nam was LEZEN. Ik heb eerst een VT’tje gelezen (een VakantieThriller, ofwel ZL (ZwembadLiteratuur)), Lisa Jackson’s Slaap zacht. Ik lees weinig van dit soort boeken omdat ik de ontknoping meestal al vanaf pagina 23 zie aankomen, maar dit plot was verrassend goed.

De rest van de vakantie heb ik me vermaakt met De Glasblazer van Marina Fiorato. Qua stijl hier en daar wat hoogdravend, maar het verhaal is mooi en zit goed in elkaar.

Vandaag ben ik begonnen in The Dip, van Seth Godin, over the extraordinary benefits of knowing when to quit (and when to stick). Een dun boekje. Kennelijk kleven er niet veel voordelen aan opgeven. Morgen heb ik het uit, dan kan ik je er meer over vertellen. Tenzij ik, op advies van Godin, het bloggen opgeef.

 

“Never quit something with great long-term potential just because you can’t deal with the stress of the moment.”

– Seth Godin

 

Dinsdag 10 januari

The Dip heb ik uit. Er staat niets in wat ik niet al wist, maar fijn om weer bevestigd te krijgen dat mijn keuze om het roer om te gooien de juiste was.

Ik runde sinds 1998 een succesvol communicatiebureau. Tien goede jaren gehad. In 2008 kwam de sleur erin en wilde ik iets anders gaan doen. Groter, beter. Anders. Ik ging nu écht ondernemen: het tekstschrijven liet ik over aan mijn medewerkers en freelancers. Ik investeerde al mijn spaarcentjes in het Grote Idee. Nam personeel aan. Huurde een mooi pand voor vijf jaar. We zaten op goud, vonden wij én iedereen om ons heen. Net toen de eerste klanten (een grote bank en een grote verzekeraar) hun contracten zouden tekenen, hakte de crisis erin. Boem. Weg opdrachten. Weg momentum.

Daar was ik wel even ziek van, maar ik heb het overleefd, hoor. Je wordt inventief als je spaarpotje verdampt en je door gebrek aan opdrachten op bijstandsniveau moet leven. Bovendien, iedereen had het zwaar. En juist in zware tijden hebben bedrijven een goede tekstschrijver nodig om zichzelf zichtbaar te maken. De borstklopperijteksten op de dure, nietszeggende websites uit de Gouden Tijden moest plaatsmaken voor eerlijke, sobere teksten. De klant was weer koning.

Ik rechtte mijn rug, likte mijn wonden en schreef mezelf uit de schulden. Alles is tijdelijk, ook geldgebrek. Vorig jaar waagde ik opnieuw de stap, weg van het tekstschrijven. Ik wil het niet meer. Elke keer als iemand me vraagt of ik teksten wil schrijven voor een website krijg ik het gevoel alsof ik op m’n 45e wordt gevraagd vakken te komen vullen bij Albert Heijn. Kennelijk heb ik iets anders te doen met mijn leven. Wat dat precies is, weet ik nog steeds niet. Dat komt wel.

Ik weet in ieder geval dat ik anderen kan helpen met mijn kennis en kunde. Ik kan ze leren schrijven of bloggen én ik kan ze laten zien hoe ze creatieve schrijftechnieken kunnen gebruiken om antwoorden te vinden op alle vragen en rust te ervaren, zakelijk én privé.

Met de overtuiging dat schrijven je echt helpt in je persoonlijke ontwikkeling begon ik in 2015 te bouwen aan Durf te schrijven. Dat waren de schrijftrainingen die ik gaf: het leukste onderdeel van mijn hele bedrijf. Al had ik al mijn kennis en ervaring om op te vertrouwen, toch had ik het gevoel alsof ik helemaal opnieuw begon. Alsof mijn twintig jaar ervaring als zelfstandig ondernemer er niet toe deed. Was dat eng? Nee, vreemd genoeg niet. Ik vond het heerlijk om met een schone lei te beginnen. Ik wilde mezelf opnieuw uitvinden. Het voelde als verhuizen, naar een nieuwe plek. Een nieuwe start maken. Wat neem je mee, wat laat je achter?

‘Toevallig’ verhuisde ik vorig jaar ook echt. Van Beverwijk naar Amstelveen. Alles viel op zijn plek. Confronterend was het wel. Ik deed bepaalde dingen al twintig jaar op dezelfde manier. Mijn manier. Al die maniertjes moest ik heroverwegen: hielpen ze me in mijn nieuwe carrière als schrijver/inspirator/coach of remden ze me af? Wat bleef ik zelf doen en wat ging ik uitbesteden?

Daar vecht ik eigenlijk nog elke dag tegen, tegen mijn eigen gewoonten en overtuigingen. Toen ik als 26-jarige mijn eigen bureau startte, deed ik alles op gevoel. Ik klooide maar wat aan, probeerde van alles. Nu ben ik 45 en kom ik erachter dat jezelf opnieuw uitvinden best ingewikkeld is. Het is geen eenmalige actie. Je loopt niet even de supermarkt in waar je een paar blikken Handige Eigenschappen van de plank trekt, en een Frisse Start in het koelvak vindt.

Jezelf opnieuw uitvinden is een proces, een oneindig proces. Je bent nooit klaar. Het is net als spieren kweken in de sportschool – als je tien dagen niet gaat, ben je tien weken bezig om weer op je oude niveau te komen. Ik heb besloten van mezelf opnieuw uitvinden een gewoonte te maken. De wereld verandert, elke dag. Waarom ik dan niet?

 

“Jezelf opnieuw uitvinden is geen eenmalige actie, het is een oneindig proces. Maak er een gewoonte van. Beweeg mee met tijd en ruimte.”

– Eva Smitt

 

Ik zit op de goede weg. Alle seinen staan op groen. Durf te schrijven klopt, dat weet ik, dat zie ik. Ik heb het roer omgegooid en coach nu mensen met een schrijfwens. Ik heb weer plezier in het schrijven, schrijf soms zelfs weer voor klanten die nieuwe webteksten willen.

Schrijven is de rode draad door mijn leven.
Het heeft me al zo vaak gered.

Schrijven heelt, het verlicht.
Het leert me naar mezelf te luisteren, en naar de wereld om me heen.
Schrijven geeft inzicht en helpt me structuur aan te brengen in de chaos in mijn hoofd en in mijn leven.
Schrijven helpt me mijn doelen duidelijk te krijgen én te bereiken.

Ik wil dat zo veel mogelijk mensen dat ook gaan ervaren.
Durf te schrijven. Schrijf je vrij. Het hoeft niet meteen een boek te zijn, of een blog. Schrijf in een dagboek, gewoon voor jezelf.

Vrijdag 13 januari

Vrijdag de dertiende.
Een dag waarop er heus niet meer misgaat dan op een vrijdag de veertiende, maar omdat we er zo op letten, worden we bevestigd in ons bijgeloof.

Ik ben mijn sleutels kwijt. Zie je wel.
Hond met modderpoten springt op tegen mijn net gewassen spijkerbroek. Zie je wel.
Ik schud enthousiast een pak melk voor mijn cappuccino. Het dopje is niet goed dichtgedraaid. Zie je wel.
Luna steekt zo maar de straat over en ligt bijna onder een auto.* Zie je wel.

Vrijdag de dertiende. Ach. Just another Friday.

Maandag 16 januari

De Miracle Mornings vallen me zwaar. Alles valt me trouwens zwaar.
De kou, het gebrek aan daglicht, de dag, de avond, de nacht, het leven. De energie die de Surinaamse zon me had gegeven is gesmolten als Hollandse sneeuw. Ik had het kunnen weten. Decembers vallen me vaak zwaar, maar januari’s zijn de echte sluipmoordenaars. Ik vind ze zo verschrikkelijk, dat ik ze zo snel mogelijk weer vergeet. Pas in januari herinner ik me weer wat een hekel ik heb aan januari.

Mijn Miracle Morning-wekker verzet ik van 5.30 naar 6.30. Bekijk het maar. Op 1 februari kom ik uit mijn winterslaap. Ik laaf me aan rode wijn, macadamia’s en stroopkoeken. Zonder enig schuldgevoel, want de deadline is 1 februari. Januari is mijn spijbelmaand.

Straks ga ik cold turkey terug van Hamka’s naar gewokte venkel. Van Milka naar bietensap. Alcohol alleen in het weekend. Drie keer per week sporten. Mijn goede voornemens bewaar ik altijd tot 1 februari, als alle losers met mislukte goede nieuwjaarsvoornemens alweer thuis op de bank zitten. Op 1 februari heb ik de sportschool lekker voor mezelf. Dan kan ik keihard aan de bak om weer vorm te krijgen in lichaam en geest.

De knop rigoureus om: ik kan dat. Als het resultaat een groot verschil belooft met het nu, ga ik de uitdaging met genoegen aan. Het is als schoonmaken. Ik ga pas aan de slag als het écht moet. Als ik eer ga hebben van mijn werk. Als ik ‘wauw!’ roep na twee uur poetsen, boenen, schrobben en lappen.

Wat ik nu wel braaf doe, omdat het zo goed past bij mijn lethargische januarihouding, is lezen. Elke week een boek. Vandaag ben ik eindelijk begonnen in het heerlijke Writing down the bones van Natalie Goldberg. Must-read schrijfbijbel. Het boek stamt uit 1986: een ander tijdperk. Internet? Mobiele telefoon? Laptop? In 1986 schreef je met een pen op papier en typte je je werk later uit op een typemachine.

Writing down the bones is dus enigszins gedateerd, maar dat is een van de charmes van dit boek. Terug naar die ‘slow-cooking’ jaren tachtig. Het doet niets af aan de kracht van de boodschap van het boek. Schrijven vanuit je hart, vechten tegen je eigen demonen: het is iets van alle tijden, van alle generaties.

Vrijdag 20 januari

Ziek. Ik hoest mijn longen uit mijn lijf. Ik snotter, ik snuit, ik heb koorts en ik kraak. Januari heeft gewonnen. Voor nu.

Maandag 23 januari

Gisteren dacht ik dat ik de koorts wel weer onder controle had, voelde me minder ziek. Naar DeLaMar geweest. Venus, met Georgina Verbaan en Jeroen Spitzenberger. Geweldig acteerwerk.

Vandaag ben ik keihard teruggefloten door januari.
“Eva?”
“Ja, Januari?”
“Had ik jou niet een paar graadjes koorts, wat hoofdpijn en beurse longen gegeven?”
“Eh, ja.”
“Was daarmee de boodschap niet duidelijk?”
“Welke boodschap, Januari?”
“Dat jij het even rustig aan moet doen.”
“Waarom zou ik?”
“Omdat je de energie nog niet hebt voor al die plannen die je zit uit te werken. 1 februari, was de afspraak.”
“O ja. Was ik even vergeten. Sorry.”
“Daar koop ik niks voor. Hier, nog wat snot voor in je lijf, een paar graadjes koorts extra en, als bonus, een stijve nek.”
“Goh. Dankjewel.”
“Succes ermee.”

Dinsdag 24 januari

Mijn mornings zijn alles behalve miracles. Ik voel me beroerd. Maar ik lees braaf in mijn boek. Wat moet ik anders.

Deze week: Nobody wants to read your shit van Steven Pressfield. De man heeft meer dan tien jaar lopen aanklooien als schrijver, zonder ook maar één boek te verkopen. Hij gaf niet op. Wat hem bezielde? Dat weet hij eigenlijk zelf ook niet.

Zie je wel. We doen allemaal maar wat.

Miracle Morning week 6

Miracle Morning week 6

22 12 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning week 6

niets moeten en alles mogen: december doet dat

Week 6: niets moeten

Maandag 19 december: Miracle Morning 26

Het is fantastisch winterweer. Koud, droog, weinig wind, veel zon. Houden zo, tot maart.

Mijn Daily Lunch Walk brengt mij en de honden zoals elke dag (nou ja, bijna elke dag) naar het bos. Soms gaan we links, dan weer rechts. Net hoe mijn pet staat. Of de wind.

Ik hou van het bos. Vooral van het Amsterdamse Bos. Omdat het Amsterdams is. Ook hier in Amstelveen. Omdat het mijn achtertuin is. De mooiste die ik ooit had. Omdat je er heerlijk kunt verdwalen maar nooit de weg kwijt bent. Omdat het is aangelegd met hand, schep en kruiwagen. Omdat het geen Vondelpark is. Omdat er altijd iets te doen is, als je iets wil doen. Omdat er lekker niks te doen is, als je niks wil doen. Omdat er veel hondjes zijn. Mijn hondjes houden van hondjes. Daarom. 

Ik voel me vrij. Ik voel geen moeten.

Dinsdag 20 december: Miracle Morning 27

Oeps. Ik heb The Jane Austen Book Club nog niet uit. Het is een erg leuk boek, maar ik heb de afgelopen week meer geschreven dan gelezen. Bovendien, het ‘niets moeten’ krijgt deze maand voorrang. Dus ook het lezen doe ik alleen als ik er zin in heb. Ik kan in december niet tegen het opgejaagde gevoel, die onrust van unfinished business. Als het augustus is, kan ik dat gevoel ook hebben, terwijl ik zo hou van dat ‘niets moeten’-gevoel.   

Om mijn gemiddelde van één boek per week toch te halen, ben ik alvast begonnen aan een volgend boek, de luisterversie van Belgravia, van Downton Abbey-auteur Julian Fellowes. Slim hè: wie voor lezen geen tijd heeft, kiest luisteren. Ik boekluister tijdens het uitlaten van de honden, als ik kook, in de auto en tijdens het stofzuigen. Belgravia speelt zich af in de tijd dat Jane Austen haar romans schreef, dus ik dompel me deze week helemaal onder in Britse aristocratie. Jolly good, my dear. 

Woensdag 21 december: Miracle Morning 28

Eindelijk. De kortste dag. De langste nacht.
Nog een week of zes en ik kom weer in mijn lentestand.

Ik ben niet zo goed in winters.
Ik drink te veel wijn, kook te vet en eet te veel. Ik zie bleek, ben moe en voel me oud.

De Miracle Mornings helpen wel. De rust waarmee ik de dag begin, helpt me afstand te nemen van de mensen die ik tegenkom op straat, of in de supermarkt. Zij zijn ook moe, als in: afgedraaid. Dat is een ander soort vermoeidheid dan ik denk te hebben. Ik sta om 05.30 uur op om dingen te doen die ik leuk vind, die me helpen groeien. Zij zijn moe van de ratrace, van achter de feiten aanlopen, van ‘moeten’. Ik voel geen moeten. Ik voel me vrij.

Donderdag 22 december: Miracle Morning 29

Wat een raar jaar was 2016. Raar. Ik kan geen ander woord bedenken.

De hoogtepunten waren euforisch. De dieptepunten, vooral op het wereldtoneel, intens verdrietig. Schrijven helpt mij bij het verwerken van wat er om me heen gebeurt. Schrijven is mijn wapen, schrijven is mijn troost. Ik heb dit jaar veel geschreven. Zeker sinds ik aan Miracle Mornings doe, schrijf ik meer dan ik ooit gedaan heb.

Ik krijg er plannen door. Plannen voor Durf te schrijven, voor workshops, voor een boek. Ik zal keuzes moeten maken, focus moeten aanbrengen. Maar dat 2017 een bijzonder jaar wordt, dat is me nu al duidelijk. Begin januari ga ik mijn plannen voor 2017 uitwerken, nu gun ik mezelf rust. Volgende week ga ik naar Suriname. 28 graden. Roti kip. Dansen. Zwembad. Boek. Niks.

Ik wens je fijne dagen, zoek de warmte op bij elkaar. De wereld is een klotezooi. Laten wij er wat moois van maken.

Spreek je uit naar je naasten.
Bid voor Aleppo, en voor Berlijn.
Ga vol goede moed het nieuwe jaar in.
Kies doelen, bedenk plannen.

Maak van 2017 je mooiste jaar ooit.
Durf te schrijven.
Het zit allemaal al in jou.

Miracle Morning week 5

Miracle Morning week 5

15 12 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning week 5

The Jane Austen Book Club - Karen Fowler

Week 5: lezen, lezen, lezen

Maandag 12 december: Miracle Morning 21

Decemberdagen zijn kort en vermoeiend. Ik probeer dan ook niet te veel te ‘moeten’ van mezelf.
Ah, hoor ik je denken, die is vast niet om half zes opgestaan. Die heeft weer haar Miracle Morning overgeslagen en is lekker blijven liggen.

Nope.

Ik een Miracle Morning overslaan? Mezelf een miracle ontzeggen omdat het buiten donker en koud is? Deze maand is bij uitstek de maand voor Miracle Mornings. Heerlijk. Kerstlichtjes aan (zo noemen we huis-tuin-en-keuken-waxinelichtjes in december), beker koffie erbij en aan de slag.

(Ja, ik negeer het feit dat ik vorige week een beetje heb gespijbeld. Ik ben een schrijver, geen journalist. Ik mag feiten verbuigen en negeren. Bovendien ben ik van de frisse starts. Elke dag is een nieuw begin, zeker een maandag.)

Vandaag ben ik in een nieuw boek begonnen. Dat doe ik elke maandag – ik lees één boek per week. Papieren boeken, ebooks en luisterboeken. Soms een roman, dan weer een business- of zelfhulpboek. Inspiratie en kennis vind je overal, in elke vorm.

Deze week lees ik The Jane Austen Book Club van Karen Joy Fowler. Het boek gaat over een leesclub die elke maand bijeenkomt om een roman van Jane Austen te bespreken. Pride & Prejudice, bijvoorbeeld, of Sense & Sensibility.

Dit boek roept al na het lezen van de eerste bladzijde iets bij me op dat het midden houdt tussen een Engelse kostuumdrama en Amerikaanse films als Fried Green Tomatoes en Steel Magnolias. De manier waarop de schrijfster in de proloog de zes hoofdpersonen introduceert, belooft scherpe karakteranalyses en een heerlijk gevoel voor humor.

“Dear Miss Austen: We must regretfully inform you that your work does not suit our current needs.”


– Weer een uitgever die niets in Jane Austens werk zag. If only they knew.

 

Dinsdag 13 december: Miracle Morning 22

Ik heb mezelf vorige week een slowcooker (ofwel crockpot) cadeau gedaan. Sindsdien staat het ding bijna elke dag te pruttelen. Wat een gemak. Draadjesvlees, pulled chicken… ‘s ochtends snijd ik de ingrediënten, flikker ze in de slowcooker en acht uur later hebben we een heerlijk diner.

Vannacht stond de appelmoes op. Gisteravond vier Elstars in kleine blokjes gesneden en samen met 1 schepje kaneel (geen suiker!) de hele nacht op ‘Laag’ laten pruttelen. (Voor de non-slowcookers onder ons: een crockpot heeft maar twee standen, Hoog en Laag. Zo simpel kan het leven zijn.) Dus ik zit nu met een bakje zelfgemaakte appelmoes voor mijn neus. Fan-fucking-tastisch, excusez le mot. Mijn appelmoes is de miracle in mijn morning.

Woensdag 14 december: Miracle Morning 23

Naast het ochtendschrijven voor de Miracle Morning schrijf ik nog veel meer. Over zakelijk bloggen, bijvoorbeeld, en over de helende werking van creatief schrijven: schrijven is een geweldig instrument voor persoonlijke en zakelijke groei. Ik ervaar een helende kracht in het schrijven; het opschrijven van je angsten, vragen, problemen en verdriet werkt bevrijdend. Door te schrijven zet je je gedachten en zaken op een rijtje, letterlijk. Misschien ga ik al mijn ideeën in een boek gieten. Een boek met een actieplan, want dat mis ik vaak bij een inspirerend boek. Geweldige inzichten gekregen, helemaal klaar om in beweging te komen en dan…. tja, wat dan? Waar begin je? Hoe begin je?

Eén van de redenen waarom ik experimenteer met Miracle Mornings is omdat ik een methode zoek om vanuit rust in hoofd, hart en lijf een nieuwe manier van werken en leven onder de knie te krijgen.

Jarenlang was ik een snelkookpan, nu ben ik een slowcooker.

Uit beide komen heerlijke gerechten, er is niks mis met met je keuken als je één van beide gebruikt. Als je er maar voor zorgt dat er een gezonde, smakelijke hap op tafel komt. Of je nu kiest voor snelheid en efficiëntie of voor een rustige, langzaam pruttelende manier van leven: zo lang je er maar blij van wordt. Zo lang het maar je eigen keuze is. Zo lang jij maar de baas bent in eigen keuken.

Eindelijk schrijf ik weer. Twintig jaar lang heb ik teksten gemaakt voor anderen, maar nu schrijf ik weer. Ik moest de stekker uit mijn snelkookpan trekken en een slowcooking manier van leven vinden die bij me past, om te komen waar ik nu ben. Ik ben geland. Ik kan nu rustig nadenken over elk woord; ik hoef er niks mee te verkopen, ik hoef er niet de ideeën van iemand anders mee te omschrijven, dit mag allemaal uit mezelf komen. En dat doet het. Dit kómt allemaal uit mezelf. #nofilter hashtaggen we er dan bij op Instagram. Like if you like.

Miracle Morning week 4

Miracle Morning week 4

7 12 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning week 4

Luna, die de schuld krijgt van mijn mislukte Miracle Mornings

Week 4: Miracle Mornings mislukt (en ik vind het prima)

Maandag 5 december: Miracle Morning 16

Ik was om 5.30u op, dat kan ik inmiddels heel goed. En het was inderdaad een Miracle Morning. Zonder lezen, schrijven en push-ups, daar kwam ik niet aan toe. Oorzaak: Luna.

Zondagmiddag heb ik dit zeven maanden oude Griekse vondelingetje opgehaald van Schiphol. Een aandoenlijk koppie, een prachtige bruinblonde vacht en een parmantig loopje. Een hinde met een vossenkop. Yara was door het dolle heen toen ik met Luna de kamer binnenkwam. Ze wist niet of ze deze ‘indringer’ nou moest wegjagen of uitnodigen voor een stoeipartij, dus het werd een kakofonie van gegil, geblaf, gepiep en gegrom. Luna beet waar nodig goed van zich af en de rust herstelde snel.

Mijn wonderochtend draaide dus om twee honden, niet om mijn persoonlijke ontwikkeling. Al kan ik iedereen die persoonlijke groei ambieert aanraden tijd vrij te maken voor het observeren van honden. Heb je er zelf geen, ga dan naar het park, het bos of een andere populaire hondenuitlaatplek, zet jezelf met een thermosfles koffie en een gevulde koek op een bankje en aanschouw de viervoeters. De manier waarop zij elkaar begroeten, met elkaar communiceren, de rangorde bepalen, spelen of elkaar negeren en omgaan met teleurstelling: daar kunnen wij mensen nog veel van leren.

 

“Learn a lesson from your dog: no matter what life brings you, kick some grass over that shit and move on.”

Dinsdag 6 december: Miracle Morning 17

Ook vandaag amper toegekomen aan schrijven, lezen en andere verlichtende bezigheden. Om 9.30u zat ik bij de huisarts met twee ontstoken ogen waar ik al weken mee rondloop (blijkt meibomitis te heten, chronisch dingetje) en twee uur later bezocht ik met Luna bij de dierenarts. Ze plaste vanochtend bloed en piepte er aandoenlijk bij. Blaasontsteking. De rest van de dag was ik bezig met plasjes opruimen, honden uitlaten (als wij blaasontsteking hebben willen we ook vaker naar de wc) en de huishoudelijke taken waar ik gister niet aan toekwam.

We zijn allemaal een beetje van slag, maar dat hoort erbij als je een nieuw gezinslid verwelkomt. Er moet even een nieuwe balans gevonden worden. Komt goed, want Luna is een lieve leukerd en we zijn allemaal dol op haar, Yara incluis. En wat de miracle morning betreft: morgen weer een kans. Elke nieuwe dag is een mirakel van 24 uur vol mirakels. Het is maar hoe je het bekijkt.

Luna van Lesbos in het koude Amsterdamse Bos

Woensdag 7 december: Miracle Morning 18

Miracle Morning: mislukt. Gezellige ochtend met spelende honden, een strijkende moeder om koffie voor te zetten en een heerlijk dampende slowcooker met een Indische rundvleesstoofpot. Ik ben compleet van het pad af. Ja, deze week is elke Miracle Morning mislukt. Morgen misschien?

 

Donderdag 9 december: Miracle Morning 19

Miracle Morning 19: ook mislukt. Punt. Ik heb het ook even helemaal los gelaten. Zal ik Luna de schuld geven?

Nee. It’s me. Volgende week beter.

Miracle Morning week 3

Miracle Morning week 3

2 12 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning week 3

Amsterdamse Bos miracle morning

Week 3: ‘t Amsterdamse Bos is mijn life-SAVER

Maandag 28 november: Miracle Morning 11

Dat vroege opstaan om 5.30u gaat me goed af, al krijg ik mijn ogen maar moeilijk open.

Om 5.40u loop ik weer zwijgend mijn rondje met het hondje. Ik ben nog steeds aan het finetunen: wat maakt mijn Miracle Morning nou echt fijn? Het mirakelse gevoel van de eerste dagen is natuurlijk allang vervlogen. Het gevoel van ‘christmas morning’ waar Hal Elrod het over had duurde maar twee ochtenden. Hal, heb jij nog echt dat gevoel elke ochtend? Make that the cat wise…

Anyway, wat een fantastisch mooie dag was het vandaag! Misschien wel de mooiste van de hele winter. Heel koud en heel zonnig. Ik heb twee uur met Yara door het bos gewandeld. Het leverde prachtige plaatjes op. Vandaag was meer een Miracle Afternoon dan een Miracle Morning.

Dinsdag 29 november: Miracle Morning 12

Wat ik in ieder geval heb aangepast sinds vandaag: ik stap eerst onder de warme douche. Anders blijf ik te lang in joggingpak rondlopen. Dus vandaag is het nieuwe schema: opstaan, douchen, aankleden, hond uitlaten, kaarsje aan (de drie seconden die me wel een kerstgevoel geven), koffie, lezen, affirmaties oplezen (een summier lijstje egoboosters dat schreeuwt om een complete reconstructie), schrijven en een rondje in de thuisgym.

Dat laatste is niet meer dan een uitgerolde yogamat in de logeerkamer, waarop ik, tussen het bed, het bureau en de printer, een paar minuten besteed aan sit-ups, push-ups, crunches, leg-raises en een minuutje planken. Nou ja, een minuutje… het zit eerder in de richting van de 15 seconden. Maar we hebben het doel voor ogen, zeg maar. Dan rek en strek ik nog wat en doe ik, om mezelf te imponeren, nog ‘even’ een handstand tegen de kledingkast.

Hijgend en puffend, met rood aangelopen hoofd, kruip ik weer achter mijn laptop. Dat was de Miracle Morning. Het is 7.30 uur. We gaan aan het werk.

Woensdag 30 november: Miracle Morning 13

Vandaag mijn affirmaties volledig herschreven. Heerlijk! Meteen ook mijn belangrijkste doelen voor 2017 opgeschreven. Lijkt me een goed idee om die ook elke dag hardop uit te spreken. Wat ik merk is dat ik de rest van de dag doelgerichter werk, met meer focus. Ik zit pas op dag 13 van de Miracle Mornings, dus ik mag nog geen conclusies trekken. Maar het voelt goed. Al zit ik ‘s middags om twee uur enorm te knikkebollen. Dat vind ik wel een nadeel – mijn concentratie is na mijn Daily Lunch Walk in het Amsterdamse Bos ver te zoeken. We nemen het mee in de evaluatie; zowel dat mijn energie niet evenredig verdeeld is over de dag en dat een natuurwandeling zeker onderdeel uit moet maken van mijn Miracle Mornings én Afternoons.

Donderdag 1 december: Miracle Morning 14

Al voordat ik begon met Miracle Mornings was ik gestart met het lezen van één boek per week. Soms is het een pdf van zestig pagina’s over marketing, dan weer een roman van zeshonderd pagina’s. Dat laatste vraagt wel even doorlezen. Ik zorg ook voor afwisseling met luisterboeken, ebooks en ‘echte’ boeken. Deze week lees ik Herman Kochs nieuwste roman: De Greppel. Geweldig geschreven. Maandag heb ik ‘m uit. Op Goodreads vind je meer boeken die ik heb gelezen (ben op enig moment gestopt met mijn leeslijst daar bij te houden, al blijf ik lekker doorlezen).

Vrijdag 2 december: Miracle Morning 15

Op vrijdag sta ik iets later op, als aanloopje naar het weekend. Deed ik vorige week ook en dat bevalt me prima.

Ik lees, ik schrijf, maak een wandeling in het Amsterdamse Bos én ik werk verder aan mijn Actieplan 2017.
Dat is het mooie aan Miracle Morning, ik neem opstaan niet meer als iets vanzelfsprekends, iets dat ‘moet’. Het is een keuze, elke ochtend weer. Ik kan die wekker ook níet zetten, ik kan me ook nog een keer omdraaien als mijn wake-up lamp oplicht. Maar ik doe het niet. Ik kies ervoor op te staan en meteen iets te ‘doen’. Alleen dat al, een bewuste start aan mijn dag plakken, maakt een verschil. Misschien nog niet iets zichtbaars, maar ik voel het.

Who knows?
It’s only just out of reach,
Down the block, on a beach,
Under a tree.
I got a feeling there’s a miracle due,
Gonna come true,
Coming to me!

Miracle Morning week 2

Miracle Morning week 2

21 11 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning week 2

Yara, mijn hond en Miracle Morning coach

Week 2: hulde aan mijn hond Yara

Maandag 21 november, Miracle Morning 6

Het weekend was heerlijk. Natuurlijk blafte mijn hond Yara me op zaterdagochtend tegen zessen wakker, maar ik ben nog een uur blijven liggen. Het voelde als uitslapen.

Ik heb nog wel het een en ander geschreven dit weekend. Dat zit er toch al een beetje in! Verder zo weinig mogelijk achter mijn laptop gezeten. Vanochtend was het ‘gewoon’ weer opstaan om 05.30u. Ik was om 5.20u al wakker. Lekker geschreven, meer niet. Niet Mirakels genoeg, vind ik. Morgen beter mijn best doen.

 

Dinsdag 22 november: Miracle Morning 7

Vreselijk slecht geslapen, toch om 5.30u opgestaan. Alleen wat gelezen en geschreven. De rest van de dag hobbelde ik enorm achter de feiten aan. ‘s Avonds met mijn vader naar een concert geweest, Jean Michel Jarre trad op in de Heineken Music Hall. Het was heel gezellig, die ouwe nachtbraker houdt wel van een muzikaal uitje. Van Miracle Mornings heeft hij nog nooit gehoord. Mijn pa is van de Miracle Nights.

Woensdag 23 november: Miracle Morning 8

#fail. Bewust het magische moment van 5.30u overgeslagen. De wekker op 7u gezet, ik had echt wat slaap nodig. Om 6.45u werd ik wakker. Redelijk uitgerust. Geen spijt. Hond Yara had ik nog uitgelaten toen ik vannacht thuiskwam, dus zij heeft zich koest gehouden. Wel bijzonder: meteen al weer zin in de Miracle Morning van morgen!

Donderdag 24 november: Miracle Morning 9

Yara snapt er weinig meer van. Nu lopen we wél weer om 5.30u buiten. Honden kunnen dat zo goed, snel aan nieuwe ritmes wennen. Ze hebben een ingebouwde klok die binnen twee, drie dagen precies weet wat het ritme is.

Een hond is een goede Miracle Morning-coach.
Yara zit al klaar als ik naar beneden kom, doet actief mee aan Silence en Exercise en bij de andere onderdelen (Affirmations, Visualisation, Reading & Writing) ligt ze te slapen, mij alle ruimte gevend voor wat gedaan moet worden. Misschien moet ik er een boek over schrijven: Miracle Mornings for dog-owners.

Vrijdag 25 november: Miracle Morning 10

Braaf mijn Miracle Morning afgewerkt. Het feit dat ik alle life-SAVERS doe geeft voldoening, al kan ik niet veel met de visualisaties. Visualiseren wordt in mijn hoofd een puinhoop, te veel plaatjes en opties. Ik schrijf liever wat langer door. Dat elke ochtend schrijven geeft rust, fijn! 

Miracle Morning dag 5

Miracle Morning dag 5

18 11 2016 | 0 Reacties

Miracle Morning dag 5

inspiratie en creativiteit

Vrijdag 18 november: voldoening na de eerste dagen

Vandaag staat de wekker op 06u. Vrijdag is zo’n dag om alvast in een iets lagere versnelling richting het weekend te gaan. Nee, dat is geen saboterend stemmetje, dat is gewoon ‘ik’ die het prima vindt. Of misschien is dat het stiekeme van een saboterend stemmetje. Soms klinken die heel vriendelijk.

Yara blaft me overigens al om 5.45u wakker. Damn, ik wou dat ik de snelle gewenning van een hond had.

Ik ben moe, maar wel op een bijzondere manier. Het was een superproductieve week en dat terwijl mijn Miracle Morning-routine nog niet eens tweaked to perfection is. Op vrijdagmiddag train ik met personal trainer Menno (de enige sportafspraak die ik braaf elke week nakom). Ik heb duidelijk niet de puf die ik normaal gesproken heb, maar toch ben ik blij dat ik gegaan ben. Na het uur sporten doe ik zelfs iets dat ik me al maanden voorneem: ik duik even de sauna in. Ik ervaar een rust en voldoening die ik niet herken. Heerlijk.

Mijn ervaring met mijn eerste week Miracle Mornings is echt positief.

Ik merk wel dat het vroege opstaan en het actiever zijn veel van mijn lichaam vraagt – ik zal dan ook meer aandacht moeten geven aan gezond eten en genoeg bewegen. Daar is die E van Exercise die ik er maar niet in krijg. Maar die wel heel belangrijk is, wil ik op topniveau komen. En dat wil ik.

Ik wil meer schrijven, meer mensen inspireren, meer lezingen en workshops geven, meer cursussen maken, meer reizen, meer beleven, meer verdienen, meer leren, kortom: meer leven. Dit weekend laat ik alles even bezinken om maandag weer verder te gaan. Misschien doe ik binnenkort ook wel Miracle Morning in het weekend, maar voor nu verheug ik me even op uitslapen morgenochtend. Hopelijk doet de hond mee.